Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Το τροπαριον Ηχος πλ.δ'

Ιδου ο Νυμφιος ερχεται εν τω μεσω της νυκτος, και μακαριος ο δουλος, ον ευρησει γρηγορουντα, αναξιος δε παλιν, ον ευρησει ραθυμουντα. Βλεπε ουν, ψυχη μου, μη τω υπνω κατενεχθης, ινα μη τω θανατω παραδοθης, και της βασιλειας εξω κλεισθης, αλλα ανανηψον κραζουσα, Αγιος, Αγιος, Αγιος ει ο Θεος, πρεσβειαις του Προδρομου  ελεησον ημας.
( Εκ γ' )

Κοντακιον Ηχος β'.

Την ωραν ψυχη, του τελους εννοησασα, και την εκκοπην, της συκης δειλιασασα, το δοθεν σοι ταλαντον, φιλοπονως εργασαι ταλαιπωρε, γρηγορουσα και κραζουσα, Μη μεινωμεν εξω του Νυμφωνος Χριστου.

Συναξαριον :
του Μηναιου ειτα το παρον.

Τη Αγια και Μεγαλη Τριτη της των δεκα Παρθενων παραβολης, της εκ του ιερου Ευαγγελιου, μνειαν ποιουμεθα.

Στιχ. Τριτη μεγιστη παρθενους δεκα φερει,
Νικην φερουσας αδεκαστου Δεσποτου.

Αλλ' ω Νυμφιε Χριστε, μετα των φρονιμων ημας συναριθμησον Παρθενων, και τη εκλεκτη σου συνταξον ποιμνη, και ελεησον ημας. Αμην.

Το εξαποστειλαριον. Αυτομελον. Ηχος γ'

Τον Νυμφωνα σου βλεπω, Σωτηρ μου, κεκοσμημενον, και ενδυμα ουκ εχω, ινα εισελθω εν αυτω, λαμπρυνον μου την στολην της ψυχης, Φωτοδοτα, και σωσον με.            ( Εκ γ' )

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Το παρον Τροπαριον εις τον αυτον Ηχον

Ιδου ο Νυμφιος ερχεται εν τω μεσω της νυκτος, και μακαριος ο δουλος, ον ευρησει γρηγορουντα, αναξιος δε παλιν, ον ευρησει ραθυμουντα. Βλεπε ουν, ψυχη μου, μη τω υπνω κατενεχθης, ινα μη τω θανατω παραδοθης, και της βασιλειας εξω κλεισθης, αλλα ανανηψον κραζουσα, Αγιος, Αγιος, Αγιος ει ο Θεος ημων (#) προστασιαις των Ασωματων ελεησον ημας. 
( Εκ γ' )

Ηχος α' Τον ταφον σου Σωτηρ...

Τα Παθη τα σεπτα, η παρουσα ημερα, ως φωτα σωστικα, ανατελλει τω κοσμω, Χριστος γαρ επειγεται, του παθειν αγαθοτητι, ο τα συμπαντα, εν τη δρακι περιεχων, καταδεχεται, αναρτηθηναι εν ξυλω, του σωσαι τον ανθρωπον.

Το Κοντακιον, Ηχος πλ. δ'. 
Ως απαρχας...

Ο Ιακωβ ωδυρετο, του Ιωσηφ την στερησιν, και ο γενναιος εκαθητο αρματι, ως βασιλευς τιμωμενος, της Αιγυπτιας γαρ τοτε ταις ηδοναις μη δουλευσας, αντεδοξαζετο παρα του βλεποντος τας των ανθρωπων καρδιας, και νεμοντος στεφος αφθαρτον.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

του Μηναιου, ειτα το παρον

Τη Αγια και Μεγαλη Δευτερα μνειαν ποιουμεθα του μακαριου Ιωσηφ του Παγκαλου και της υπο του Κυριου καταρασθεισης και ξηρανθεισης Συκης.

Στιχοι εις τον παγκαλον Ιωσηφ

Σωφρων Ιωσηφ δικαιος κρατωρ ωφθη, 
Και σιτοδοτης, ω καλων θημωνια.

Ετεροι, εις την ξηρανθεισαν Συκην

Την συναγωγην, συκην Χριστος, Εβραιων, Καρπων αμοιρον πνευματικων εικαζων, 
Αρα ξηραινει, ης φυγωμεν το παθος.

Ταις του Παγκαλου Ιωσηφ πρεσβειαις, Χριστε ο Θεος, ελεησον ημας. Αμην.

Το Εξαποστειλαριον. Αυτομελον. Ηχος γ'

Τον Νυμφωνα σου βλεπω, Σωτηρ μου, κεκοσμημενον, και ενδυμα ουκ εχω, ινα εισελθω εν αυτω, λαμπρυνον μου την στολην της ψυχης, Φωτοδοτα, και σωσον με.            ( Εκ γ' )