ΚΥΡΙΑΚΗ 23/12/2018.Ν. 10/12/2018.Π.
Κάποιοι αδελφοί μετα το πέρας της Θείας Λειτουργίας μαζευτήκαμε στο αρχονταρικι του μοναστηριού και επειδή υπαρχουν πολλά ερωτήματα από πολλούς πιστούς, είπαμε να τα πούμε δημοσια προς τους επισκόπους του νέου και παλαιού ημερολογίου, έτσι ώστε να τα δούνε ολοι, αλλά και να απαντήσουν οι επίσκοποι στις ερωτήσεις των πιστών.
Μέρος Β'
ΚΥΡΙΑΚΗ 23/12/2018.Ν. 10/12/2018.Π.
Κάποιοι αδελφοί μετα το πέρας της Θείας Λειτουργίας μαζευτήκαμε στο αρχονταρικι του μοναστηριού και επειδή υπαρχουν πολλά ερωτήματα από πολλούς πιστούς, είπαμε να τα πούμε δημοσια προς τους επισκόπους του νέου και παλαιού ημερολογίου, έτσι ώστε να τα δούνε ολοι, αλλά και να απαντήσουν οι επίσκοποι στις ερωτήσεις των πιστών.
Μέρος Α'
Φώναζε στην Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης, Επίσκοπος Φλωρίνης τότε: αυτό που κάνει αυτός ο παπάς έπρεπε να το κάνουμε εμείς οι επίσκοποι και εννοούσε την ομολογία πίστεως του π. Χρυσοστόμου Σπύρου στις Σπέτσες, δηλαδή την αποτείχιση του γέροντα από την αίρεση και το σχίσμα των οικουμενιστών. Όταν ο π. Μάξιμος ο Αγιοβασιλειάτης είχε στείλει την.....
κανονική μελέτη (αποτείχιση από την κοινωνία της υπερπαναιρέσεως και του νεοημερολογίτικου σχίσματος των οικουμενιστών και από όλων των παρατάξεων της παρασυναγωγής μέχρι να συγκληθεί Αγία Σύνοδος) σε όλους τους Επισκόπους, κληρικούς, καθηγητές και λόγιους της Εκκλησίας της Ελλάδος και σε όλες τις συνόδους των Γ.Ο.Χ. ένας από αυτούς, ο τότε αρχιμανδρίτης π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, του είπε ''ναι, π. Μάξιμε, αυτό είναι το σωστό, μπράβο σου, αλλά δεν μπορώ να το ακολουθήσω''. Όταν ο π. Θεοδώρητος είχε αναιρέσει κανονικά όλες τις διαστροφές του π. Επιφανείου Θεοδωρόπουλου, για την αίρεση του οικουμενισμού, όλες τις πλάνες του εν λόγω αρχιμανδρίτη για το σχίσμα του οικουμενισμού και όλες τις αντικανονικοτητες από την νεοφανή, δυνητική παρανομία, κανένας δεν μπόρεσε από το περιβάλλον των πνευματικά τυφλών της δυνητικης πλάνης του αρχιμανδρίτη να απαντήσει στο βιβλίο ''ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΚΡΩΝ'', που μέχρι σήμερα το κρύβουν και δεν το εμφανίζουν στον κόσμο, γιατί θα γίνουν ρεζίλι, από τα ψέματα, τις διαστροφές και τις απάτες που γαλούχισαν τόσα χρόνια σε τόσους ανθρώπους.
https://www.scribd.com/fullscreen/58028633?access_key=key-14wrwfbaia4dk41jg7vi
Ο ιερομοναχος πατηρ Θεοδωρητος Μαυρος αγιορειτης απο τους κορυφαιους θεολογους των τελευταιων χρονων και συνεχιστης των Αγιων Κολλυβαδων πατερων καθαρισε τις πλανες 1) της αιρεσεως των οικουμενιστων, και 2) του νεο - ημερολογιτικου σχισματος των οικουμενιστων χωρις να ανηκει σε καμια συνοδο παρασυναγωγης.
https://www.scribd.com/fullscreen/57605209?access_key=key-2ks73spa104u6n7ae6rc
Ο ιερομοναχος πατηρ Θεοδωρητος Μαυρος αγιορειτης απο τους κορυφαιους θεολογους των τελευταιων χρονων και συνεχιστης των Αγιων Κολλυβαδων πατερων καθαρισε τις πλανες 1) της αιρεσεως των οικουμενιστων, και 2) του νεο - ημερολογιτικου σχισματος των οικουμενιστων χωρις να ανηκει σε καμια συνοδο παρασυναγωγης.
Ο ιερομοναχος πατηρ Θεοδωρητος Μαυρος αγιορειτης απο τους κορυφαιους θεολογους των τελευταιων χρονων και συνεχιστης των Αγιων Κολλυβαδων πατερων καθαρισε τις πλανες 1) της αιρεσεως των οικουμενιστων, και 2) του νεο - ημερολογιτικου σχισματος των οικουμενιστων χωρις να ανηκει σε καμια συνοδο παρασυναγωγης.
https://www.scribd.com/fullscreen/58027593?access_key=key-24p54gqb3ug2rann0qqk
ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΆ ΣΥΜΦΩΝΑ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΕΦΙΖΕΙ : Α)ΤΗΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, Β) ΤΟ ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ, Γ) ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ.
ΕΠΙΣΗΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ ΘΕΜΑΤΑ : 1) ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
2) ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΤΩΝ ΑΚΥΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ ΠΡΟ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ.
3) ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΝΗΤΙΚΗ ΠΛΑΝΗ ΤΩΝ "ΝΕΩΝ ΖΩΝΑΡΑΔΩΝ"
4) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
5) ΓΙΑ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΚΑΥΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ.
Ο ΠΑΤΗΡ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΠΥΡΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΑΠΛΑ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ.
ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΤΙΣ ΑΚΟΥΝΕ ΟΛΟΙ ΕΙΤΕ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΑΚΡΑ
ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΟΙ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΙΜΙΝΤΑΣΙΟΝ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ.
ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΠΕΤΣΩΝ ΥΔΡΑΣ ΚΑΙ ΑΙΓΙΝΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΤΟΠΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΟΥΜΕΡΟ 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΚΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΣΥΝΟΔΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ Γ.Ο.Χ. ?????????????
Όλοι οι πιστοί εάν θέλουμε να είμαστε αληθινοί Ορθόδοξοι Χριαστιανοι, πρέπει να αγωνιστούμε και να αθληθούμε νόμιμα, καθαρά, κανονικά και όχι παρανομα και αντικανονικά, πάντα και σύμφωνα με το κανονικό εκκλησιαστικό δίκαιο και την πράξη της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Διαχρονικής Ορθοδόξου Ανατολικής Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας.
Ο κάθε ένας Ορθόδοξος Χριστιανός σε όποια τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία ανηκει, ( ειτε στην Εκκλησία της Ελλάδος, είτε στην Εκκλησια του οικουμενικού Πατριαρχείου, ειτε σε οποιαδηποτε αλλη Ορθοδοξη τοπική Εκκλησία πατριαρχειου η αρχιεπισκοπής, πρέπει να ανήκει και να βρίσκεται μέσα στο ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ.
Μέσα στο ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΤΟΠΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ δεν υπάρχουν Οικουμενιστες αιρετικοι κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί του καινοτόμου πληρώματος.
Και δεν υπάρχουν, διότι στο ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ πλήρωμα όλοι οι πιστοί κληρικοι, μοναχοί και λαϊκοί είναι αποτειχισμενοι από την εκκλησιαστική κοινωνία των αιρετικών Οικουμενιστων κληρικων, μοναχών και λαϊκών.
Επίσης στο ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ κάθε τοπικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν υπάρχουν σχισματικοί νεο - ημερολογίτες Οικουμενιστές κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, του καινοτόμου πληρώματος, διότι όλοι οι πιστοι κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί που έχουν αποτειχιστεί από την εκκλησιαστική κοινωνία τους, πηγαίνουν και με το παλαιό ημερολόγιο.
Όλοι οι πιστοί κληρικοι, μοναχοί και λαϊκοί που αποτειχίζονται από την εκκλησιαστική κοινωνία του καινοτόμου πληρώματος των αιρετικών και σχισματικών νεο - ημερολογιτών οικουμενιστων, πρέπει να πηγαίνουν στο ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ που ανήκουν και όχι αντικανονικά και παράνομα να πηγαίνουν στις πολλές, διαφορετικές, ξεχωριστές, και παραλληλες παρατάξεις και συνόδους παλαιο - ημερολογιτων επισκόπων παρασυναγωγής των λεγομένων Γ.Ο.Χ.
Μέσα στο ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΤΟΠΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ δεν υπάρχουν αιρετικοι οικουμενιστες, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, αλλά δεν υπάρχουν και κληρικοι, μοναχοί και λαϊκοί που συγκοινωνούν με τους αιρετικούς οικουμενιστες.
Μέσα στο ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΤΟΠΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ δεν υπάρχουν σχισματικοί οικουμενιστές νέο - ημερολογίτες η κρυφοί παρδαλοί ψευτό - παλαιό - ημερολογίτες κληρικοί , μοναχοί και λαϊκοί.
Μέσα στο ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΤΟΠΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ δεν υπάρχουν παρασυνάγωγοι κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, συνόδων και παρατάξεων των λεγομένων Γ.Ο.Χ.
Όλοι εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί που βρισκόμαστε στο ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ που ανήκει ο κάθε ένας λέμε :
1) ΟΧΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡ - ΠΑΝ - ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
2) ΟΧΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
3) ΟΧΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ Γ.Ο.Χ.
ΕΝΩ ΛΕΜΕ ΝΑΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ :
ΣΤΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑ - ΠΑΝΩ ΚΑΚΟΔΟΞΩΝ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ Η ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΣΥΝΟΔΙΚΑ.
https://www.scribd.com/fullscreen/58014121?access_key=key-1zerrwvlzz001ewd947h
Οι καλύτεροι συνέταιροι των οικουμενιστών είναι οι παραταξιακοί όλων των συνόδων. Καμία σύνοδος επισκόπων των <<Γ.Ο.Χ.>> δεν αγωνίζεται κατά των οικουμενιστών. Οι παραταξιακοί έχουν προβεί σε καινούριες χειροτονίες επισκόπων καινούριες ιεραρχίες και συνόδους. Άφησαν τους οικουμενιστές να καταστρέφουν την Εκκλησία. Δεν αγωνίζονται οι.....
παραταξιακοί μέσα στην Μία Εκκλησία για να ξηλώσουν τους οικουμενιστές, δεν τους νοιάζει η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία που έχει αιρετικούς και σχισματικούς οικουμενιστές και πρέπει να τους βγάλουν μέσα από την Εκκλησία για να μην την μολύνουν και για να μην την κάνουν αιρετική και σχισματική. Οι παραταξιακοί δεν έχουν καμία σχέση με το πλήρωμα των αποτειχισμένων από τους αιρετικοσχισματικούς οικουμενιστές στο σώμα της Μίας Εκκλησίας. Το ακαινοτόμητο πλήρωμα είναι αποτειχισμένο από την κοινωνία των οικουμενιστών προ και μέχρι να συγκροτηθεί Αγία Πανορθόδοξη Σύνοδος για να εξετάσει να δικάσει τους υπόδικους και να επαναφέρει την κανονική τάξη στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Όλοι οι σύνοδοι των <<Γ.Ο.Χ.>> διέστρεψαν καταπάτησαν και εξαφάνισαν τους Ιερούς Κανόνες της αποτειχίσεως. Αντί να αποτειχιστούν αυτοί χειροτονούν επισκόπους, αντί να βρίσκονται αποτειχισμένοι από τους οικουμενιστές εντός της Μίας Εκκλησίας αυτοί δημιουργούν μητροπόλεις και καινούριες ιεραρχίες. Αντί να βρίσκονται στο Ακαινοτόμητο πλήρωμα της ομολογίας των αποτειχισμένων ώστε να βάλουν τις βάσεις για μέλλουσα Πανορθόδοξη Σύνοδο που θα δικάσει τους οικουμενιστές, αυτοί φτιάχνουν νέες συνόδους και καινούριες οργανωμένες παράλληλες διαφορετικές και ξεχωριστές Εκκλησίες ως προς την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Γι’αυτό όλοι οι σύνοδοι των λεγομένων <<Γ.Ο.Χ.>> είναι παρασυναγωγή. Οι παραταξιακοί δουλεύουν παράνομα και αντικανονικά για την Ορθοδοξία εκτός της Μίας Εκκλησίας, για να βρίσκονται οι αιρετικοί και σχισματικοί οικουμενιστές εντός της Μίας Εκκλησίας. Αν πραγματικά οι παραταξιακοί θέλουν να αγωνιστούν κατά των οικουμενιστών και δεν θέλουν άλλο να τους στηρίζουν, να τους βοηθούν και να εργάζονται για αυτούς, τότε είναι υποχρεωμένοι να αποτειχιστούν από την κοινωνία των συνόδων παρασυναγωγής και να μπούν εντός του ενός Ακαινοτομήτου Πληρώματος της Μίας Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Σκοπός της οικουμενιστικής μασονίας είναι να μολύνει τα Άγια Θυσιαστήρια των Ορθοδόξων, να διαστρέφει την αλήθεια, να δηλητηριάζει και να φονεύει πνευματικά τις ψυχές του Εκκλησιαστικού πληρώματος. Επειδή δεν είχαν μεγάλα αποτελέσματα με τον προσηλυτισμό στις πόρτες των σπιτιών όπου προσπαθούσαν οι διάφοροι διαβολάνθρωποι να πλανήσουν τους Ορθοδόξους, χειραγώγησαν ανθρώπους στο σατανισμό, τους προώθησαν από τα μασονικά κέντρα εξουσίας, με σκοπό.....
να εισχωρήσουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία σε θέσεις κλειδιά, γιατί γνωρίζουν ότι την πνευματική ζημιά που κάνει ένας επίσκοπος αιρεσιάρχης στην επαρχία του, ένας ιερέας κακόδοξος στην ενορία του και ένας ηγούμενος πλανεμένος στο μοναστήρι του, δεν την κάνουν εκατοντάδες εχθροί και άπιστοι στην εκκλησία. Επίσκοποι, Ιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος και Ηγούμενοι του Αγίου Όρους, όταν μνημονεύουν και έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με τους πρωτοστάτες Πατριάρχες και Αρχιεπισκόπους της οικουμενιστικής κακοδοξίας, ομολογούν δημόσια και καθαρά ότι:
1) αρνούνται την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία,
2) παραδέχονται όλες τις δαιμονικές αιρέσεις ως κανονικές Εκκλησίες,
3) αναγνωρίζουν ως έγκυρα τα μυστήρια των κεκριμένων αιρετικών,
4) διδάσκουν ότι ο Πάππας είναι κανονικός επίσκοπος Αγιότατος, πρώτος και τον μνημονεύουν,
5) έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με όλο το δαιμονικό παγκόσμιο συμβούλιο των ψευδο-εκκλησιών,
6) έχουν υπογράψει κοινές διακηρύξεις και συμφωνίες με όλο το πλήθος των ακοινωνήτων,
7) αγιοποιούν παράνομα και αντικανονικά μητροπολίτες που ήταν υποτακτικοί μασονικών στοών,
8) έχουν μεταδώσει Το Σώμα και Το Αίμα του Χριστού μας σε αιρετικούς και άπιστους και έχουν ματαλάβει αιρετικά χάπια πλανεμένων,
9) εφαρμόζουν στην πράξη την βλάσφημη πατριαρχική εγκύκλιο του 1920,
10) συνεχίζουν όπως το 1924 να σχίζουν την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, ακολουθώντας τους πλανεμένους πατέρες τους, καταστρέφοντας την ενότητα της πίστεως, εξαφανίζοντας κάποιες φορές την νηστεία των Αγίων Αποστόλων, καταπατώντας την παράδοση και διαστρέφοντας τις αποφάσεις των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων,
11) τηρούν με ακρίβεια στην Εκκλησία την άρση των αναθεμάτων και της ακοινωνησίας των καινοτόμων Πατέρων τους,
12) συλειτουργούν, συμπροσεύχονται και συγκοινωνούν με όλους τους αιρετικούς, σχισματικούς και παρασυνάγωγους.
Στα παραπάνω φρικτά, πρωτοφανή και εωσφορικά εγκλήματα εις βάρος της Αγίας μας Ορθοδόξου Εκκλησίας συμμέτοχοι είναι: διευθυντές ''χριστιανικών'' περιοδικών, εφημερίδων, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, εκδότες ''χριστιανικών'' βιβλίων, καθηγητές πανεπιστημίων ''θεολογικών σχολών'', και αδελφότητες ευνουχισμένων άβουλων και απονευρωμένων ''χριστιανών''.
Η εκκλησιαστική κοινωνία με τους οικουμενιστές είναι κολάσιμος ενέργεια, είναι βλασφημία προς το Θεό, είναι ομολογία σατανική, είναι ένα αντίχριστο πνεύμα, είναι μια δαιμονική λογική, μια εωσφορική αντίληψη και μια διαβολική επινόηση, παγίδα του πονηρού και προθάλαμος του άδη. Μέσα στο πλήρωμα της Εκκλησίας που συγκοινωνεί με τους επισκόπους του οικουμενισμού βρίσκονται: αδιάφοροι, συμφεροντολόγοι, δειλοί, φοβιτσιάρηδες, αχρι-καιρικοί, ορώντες, δυνητικόφρονοι, ευνουχισμένοι, φιλόδοξοι, προσωπολάτρες, ευσεβιστές, δουλοπρεπείς και άνανδροι.
Ομολογία Πίστεως υπέρ της αιρέσεως και του σχίσματος του οικουμενισμού και κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας κάνουν οι πρωτοστάτες κακόδοξοι επίσκοποι και όσοι τους μνημονεύουν και επικοινωνούν μαζί τους.
https://www.scribd.com/fullscreen/58019872?access_key=key-2r9890trlu1uy1j5emw
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΖΗΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΕΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΙΟΤΙ ΕΧΟΥΝ "ΑΛΛΟΥΣ" ΣΤΟΧΟΥΣ ΚΑΙ
ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΞΕΡΕΤΕ ΟΜΩΣ ΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ ???????
ΝΑ ΣΧΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΔΥΟ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΕΙ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΔΥΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΣΤΑ ΔΥΟ ΚΟΜΜΕΝΗ
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΕΛΟΥΝ ΕΝΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΑΔΕΛΦΟΙ :
ΟΤΑΝ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΣΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΕΝΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΗΤΑΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΟΛΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚΑΝΑΝ ΥΠΑΚΟΗ ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ ΚΑΙ ΕΦΕΡΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΣΧΙΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΑ ΔΥΟ ΚΑΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ
ΕΜΕΙΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΠΟΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΔΥΟ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ??????
ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΑΝΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΕΝΩ ΟΙ ΚΑΚΟΔΟΞΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ
ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ : ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΝΤΙ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΜΠΕΛΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ
ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΟΙ ΘΡΕΦΟΥΝ ΣΙΩΠΗΛΑ ΤΟ ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
Αρνουνται το θεσμο της αρχαιας παραδοσης της ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ, γιαυτο το 2013 δεν εκαναν ουτε μια ημερα νηστεια για τους Αγιους Αποστολους.
Εχουν στα κεφαλια τους τα αναθεματα της Ζ ' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ που λεει οτι οποιος αθετησει την εγγραφη και αγραφη παραδοση της Εκκλησιας ΑΝΑΘΕΜΑ ΕΣΤΩ ΤΡΕΙΣ
Εχουν ποινες αναθεματων με Συνοδικη πραξη καταδικης απο τρεις Πανορθοδοξες Συνοδους αποκλειουσα πασα ημερολογιακη αλλαγη, μεταρρυθμιση η οιανδηποτε διορθωση επ' αυτου, αποκηρυξασα τελικως την παπικη καινοτομια του "γρηγοριανου νεου ημερολογιου" χαρακτηρισασα αυτη ως Παγκοσμιο σκανδαλο και αυθαιρετη καταπατηση των Ιερων Κανονων και Παραδοσεων.
Αυτη η ομαδα των υποδικων καινοτομων κανει υπακοη στους μασονους και δεν κανει υπακοη στους Αγιους.!!!!!!!!!
Κανουν υπακοη στον παπα του βατικανου για να εορταζουν παρεα και δεν κανουν υπακοη στην παραδοση της ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΔΟΞΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.!!!!!!!!!
Δεν κανουν υπακοη στο Αγιον Πνευμα, αλλα στο πνευμα του πονηρου 4 - 5 αρχιερεων μασονων οικουμενιστων του σατανα που με γκακστερικο τροπο αλλαξανε το ημερολογιο.!!!!!!
Δεν αλλαξε το ημερολογιο με συμφωνια πατερων απο Αγια Ορθοδοξη Οικουμενικη η Τοπικη Συνοδο.!!!!!!!!!!!!!!
ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΘΕΙΑ Η ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ :
ΤΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΘΗ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ ΚΥΡΙΩΣ ΕΠΙ ΤΡΙΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΕΟΡΤΩΝ, ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ.
ΟΙ ΕΟΡΤΕΣ ΑΥΤΕΣ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΚ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΣ ,
ΕΓΙΝΑΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΗΚΡΙΒΩΜΕΝΗΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΕΩΣ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΩΡΙΣΘΗΚΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΣ ΤΟΝ Δ' ΚΑΙ Ε' ΑΙΩΝΑ....
ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΘΩΡΙΣΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ Η ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΑΥΤΩΝ ΕΟΡΤΕΣ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ Η ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Η ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ Η ΠΡΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ Μ. ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ Η ΠΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΑ Η ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ.
ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΑΡΡΥΘΜΙΣΘΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΣΦΡΑΓΙΣΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ ΥΠΟ ΤΗΣ ΠΡΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΠΙΚΥΡΩΘΕΙΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΥΤΟ ΠΑΤΡΩΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΟΡΙΑ 'Α ΕΘΕΝΤΟ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΗΜΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ ΠΑΤΡΩΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ.
Η εισαχθεισα ολως αυθαιρετως εν τη Θεια Λατρεια πραξη του ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ Κανονικως κρινομενη καθιστα την Ελλαδικη Ιεραρχια σχισματικη απεναντι των αλλων Εκκλησιων των μη αποδεχθεντων την καινοτομια αυτη διασπασασα ουτω την ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ του ετησιου κυκλου των ακινητων εορτων δια της ουχι εν μια ταξη ως μη ωφειλε, ανομοιοχρονου και ανομοιοτροπου και απο κοινου και εκ συμφωνου εκδηλωσεως της εορταστικης λατρειας καθως η Κανονικη Ταξη ρητως περι τουτου διακελευει.!!!!!!!!
Το ζητημα του ημερολογιου εχει κριθη και θεωρηθει υπο της Πραξεως της Εκκλησιας Πανορθοδοξου κυρους και σημασιας ως αμεσως συνδεομενο μετα του αμετακινητου Πασχαλιου Κανονος και διασωζοντος αρραγη την εκκλησιαστικη ενοτητα της Θειας Λατρειας.!!!!!!!!!!!!!!!
Η δε Λατρευτικη Ενοτητα ως αποτελουσα μερος του περι Ενοτητος της Εκκλησιας δογματικου ορου, τυγχανει θεμελιωδες στοιχειο πνευματικου συνδεσμου αγαπης, ενοτητος και αδελφοδυνης του ευσεβους Πληρωματος της Εκκλησιας εις το πλεον ευαισθητο τουτο τομεα της Θειας Λατρειας.!!!!!!!!!!!
Ουτε το αιμα του μαρτυριου σωζει αυτους που κανουν σχισμα στην ΜΙΑ Εκκλησια.!!!!!!!!!!!!
Αυτη η νεο - ημερολογιτικη σχισματικη οικουμενιστικη παραταταξη κανει σχισμα και διασπα την ενοτητα της Λατρειας στην Εκκλησια των αποτειχισμενων, διοτι δεν εχει την θεολογικη γνωση και παιδεια για να ξεχωρισει το παλαιο ημερολογιο απο τις παραταξεις παρασυναγωγης των Γ.Ο.Χ.!!!!!!!!
Και για να μην μπερδευτουν οι παρδαλοι μισο - αποτειχισμενοι ψευτο - αντι - οικουμενιστες ιδρυουν ως νεοι καινοτομοι υποδικοι, μετα απο τους πατερες τους το νεο - ημερολογιτικο σχισμα αυτη την φορα μεσα στην ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ γιαυτο και το ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΚΑΝΑΝΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ ΝΟΥΜΕΡΟ ( 2 ) ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΝΟΜΙΜΗ ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ.!!!!!!!!!!!!
ΓΙΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΔΙΟΤΙ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ ΕΝΩ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ.!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ - ΙΟΥΛΙΑΝΟ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΙΑΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ - ΤΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ - ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ - ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΟΥ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ Π.Σ.Ε .
ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Ἡ τροποποίηση ἡμερολογίου κατέχοντος τὴν ἀπόλυτη ἀκρίβεια τοῦ χρόνου εἶναι τελείως ἀδύνατη, διότι τὸ μέσον μῆκος τοῦ τροπικοῦ ἔτους δὲν εἶναι ἐπακριβῶς καθορισμένο. Κατὰ συνέπεια οὔτε τὸ Ἰουλιανὸ (Παλαιὸ) ἡμερολόγιο οὔτε τὸ Γρηγοριανὸ (Νέο) ἡμερολόγιο κετέχουν τὴν λεγόμενη ἀστρονομικὴ * ἀκρίβεια.
Τὸ Ἰουλιανὸ (Παλαιό) ἡμερολόγιο καθιερώθηκε τὸ 46 π.Χ. ἀπὸ τὸν Ἰούλιο Καίσαρα, ὁ ὁποῖος, βρίσκοντας σὲ μεγάλη σύγχυση τὸ χρονομετρικὸ σύστημα τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, προσεκάλεσε ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια, τὸν Ἕλληνα ἀστρονόμο Σωσιγένη, γιὰ τὴν μεταρρύθμιση τοῦ ἡμερολογίου.
Ὁ Σωσιγένης διώρθωσε τὴν ὑπάρχουσα ἀνωμαλία μὲ τὴν παρεμβολὴ 85 ἡμερῶν στὸ ἔτος 44 π.Χ.. Κατά τό Ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο τὸ ἔτος, διαρκεῖ 365 ἡμέρες καὶ 6 ὥρες, ἔτσι καθώρισε τὸ ἡμερολόγιο νὰ ἀποτελεῖται ἀπὸ περίοδο 4 ἐτῶν, ἐκ τῶν ὁποίων τὰ πρῶτα 3 ἔτη νὰ ἔχουν 365 ἡμέρες, καὶ τὸ τέταρτο 366, ὀνομαζόμενο δίσεκτο, ἐκ τοῦ ὅτι, ἡ ἐπὶ πλέον μία ἡμέρα, τοποθετεῖται στὴν 6η πρὸ τῶν Καλενδῶν τοῦ Μαρτίου, μεταξὺ 24ης καὶ 25ης Φεβρουαρίου, καλούμενη δὶς ἕκτη. («Ἡ διάσπασις τῆς Ὀρθοδοξίας», Ἰ. Βώκου).
Τὸ ἔτος 1582 ὁ Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄(ὁ γνωστὸς γιὰ τὴ νύκτα τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, τὰ Γρηγοριανὰ μέλη καὶ τὶς Γρηγοριανὲς χορωδίες), συνεργάσθηκε μὲ τὴν Ἑβραία Μασόνο ἀστρολόγο Ἐλισάβετ Ἄχιλες καὶ τὸν ἐπίσης Ἑβραῖο δημοσιογράφο Μόρρες, καὶ συνέταξαν ΝΕΟ ἡμερολόγιο μὲ 13 ἡμέρες* διαφορὰ ἀπὸ τὸ Πάτριο Ἰουλιανό. Τὸ Νέο ἡμερολόγιο ὀνομάσθηκε «Γρηγοριανό», ἐπειδὴ πρῶτος ὁ Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄ τὸ εἰσήγαγε στὴν Δυτικὴ «Ἐκκλησία» τὴν 24η Φεβρουαρίου 1582, ἀφοῦ πρῶτα, αὐτοβούλως, κατήργησε τὸ Ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο, τὸ ὁποῖο ἴσχυε μέχρι τότε.
Οἱ Καθολικοὶ τῶν Ἰονίων νήσων καὶ τῶν Κυκλάδων, μὴ θέλοντες νὰ διαφωνήσουν μὲ τοὺς ὁμογενεῖς τους Ὀρθόδοξους, δήλωσαν ὅτι ἀδυνατοῦν νὰ δεχθοῦν τὴν μεταρρύθμιση τοῦ Πάπα. Ἀποστολὴ τῶν Βενετῶν ὑπὸ τὸν Ι. Μοροζίνη πρὸς τὸν Πατριάρχη Ἱερεμία τὸν Β΄ ἔμεινε ἄνευ ἀποτελέσματος καὶ κατόπιν τούτου ὁ δόγης Ν. Δαπόντε, ἀναγκάστηκε τὴ 19η Αὐγούστου 1587, νὰ ὑπογράψει διάταγμα (τὸ πρωτότυπο σώζεται στὴ Λατινικὴ Ἐπισκοπὴ Κερκύρας), διὰ τοῦ ὁποίου......
-------------------------------------------------------
* Διότι τὸ ἔτος διαρκεῖ 365 ἡμέρες καί 5 ὥρες, 49 λεπτά καί 12 δευτερόλεπτα. Ὁ Ἃγιος Νικόδημος λέγει: «Ἡ ἰσημερία μέ τό Ἰουλιανό πράγματι ἔμεινε πίσω 11 ἡμέρες. Ἀλλά ἔπρεπε κατὰ τόν Χρυσόστομο: «νὰ προτιμήσουν καὶ οἱ Λατίνοι τὴν συμφωνία καὶ ἕνωση τῆς Ἐκκλησίας περισσότερο ἀπὸ τὴν παρατήρηση τῶν χρόνων »!. (Πηδ. σελ.9). Οἱ ἀστρολόγοι τοῦ Πάπα πρόσθεσαν ὂχι 11 ἀλλά 13 ἡμέρες, διότι αὐτός, εἶναι ὁ ἱερὸς ἀριθμὸς τῆς μαγείας.
.....διετάσσοντο οἱ Καθολικοί, οἱ διαμένοντες στὶς Ἑλληνικὲς νήσους νὰ ἀκολουθήσουν τὸ Ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο τῶν Ὀρθοδόξων. (Ἐγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαροὺς τομ.7, σελ.215).
Ἔκτοτε τὸ Παπικὸ ἡμερολόγιο ἐδέχθησαν οἱ Γερμανοὶ τὸ 1700, οἱ Ἄγγλοι τὸ 1752 καὶ οἱ Σουηδοὶ τὸ 1953. Μετὰ τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ Νέου - Παπικοῦ ἡμερολογίου ἡ Δυτικὴ «Ἐκκλησία» ἐζήτησε ἐγγράφως ἀπὸ τὴν Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τὴν “συμμόρφωσή” της πρὸς τὸ Νεὸ ἡμερολόγιο, ἀπὸ τὸ ἔτος 1582, ἀνεπιτυχῶς.
Ὁ τότε Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἱερεμίας Β΄ καταδίκασε τὴν καινοτομία τοῦ Νέου - Παπικοῦ ἡμερολογίου συνοδικῶς σὲ τρεῖς Πανορθόδοξες Συνόδους τὸ 1583, τό 1587 καὶ τό 1593, στὸν Ναὸ τῆς Θεοτόκου Παραμυθίας Κων/πόλεως, εἰς τήν ὁποίαν παρευρέθησαν ἀντιπρόσωποι ἀπ’ ὃλα τά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεία: ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας Ἰωακείμ, ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Σωφρόνιος, ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Μελέτιος, καί ἀντιπρόσωπος τοῦ Πατριάρχη Ρωσίας. Κατόπιν σχολαστικῆς ἔρευνας καὶ μελέτης, ὄχι μόνον ἀπέρριψαν τὸ Γρηγοριανὸ ἡμερολόγιο, ἀλλὰ ἐν ἐνὶ στόματι καὶ οἱ τρεῖς Σύνοδοι τὸ βρῆκαν ὅλως ἀσύμφωνο καὶ ἀσυμβίβαστο μὲ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὸ ὀνόμασαν «Παγκόσμιο σκάνδαλο καὶ ὑπαγόρευμα τοῦ διαβόλου»! («Ἡ ἀλήθεια περὶ Ἐκκλ. Ἡμερολογίου», Γρ. Εὐστρατιάδου).
Ἐπίσης, τὸ 1848, ἐπὶ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀνθίμου Στ΄, ἀναθεματίστηκε τὸ Νέο - Παπικὸ ἡμερολόγιο, δι’ ἐγκυκλίου, ἡ ὁποία μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρει: «Κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας ἣν παρελάβομεν ἄδολον, παρὰ τηλικούτων ἀνδρῶν (Ἁγίων Πατέρων), ἀποστρεφόμενοι πάντα νεωτερισμὸν ὡς ὑπαγόρευμα τοῦ Διαβόλου. Ὁ δεχόμενος νεωτερισμὸν κατελέγχει ἐλλειπῆ τὴν κεκηρυγμένην Ὀρθόδοξον Πίστιν. Ἀλλ’ αὓτη πεπληρωμένη ἤδη ἐσφράγισται, μὴ ἐπιδεχομένη μήτε μείωσιν, μήτε αὔξησιν, μήτε ἀλλοίωσιν, ἥν τε ὁ νοῶν καὶ ὁ τολμῶν ἢ πρᾶξαι, ἢ συμβουλεῦσαι, ἢ διανοηθῆναι τοῦτο, ἤδη ἠρνήθη τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, ἤδη ἑκουσίως καθυπεβλήθη εἰς τὸ αἰώνιον ΑΝΑΘΕΜΑ, διὰ τὸ βλασφημεῖν τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ὡς δῆθεν μὴ ἀρτίως λαλῆσαν ἐν ταῖς Γραφαῖς καὶ Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις... Ἅπαντες οὒν οἱ νεωτερίζοντες ἢ αἱρέσει, ἢ σχίσμασι, ἑκουσίως ἐνεδύθυσαν ΚΑΤΑΡΑΝ ὡς ἱμάτιον (Ψαλμ.186: 17), κἄν τε Πάπαι, κἄν τε Πατριάρχαι, κἄν τε κληρικοί, κἄν τε λαϊκοί, κἄν Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ».
Ἡ ἐγκύκλιος ὑπεγράφη ἀπὸ ὃλα τὰ Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα:
† ΑΝΘΙΜΟΣ Ἐλέῳ Θεοῦ Ἀρχιεπίσκοπος Κων/πόλεως Νέας Ρώμης καὶ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης
† ΙΕΡΟΘΕΟΣ Ἐλέῳ Θεοῦ Πάπας καὶ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης γῆς Αἰγύπτου
† ΜΕΘΟΔΙΟΣ Ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης Ἀντιοχείας
† ΚΥΡΙΛΛΟΣ Ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Καὶ αἱ περὶ αὐτοὺς Ἱεραὶ Σύνοδοι. (Ἡ ἐγκύκλιος ἐλήφθη ἐκ τῆς βιβλιοθήκης τῆς Ἱερ. Μ. Καρακάλου, Ἁγ. Ὅρους).
Τὸ ἔτος 1902 ὁ Λατινόφρων Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Ἰωακείμ Γ΄, ζήτησε τὴν γνώμη τῶν 21 Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, ὅπως μελετήσουν καλῶς, τὸ ἂν συμφωνεῖ τὸ Νεὸ ἑορτολόγιο μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία. Καί οἱ 21 Ἐκκλησίες ἀπάντησαν, ΟΧΙ.
Στὴν ἐγκύκλιο τοῦ 1904, μεταξὺ ἄλλων, ἀναφέρονται τὰ ἑξῆς: «Τοῦτο γὰρ γνώρισμα Ὀρθοδοξίας... τὸ μὴ κινεῖν ὅρια αἰώνια, ἄτινα οἱ Πατέρες ἡμῶν ἔθεντο... τὸ δὲ ὑπερπηδῆσαι 13 ἡμέρας... ἀνόητον καὶ ἄσκοπον εἶναι». («Δογματικὰ καὶ Συμ. μνημεῖα τῆς Ὄρθοδόξου Καθ. Ἐκκλ.», Καθ. Ἰ. Καρμίρη, σελ.22).
Τὸ ἔτος 1923 ἡ Κυβέρνηση τοῦ Βασιλείου τῆς Ἑλλάδος καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ὅρισαν ἐπιτροπὴ, ἡ ὁποία θὰ μελετοῦσε τὸ ζήτημα τῆς μεταρρυθμίσεως τοῦ ἡμερολογίου καὶ θὰ ὑποδείκνυε τὸν προσφορώτερο τρόπο τῆς μεταβολῆς του, σύμφωνα πρὸς τὶς ἀνάγκες τῆς χώρας, ἐν ἁρμονία πρὸς τὶς διατάξεις τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ ἐπιτροπὴ ἀπετελεῖτο ἐκ τῶν:
Γ. Ν. Κοφινᾶ Ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν.
Δ. Αἰγινήτου καθηγητοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν καὶ διευθ/ντοῦ Ἀστεροσκοπείου.
Χρυσόστομου Παπαδόπουλου Ἀρχιμανδρίτου καὶ καθηγητοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν.
Π. Τσιτσεκλῆ δικηγόρου καὶ Α. Ἀλεβιζάτου καθηγητοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν καὶ τμηματάρχου τοῦ Ὑπουργείου τῶν Ἐκκλησιαστικῶν.
Ἡ ὡς ἄνω ἐπιτροπὴ κατόπιν ἔρευνας καὶ ἐμπεριστατωμένης μελέτης, συσκεφθεῖσα μεταξὺ ἄλλων, στὴν ἔκθεσή της ἀπάντησε ὡς ἑξῆς: «Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὡς καὶ αἱ λοιπαὶ Ὀρθόδοξοι Αὐτοκέφαλοι Ἐκκλησίαι ἂν καὶ ἀνεξάρτητοι, ἐσωτερικῶς, εἶναι ὅμως στενῶς συνδεδεμέναι πρὸς ἀλλήλας καὶ ἡνωμέναι διὰ τῆς ἀρχῆς τῆς πνευματικῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, ἀποτελοῦσα μίαν καὶ μόνην τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καὶ συνεπῶς οὐδεμία τούτων δύναται νὰ χωρισθῆ τῶν λοιπῶν καὶ ἀποδεχθῆ ΝΕΟ ἡμερολόγιο, χωρὶς νὰ καταστῆ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ἔναντι τῶν ἄλλων»!
Ὁλόκληρη ἡ ἔκθεση, ὡς συνημμένο σχέδιο νόμου, ὑπεβλήθη ὑπὸ τὴν ἔγκριση τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου καὶ κατόπιν ὁ τότε βασιλεὺς Γεώργιος Β΄ ὑπέγραψε καὶ ἐξέδωσε σχετικὸ βασιλικὸ διάταγμα, στὸ ὁποῖο μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρονται καὶ τὰ ἑξῆς:
- «Ἀπὸ τῆς 16ης Φεβρουαρίου 1923 καθ’ ἅπασαν τὴν Ἑλλάδα ἀντικαθίσταται ἐν ταῖς πολιτικαῖς ἐν γένει σχέσεις τὸ ἰσχύον ἤδη Ἰουλιανὸν ἡμερολόγιο διὰ ΝΕΟΥ τοιούτου, ὅπερ ἀποκαλεῖται ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ἡμερολόγιον.
- Διατηρεῖται ἐν ἰχύι τὸ Ἰουλιανὸν ἡμερολόγιον ὅσον ἀφορᾶ ἐν γένει τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὰς θρησκευτικάς ἑορτές.
- Ἡ Ἐθνικὴ Ἑορτὴ τῆς 25ης Μαρτίου καὶ πᾶσαι αἱ κατὰ τοὺς κειμένους νόμους ἐορτάσιμοι καὶ ἑξαιρετέαι ἡμέραι ρυθμίζονται κατὰ τὸ Ἰουλιανὸν ἡμερολόγιον». (Ἐφ. Κυβ. 25/1/1923, τεῦχ. 1ο, Ἀρ. Φυλ. 24, Νομ. Διατ. 2, σελ. 160, § 3, § 4, § 8).
Ἡ μὲν Πολιτεία λοιπόν, καλεῖται νὰ τηρήσει τὸ Νέο Γρηγοριανὸ ἡμερολόγιο, ἡ δὲ Ἐκκλησία ὀφείλει νὰ διατηρεῖ τὶς θρησκευτικὲς Ἑορτὲς μὲ τὸ Πάτριο Ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο.
Τὸ βασιλικὸ αὐτὸ διάταγμα δὲν τὸ ἐφήρμοσε ἡ τότε ἐπαναστατικὴ Κυβέρνηση, οὔτε ἀνεκλήθη. Ἔμεινε καὶ μένει ἀνεφάρμοστο, ἀπὸ ὅλες τὶς μετέπειτα Κυβερνήσεις ἕως σήμερα.
Βλέπουμε λοιπόν, ὅτι ἀπὸ τὸ 1582 ποὺ ἐμφανίσθηκε τὸ ἡμερολόγιο τοῦ Πάπα Γρηγόριου ΙΓ΄, ἕως τὸ 1924 ποὺ παρανόμως τὸ εἰσήγαγαν στὴν Ἐκκλησία πέρασαν 342 ἔτη.
Ἐντὸς αὐτοῦ τοῦ διαστήματος, ἑπτὰ φορὲς ἐξετάσθηκε καὶ ἰσάριθμες καταδικάσθηκε ὡς ἀσύμφωνο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τόσο ἀπὸ τοὺς Ἐκκλησιαστικοὺς Ὀρθόδοξους ἡγέτες, ὅσο καὶ ἀπὸ κορυφαίους ἐπιστήμονες ἀλλὰ καὶ τὸν ἀνώτατο ἄρχοντα τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας τὸν βασιλέα Γεώργιο Β΄.
Ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ Παπικοῦ ἡμερολογίου στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔγινε μονομερῶς, ἀντορθοδόξως καὶ αὐθαιρέτως ὑπὸ τοῦ Μελέτιου Μεταξάκη καὶ ἄλλων 6 Ἀρχιερέων, καί παρὰ τὴν ἀντίθετη γνώμη τῶν Πατριαρχείων Ἱεροσολύμων, Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας, Ρωσίας, τῶν Αὐτοκέφαλων Ὀρθόδοξων Ἐκκλησιῶν, καθώς καί τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὅρους.
Ὁ Μελέτιος Μεταξάκης τό 1918, ἐξελέγη Μητροπολίτης Ἀθηνῶν (δὲν εἶχε ἀκόμη δοθεῖ ὁ τίτλος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου), στήν θέση τοῦ τότε Ἀθηνῶν Θεόκλητου Α΄ (ὁ Μητροπολίτης ποὺ εἶχε ὀργανώσει τὸ ἀνάθεμα κατὰ τοῦ Βενιζέλου). Παρέμεινε Προκαθήμενος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέχρι τὸ 1920 ὅταν, μετὰ τὶς ἐκλογὲς τοῦ Νοεμβρίου, μὲ εἰδικὸ βασιλικὸ διάταγμα τῆς τότε κυβέρνησης Ράλλη, ἐπανῆλθε στὸ θρόνο τῶν Ἀθηνῶν ὁ Θεόκλητος Α΄. Ὁ Μεταξάκης, διαμαρτυρόμενος γιὰ τὴν ἀντικατάστασή του, μετέβη στὶς ΗΠΑ, ὅπου παρέμεινε, ὡς Μητροπολίτης Ἀθηνῶν (!), ἕως τὴν ἐκλογή του σὲ Πατριάρχη Κων/πόλεως, τό Νοέμβριο τοῦ 1921.
Στήν 18μηνη Πατριαρχία του (Ἰανουάριος 1922- Ἰούλιος 1923), ὁ Μεταξάκης ὀργάνωσε Πανορθόδοξο Συνέδριο μέ τήν βοήθεια ἄλλων 6 Ἀρχιερέων, μὲ θέμα: «Τὴν εἰσαγωγή τοῦ Νέου - Παπικοῦ ἡμερολογίου», προκαλώντας ἀντιδράσεις καί ἀπό μέλη τῆς Συνόδου καί ἀπό τούς ὁμογενεῖς τῆς Κων/πόλεως. («Οἱ Πατριάρχες τῆς Κων/πόλεως», ἔκδ. Ἀπογευματινὴ, σελ.276-278).
«Ὁ Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης ἐδάρη ὑπὸ ὁμογενῶν τῆς Κων/πόλεως οἱ ὁποῖοι εἰσῆλθαν μία νύκτα στὸν θάλαμό του καὶ ἐν συνέχεια τὸν ἔσυραν καὶ τὸν ἐξέβαλαν τοῦ Πατριαρχείου. Διεσώθη ὑπὸ Ἀγγλο-Γαλλικῆς Ἀστυνομικῆς δυνάμεως. Οἱ ὡς ἄνω ὅμως ζηλωταὶ παλαιοημερολογῖται τοῦ παρήγγειλαν νὰ μὴν ἐλπίζη ὅτι θὰ τὸν σώση ἡ Ἀγγλο-Γαλλικὴ φρουρά του, διότι αὐτοὶ θὰ τὸν ἐπισκεφθοῦν καὶ πάλι καὶ αὐτὴ τὴ φορά, διὰ νὰ τὸν θανατώσουν. Τότε ὁ Πατριάρχης φοβήθηκε καὶ ζήτησε προστασία ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση, ἔλαβε ὅμως τὴν ἀπάντησε ὅτι, ἒφ΄ ὅσον δὲν τὸν δέχεται τὸ ποίμνιό του θὰ πρέπει νὰ ἀπέλθη ἐκ τῆς Κων/πόλεως. Καὶ πράγματι ἀπελθών ἔφθασε εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ κατώκησε εἰς Κηφισσίαν». («Τὸ νέο Παπικὸ ἡμερολόγιο καὶ οἱ καρποὶ αὐτοῦ». Ἀρχιμ. Φ. Ζερβάκου).
Στὴν θέση τοῦ Μητροπολίτη Ἀθηνῶν ὁ Μεταξάκης παρέμεινε ἀπὸ τό 1923 ἔως τό 1926, ὅποτε ἐξελέγη Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας. Μετὰ τὴν ὑπογραφὴ τῆς Συνθήκης τῆς Λωζάνης (Ἰούλιο 1923), ἀπό τόν Ἐλευθέριο Βενιζέλο ἐκ μέρους τῆς Ἑλλάδος, καὶ τὸν Ἰσμὲτ Ἰνονοῦ ἐκ μέρους τῆς Τουρκίας, ὁ Μεταξάκης (στενός φίλος καί συνεργάτης τοῦ Βενιζέλου), ἀποσύρθηκε στὸ Ἅγιον Ὅρος, ἀπ’ ὅπου τὴν 20η Σεπτεμβρίου 1923 ὑπέβαλε τὴν παραίτησή του ἀπὸ τὸν Πατριαρχικὸ θρόνο καὶ ἐγκαταστάθηκε στὴν Κηφισιὰ ὡς Μητροπολίτης Ἀθηνῶν.
Σὲ συνεργασία μέ τόν Χρυσόστομο Παπαδόπουλο καί μέ τήν πολιτεία, διὰ τῆς βίας, εἰσήγαγαν τὸ ΝΕΟ – Παπικὸ ἡμερολογίο στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, στίς 10 Μαρτίου τοῦ 1924, κάνοντας την σχισματικὴ, ἔναντι τῶν ὑπολοίπων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Τήν 10η Μαρτίου 1924 ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος διασπάστηκε.
Ἡ μία μερίδα τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, συνέχισαν τὴν μακραίωνη παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἑόρτασε τοὺς Ἁγίους τῆς 10ης Μαρτίου.
Καὶ ἡ ἄλλη μερίδα τῶν Χριστιανῶν, θεώρησε τὴν ἀλλαγὴ ὡς ἐπιστημονικὸ ἐπίτευγμα ἀκριβείας καὶ ἑόρτασε τοὺς Ἁγίους τῆς 23ης Μαρτίου, καταπατώντας τοὺς Θείους καὶ Ἱεροὺς Κανόνες, τὶς ἀποφάσεις τῶν τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων, τὴν γνώμη τῶν λοιπῶν Ὀρθόδοξων Πατριαρχείων καὶ τοὺς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Στήκετε καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις». (Β΄ Θεσ. 2: 15).
Ἡ τότε Κυβέρνηση Γονατά, εἰσήγαγε τὸ Νέο-Παπικὸ ἡμερολόγιο καὶ βοηθούμενη ὑπὸ τῶν ὀργάνων τῆς πολιτείας, ἄρχισε τὸν βάναυσο διωγμό, ὅσων ἐπέμεναν νὰ ἀκολου-θοῦν τὸ Ὀρθόδοξο Ἐκκλησια-στικό, Ἰουλιανὸ (Παλαιὸ) ἡμερολόγιο, στὶς θρησκευτι-κές τους λειτουργίες.

Οἱ ναοὶ ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸ Παλαιὸ ἡμερολόγιο κλειστήσαν καὶ σφραγίσθησαν, οἱ Ἱερεῖς ἀποσχηματίζονταν καὶ οἱ πιστοὶ διαλύοντο βιαίως, ὑφιστάμενοι ταπείνωση τῆς ἀνθρώπινης καὶ θρησκευ-τικῆς τους ἀξιοπρέπειας!
Οἱ καινοτόμοι εἶπαν ὅτι, ἐπρόκειτο ἁπλῶς καὶ μόνον γιὰ τὴν προσθήκη 13 ἡμερῶν, ἐνῶ ἐπρόκειτο γιὰ ἀνατροπὴ καὶ ΔΙΑΣΠΑΣΗ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καὶ ἐντέχνως τέθηκε σὲ ἐφαρμογὴ ἡ προπαγάνδα ὅτι, στὸ Παλαιὸ ἡμερολόγιο παραμένουν μόνον οἱ ὀπισθοδρομικοὶ καὶ οἱ ἀμόρφωτοι, πού συκοφαντοῦνται καί ὡς ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ!
- Ὁ Μελέτιος Μεταξάκης, ἦταν μασόνος 33ου βαθμοῦ, ὅπως ἀναφέρεται στό μασονικό περιοδ. «ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ», τευχ.35, σελ. 13-14. Ἰδού ἡ διαδοχή τῶν Νεοημερολογιτῶν, ἐκ τῆς μασονίας!

Ο Διωγμός των ορθοδόξων του ακαινοτομήτου πληρώματος της εκκλησίας του κυρίου ημών Ιησού Χριστού....


«Λέγουν οἱ καινοτόμοι ὅτι, ἀκολουθώντας τὸ Ἰουλιανὸ (Παλαιὸ) ἡμερολόγιο θὰ ἔλθει καιρὸς ὅπου ὁ Χειμώνας θὰ γίνει θέρος καὶ τὸ θέρος Χειμώνας! Κατὰ τὴν παράδοση ὅμως τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ ὄχι τῆς μυθολογίας τῶν αἱρετικῶν, βλέπουμε ὅτι:
• Πρὸ 2010 ἐτῶν ἔγινε ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου μῆνα Μάρτιο ἄρτιο (31 ἡμέρες) καὶ μὲ ἰσημερία.
• Ἡ ἔξοδος ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἔγινε πρὸ 3610 ἐτῶν μῆνα Μάρτιο ἄρτιο καὶ μὲ ἰσημερία.
• Ὁ Κατακλυσμὸς ἔγινε πρὸ 5310 ἐτῶν, μῆνα Μάρτιο ἄρτιο καὶ μὲ ἰσημερία. Καὶ τέλος βλέπουμε ὅτι:
• Ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸν κόσμο πρὸ 7553 ἐτῶν καὶ ἦταν μῆνας Μάρτιος ἄρτιος καὶ μὲ ἰσημερία. Ἀφοῦ λοιπὸν ὁ Μάρτιος μῆνας ἀρχίζει πρὸ 7553 ἐτῶν (Κόσμο-γένεσις) καὶ ἐξακολουθεῖ μέχρι καὶ σήμερα νὰ εἶναι ἄρτιος καὶ μὲ ἰσημερία, δὲν εὐσταθοῦν τὰ παραληρήματα τῶν καινοτόμων, ὅτι ὁ Χειμώνας θὰ γίνει Καλοκαίρι καὶ τὸ Καλοκαίρι Χειμώνας. Ἐὰν ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ μέχρι σήμερα χάθηκαν 13 ἡμέρες, ἀπὸ κτίσεως κόσμου μέχρι σήμερα ὁ Μάρτιος θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχει χάσει τὴν ἰσημερία του. Ἄλλο παράδειγμα εἶναι τὸ ἑξῆς:
• Πρὸ 4000 περίπου ἐτῶν οἱ ἀρχαῖοι εἰδωλολάτρες ἐώρταζαν τὴν 1η Μαΐου, ὡς πρώτη ἡμέρα τῆς ἀνοίξεως, ἀλλὰ καὶ σήμερα μὲ τὸ Ἰουλιανὸ - Παλαιὸ ἡμερολόγιο πανηγυρίζουμε καὶ ἑορτάζουμε τὴν 1η Μαΐου, ὡς πρώτη ἡμέρα τῆς ἀνοίξεως. Κατὰ συνέπεια τὴν πλάνη τῶν νεωτεριστῶν ὁμολογοῦν καὶ αὐτὰ τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως, καθόσον ὁ Μάϊος, θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχε ἤδη φύγει ἀπὸ τὴν Ἄνοιξη καὶ τὴν θέση τοῦ Μαΐου νὰ τὴν ἔχει καταλάβει ὁ Ἀπρίλιος. («Ποιὰ ἡ διαφορὰ μεταξὺ Παλαιοῦ καὶ Νέου Ἡμερολογίου», Κ. Λαχανά).
Στὸ Ἰουλιανὸ (Παλαιὸ) ἡμερολόγιο, ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ἔχει ρυθμίσει τὸ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο ἐγκολπώθηκαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες.
1. Στὸ Λευιτικόν, ὁ Θεὸς ὁρίζει διὰ τοῦ Μωυσέως τὶς ἑορτὲς τῶν Ἰσραηλιτῶν: «...τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου, μιᾷ τοῦ μηνὸς ἔσται ὑμῖν ἀνά-παυσις, μνημόσυνον σαλπίγγων, κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν». (Λευιτ. ΚΓ΄24 ). Ὁ 7ος μῆνας ὁ Ἐλούλ τῶν Ἑβραίων, εἶναι ὁ δικός μας Σεπτέμβριος, ἔτσι ὁρίζει ὁ Θεὸς τὴν 1η Σεπτεμβρίου ἑορτή. Ὡς γνωστόν, χρονολογικὴ μονάδα ἐν χρήσει στὴν Ἐκκλησία εἶναι ἡ Ἴνδικτος, δηλ. κύκλος 15 ἐτῶν τὰ ὁποία ἀρχίζουν τὴν 1η Σεπτεμβρίου. Ἡ 1η Σεπτεμβρίου εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, τὴν ὁποία κηρύττει ὁ Χριστὸς: «ἐνιαυτὸν τοῦ Κυρίου δεκτόν». (βλπ. Μέγα Ὡρολόγιον 1η Σεπτεμβρίου).
2. «Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων• λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ λέγων• τῇ πεντεκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου ἑορτὴ σκηνῶν ἑπτὰ ἡμέρας τῷ Κυρίῳ. Καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη ἡ κλητὴ ἁγία». (Λευιτ. ΚΓ΄33-35). Δηλ. ἡ ἑορτὴ τῆς Σκηνοπηγίας, ἡ ὁποῖα διαρκοῦσε 8 ἡμέρες καὶ ἦταν εἰς ἀνάμνησιν τῆς διαμονῆς τῶν Ἑβραίων σὲ σκηνὲς μετὰ τὴν ἔξοδό τους ἐξ Αἰγύπτου, καί ἀντιστοιχεῖ ἀπὸ 15-22 τοῦ δικοῦ μας μηνὸς Σεπτεμβρίου. Ὅταν λοιπόν, κατὰ τὴν 23η Σεπτεμβρίου τελείωσε ἡ ἑορτὴ τῆς Σκηνοπηγίας, ἐγένετο ἡ Σύλληψις τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου: «Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν (τὸν Ζαχαρίαν) ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ... εἰσελθών εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου... ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών.... εἶπε δὲ πρὸ αὐτὸν ὁ Ἄγγελος· μὴ φοβοῦ Ζαχαρία...». (Λουκ.Α΄8-24).(βλπ. Μηνολόγιο Μ. Ὡρολογίου, 23η Σεπτεμβρίου).
•Ἡ 23η Σεπτεμβρίου εἶναι λοιπὸν ἡ ἑορτὴ τῆς Συλλήψεως τοῦ Τιμίου Προδρόμου ὁρισθεῖσα ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, δι’ Ἀγγελικῆς ὀπτασίας.
•Μετά 9 μῆνες, κατὰ τὸν ἀμετάτρεπτο χρόνο τῆς διάρκειας τῆς κυήσεως, ἔχουμε τὴν Γέννηση τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Τὴν 24η Ἰουνίου.
•Μετά 6 μῆνες ἀπὸ τῆς Συλλήψεως τοῦ Προδρόμου, δηλ. τὴν 25η Μαρτίου ἔχουμε τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου: «Ἐν δὲ τῷ μηνί, τῷ ἔκτῳ ἀπεστάλη ὁ Ἄγγελος Γαβριὴλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ...». (Λουκ. Α΄26).
•Μετά 9 μῆνες, κατὰ τὸν ἀμετάτρεπτο χρόνο τῆς διάρκειας τῆς κυήσεως, ἔχουμε τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, δηλ. τήν 25η Δεκεμβρίου. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἐγεννήθη καὶ ἐνεγγράφη μὲ τὸ Ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο στὰ μητρῶα ἀρρένων, ἐπὶ Καίσαρος Αὐγούστου.
•Μετά 8 ἡμέρες ἀπὸ τὴν Γέννηση, κατὰ τὸν Μωσαϊκὸν νόμον, ἐγένετο ἡ Περιτομή, δηλ. τὴν 1η Ἰανουαρίου.
•Μετά 40 ἡμέρες ἀπὸ τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἡ Θεοτόκος μετέβη εἰς τὸν Ναὸ γιὰ τὶς εὐχές, δηλ. 2α Φεβρουαρίου τὴν Ὑπαπαντή.
Ὅπως βλέπουμε μὲ τὴν Σύλληψη τοῦ Τιμίου Προδρόμου, δηλ. τήν 23η Σεπτεμβρίου ἀρχίζει τὸ Χριστιανικὸ Ἑορτολόγιο, γιὰ τὶς ΑΚΙΝΗΤΕΣ ἑορτές, ὁριζόμενο ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό. Ἂς δοῦμε ὅμως, τί γίνεται καὶ μὲ τὶς ΚΙΝΗΤΕΣ ἑορτές, δηλ. τὶς ἑορτὲς τοῦ Πασχαλίου:
1. Λέγει πάλι στὸ Λευιτικόν: «Ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρε-σκαιδεκάτῃ ἡμέρα τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπέρων Πάσχα τῷ Κυρίω». (Λευιτ. ΚΓ΄ 5). Ἡ ἔξοδος τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐγένετο τὸν 1ο μῆνα Ἀδάρ (ἑορτή Φουρείμ), τόν δικό μας Μάρτιο, ὁρίζει τὸ Πάσχα ὁ Θεός.
2. «Καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρα τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίω• ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε. Καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν... καὶ ἀριθμήσετε ὑμῖν ἀπὸ τὴν ἐπαύριον τῶν σαββάτων... ἑπτὰ ἑβδομάδας ὁλοκλήρους, ἕως τὴν ἐπαύριον τῆς ἐσχάτης ἑβδομάδος ἀριθμήσατε πεντήκοντα ἡμέρας...καὶ καλέσετε ταύτην τὴν ἡμέραν κλητὴν ἁγία ἔσται ὑμῖν». (Λευιτ. ΚΓ΄6-21). Ὁρίζει ὁ Θεός τὴν Πεντηκοστή. Ὃλες οἱ ἑορτές στήν Ὀρθοδοξία ἒχουν ὁριστεῖ ἀπό τόν Θεό!
Στὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, στὴ Νίκαια, τὸ 325 μ.Χ., οἱ 318 Θεοφόροι Πατέρες, ἔθεσαν τὶς βάσεις γιὰ συνεορτασμὸ τοῦ Πάσχα ἀπὸ ὅλους τούς Χριστιανούς καὶ κατ’ ἐπέκταση καὶ ὅλων τῶν ἄλλων ἑορτῶν, ἔτσι ὣστε νὰ διατηρῆται ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ὅρισαν τὸ Πασχάλιον ἀπὸ 22 Μαρτίου ἕως 25 Ἀπριλίου, μὲ τὸ Ἰουλιανὸ - Παλαιό ἡμερολόγιο, καί νὰ μὴ συμπίπτει, οὔτε νὰ γίνεται πρίν ἀπό τὸ Πάσχα τῶν Ἑβραίων.
Βλέπουμε λοιπὸν τὸ ἑξῆς παράδοξο. Τὰ 300 περίπου ἑκατομμύρια τῶν Ὀρθοδόξων, στὰ Ἱεροσόλυμα, τὸ Ἅγιον Ὅρος καὶ σὲ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες χῶρες, Ρωσία, Βουλγαρία κλπ., ἀκολουθοῦν τὸ Ἰουλιανὸ ἡμερολόγιο, ὅσον ἀφορᾶ τὶς θρησκευτικὲς ἑορτές. Καὶ ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία τοῦ ΝΕΟΥ Παπικοῦ ἡμερολογίου, τῶν 9 ἑκατομμυρίων Ὀρθοδόξων, ἔχει 2 ἡμερολόγια:
1. Ἓνα ἡμερολόγιο γιὰ τὶς ΚΙΝΗΤΕΣ ἑορτές, μὲ τὸ ὁποῖο οἱ καινοτόμοι, φοβούμενοι τά ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ τῶν Ἱερῶν κανόνων, ἑορτάζουν τὸ Πάσχα συγχρόνως μὲ τὸ Ἰουλιανὸ - Παλαιὸ ἡμερολόγιο, τά Ἱεροσύλυμα, τό Ἅγιον Ὅρος καὶ ὅλη τὴν ὑπόλοιπη Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ, μὲ 13 ἡμέρες διαφορὰ στὴν ἡμερομηνία. Διότι τὸ Ἅγιον φῶς βγαίνει μόνον μὲ τὸ Ἰουλιανὸ - Παλαιὸ ἡμερολόγιο, καὶ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ τρία θαύματα πού γίνονται στὰ Ἱεροσόλυμα κάθε χρόνο, πρὸς ἐπιβεβαίωση τῆς ἀληθείας. Στὸ Νεὸ-Παπικὸ ἡμερολόγιο, κατὰ παράβαση τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τὸ Πάσχα κυμαίνεται μέχρι τὶς 8 Μαΐου, μὲ ἀποτέλεσμα τὸν περιορισμὸ ἢ τὴν κατάργηση τῆς νηστείας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ὅπως ἔγινε τὸ 1975, διότι συνέπεσε ἡ ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων μὲ τὴν ἑορτὴ τῶν Ἁγίων Πάντων! Αὐτό προσκρούει στὸν Κανόνα περὶ τῶν καθορισμένων νηστειῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ ὁρίζει ὅτι: «...κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίαν, μίαν κατακολουθοῦσαν τάξει, τὴν νηστείαν ἐπιτελεῖν, καὶ ἀπέχεσθαι... εἰ μὲν Κληρικοὶ εἶεν, καθαιρείσθωσαν, εἰ δὲ λαϊκοί, ἀφοριζέσθωσαν». (Κανών ΝΣΤ΄ τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).
2. Καί τὸ Νέο – Παπικὸ ἡμερολόγιο μὲ τὸ ὁποῖο, ἑορτάζει τὶς ΑΚΙΝΗΤΕΣ ἑορτὲς, ἀλλά 13 ἡμέρες νωρίτερα, ἀπὸ τὴν πραγματικὴ ἡμέρα τοῦ γεγονότος (πχ. τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ κλπ.), τῆς κοιμήσεως ἢ τοῦ μαρτυρίου τῶν Ἁγίων, πού ἔγινε μὲ τὸ Ἰουλιανὸ - Παλαιὸ ἡμερολόγιο, ἀφοῦ αὐτὸ τὸ ἡμερολόγιο ἰσχύει ἀκόμα γιὰ ὅλους τούς Ὀρθόδοξους Χριστιανοὺς, σ’ ὅλο τὸν κόσμο, καὶ στὴν Ἑλλάδα ἲσχυε μέχρι τὸ 1924. Ἔτσι ἔχουμε πλήρη ΑΝΑΤΡΟΠΗ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς τάξεως, στὴν ἀνάγνωση τῶν περικοπῶν τοῦ Ἀποστόλου καὶ τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, κατὰ τὴν Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία, σὲ ὅλες τὶς ἀκίνητες ἑορτές, καὶ ἐπίσης τὴν κατάργηση κάποιων περικοπῶν, διότι δὲν μποροῦν νὰ περιληφθοῦν χρονικά!
Πολλὲς φορὲς ἐπίσης Κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, ἀναγκάζονται νὰ ἑορτάσουν τὸν ἴδιο γεγονὸς δύο φορές: μία στὸν Ἑλλαδικὸ χῶρο, 13 ἠμὲ-ρὲς νωρίτερα, καὶ μία ὅταν πηγαίνουν στὰ Ἱεροσύλυμα ἢ στὸ Ἅγιο Ὅρος! Αὐτὸ γίνεται κατὰ παράβαση τῆς Ἀποστολικῆς διατάξεως ποὺ ὁρίζει, ὅτι: «Μὴ δὶς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑνὸς παθήματος μνεία ποιεῖσθαι ἀλλὰ ἅπαξ τοῦ ἔτους τοῦ ἅπαξ ἀποθανόντος. Μηκέτι δὲ παρατηρούμενος μετὰ Ἰουδαίων ἑορτάζειν».
Δηλαδή:«Δὲν ἐπιτρέπεται δύο φορὲς τὸ χρόνο νὰ ἑορτάζετε τὸ ἴδιο γεγονός, ἀλλὰ μία φορὰ τὸ χρόνο, αὐτὸ ποὺ συνέβη μία φορά. Καί ποτὲ μὴ βρεθεῖς νὰ ἑορτάζεις μαζὶ μὲ τοὺς Ἰουδαίους». («Διαταγὲς τῶν Ἀποστόλων» Ε΄βιβλ. κεφ. ΙΣ΄, σελ.138).
Ἡ Ἐκκλησία κατὰ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἀποφαίνεται: «Ἡ Ἐκκλησία οὐκ οἶδεν ἀκρίβειαν χρόνου, ἓν χρόνον οἶδε τὴν ἑνότητα τῆς Πίστεως, δόγμα γὰρ δογμάτων ἐστὶν ἡ ἑνότης τῆς Πίστεως». Τὴν ἑνότητα αὐτὴ διέρρηξαν πρώτοι οἱ Λατῖνοι, πού ἑορτάζουν τὸ Πάσχα συγχρόνως μὲ τοὺς Ἑβραίους ἢ πρὶν ἀπ’ αὐτούς, κατά παράβαση τοῦ Ζ΄ Ἀποστολικοῦ Κανόνα, πού ὁρίζει ὃτι: «Εἰ τὶς Ἐπίσκοπος, ἢ Πρεσβύτερος ἢ Διάκονος, τὴν ἁγίαν τοῦ Πάσχα ἡμέραν πρὸ τῆς ἐαρινῆς ἰσημερίας μετὰ Ἰουδαίων ἐπιτελέσει, καθαιρείσθω». (Ζ΄ Ἀποστολικὸς Κανών).
Προσκρούει ἐπίσης καί στούς παρακάτω κανόνες:
• «’Ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικῶν εὐλογίας λαμβάνειν, αἴτινές εἰσιν ἀλογίαι μᾶλλον, ἢ εὐλογίαι». (ΛΒ΄ἐν Λαοδικείᾳ)
• «Ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἢ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι». (ΛΓ΄ἐν Λαοδ.).
• «Ὅτι οὐ δεῖ παρὰ τῶν Ἰουδαίων ἢ αἱρετικῶν τὰ πεμπόμενα ἑορταστικὰ λαμβάνειν, μηδὲ συνεορτάζειν αὐτοῖς». (ΛΖ΄ ἐν Λαοδικείᾳ).
• «Ὅτι οὐ δεῖ παρὰ τῶν Ἰουδαίων ΑΖΥΜΑ λαμβάνειν, ἢ κοινωνεῖν ταῖς ἀσεβείας αὐτῶν». (ΛΗ΄ ἐν Λαοδικείᾳ).
• «Ὅτι οὐ δεῖ τοῖς ἔθνεσι συνεορτάζειν καὶ κοινωνεῖν τῇ ἀθεότητι αὐτῶν». (ΛΘ΄ ἐν Λαοδικείᾳ).
• «Εἰ τὶς κληρικὸς ἢ λαϊκὸς εἰσέλθη εἰς συναγωγὴν Ἰουδαίων ἢ αἱρετικῶν προσεύξασθαι, καὶ καθαιρείσθω καὶ ἀφοριζέσθω». (ΞΕ΄ Κανών τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων)
• «Ἐπίσκοπος ἢ Πρεσβύτερος ἢ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δὲ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς ὡς κληρικοῖς ἐνεργῆσαι τί, καθαιρείσθω». (ΜΕ΄ Ἁγίων Ἀποστόλων).
Ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ Νέου - Παπικοῦ ἡμερολογίου στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία χρησιμοποιήθηκε σὰν Δούρειος Ἵππος. Ἀκολούθησαν συμπροσευχὲς μὲ τοὺς Παπικούς, Προτεστάντες καὶ τοὺς ὑπόλοιπους αἱρετικούς, μὲ καταπάτηση τῶν Ἀποστολικῶν καὶ Συνοδικῶν Κανόνων ἀπὸ τοὺς λεγόμενους «Ὀρθόδοξους», Πατριάρχες, Μητροπολίτες, Ἐπισκόπους καὶ λοιποὺς Ἱερεῖς. Μετὰ τὸν Μεταξάκη, ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας, τήν 7η Φεβρουαρίου 1965, «ἦρε τὰ ἀναθέματα» τοῦ 1054 , κατὰ τοῦ Παπισμοῦ.
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Ἰάκωβος, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, ἀρνήθηκε τὴν Ἁγία Τριάδα!!! (Ὀρθ. Τύπος, ἀρ. φ. 169, 9/1972).
Ὁ Πατριάρχης Δημήτριος παρέδωσε τὴν καινοτόμο Ἐκκλησία τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ στὸν Οἰκουμενισμὸ, στὶς 27/10/86, στὴν Ἀσίζη τῆς Ἰταλίας. Τὸ 1990, συμπροσευχήθηκε μετὰ τῶν αἱρετικῶν σατανιστῶν, πρὸς χάριν τοῦ κ. Μποὺς στὴν Οἰκουμενικὴ «Λειτουργία Εἰρήνης», ὅπου ὁ Ἀπόστολος αὐτῆς τῆς λειτουργίας, ποὺ ἐτελέσθη στὸ μνημεῖο Λίνκολν στὴν Οὐάσιγκτον, ἀναγνώσθηκε ἐκ τοῦ ΚΟΡΑΝΙΟΥ! Ἐπίσης ὁ Νεοημερολογιτισμὸς μὲ τὴν ἕνωσή του μὲ τὸν Μονοφυτισμὸ, στὴν οὐσία ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ τὶς ἀποφάσεις τῶν 4 Οἰκουμενικῶν Συνόδων!
Ὁ σημερινὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ἔχει ξεπεράσει κάθε ὅριο! Ἔχει καταπλήξει τοὺς πάντες μὲ τὶς δηλώσεις του, ἀπὸ τὴν πρώτη ἡμέρα τῆς ἐκλογῆς του! Μὲ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὸ Φανάρι, τὰ συλλείτουργα, συμπροσευχές, συνέδρια κλπ.! Πρόσφατα δὲ στὴν Ἑβραϊκὴ Συναγωγὴ τῆς Ἀμερικῆς, συμπροσευχήθηκε καὶ ἀποκάλεσε τοὺς Ἑβραίους «ἀδελφοὺς ἐν Κυρίῳ»!!!
Οἱ χλιαροὶ Χριστιανοὶ τῆς ἐποχῆς μας, δέχονται ἀδιαμαρτύρητα ἢ μὲ ἄτονες διαμαρτυρίες τὰ τεκταινόμενα, μὴ θέλοντας νὰ “ταράξουν τὴν ἠρεμία τους”,ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ΦΟΒΟ μήπως χάσουν τοὺς μισθούς τους!
Οἱ Παραδόσεις τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν ἄλλαξαν ποτὲ καὶ οὔτε θὰ ἀλλάξουν μέχρι Συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἰσως νὰ σκεφτεῖ κάποιος: «Μὰ οἱ σημερινοὶ ἱερεῖς δὲν γνωρίζουν»! Στήν ἐν Καρθαγένῃ Συνόδο ὁρίζεται ρητῶς, ὅτι: «Μανθανέτω ὁ χειροτονούμενος τὰ τοῖς συνόδοις δόξαντα». (Δογματολογία Μον. Ἀθανασίου, Ἅγ. Ὅρος, 1961, σελ.30). Δηλαδή: «Εἶναι ὑποχρεωμένος αὐτὸς ποὺ χειροτονεῖται νὰ μαθαίνει αὐτὰ ποὺ θεσπίστηκαν ἀπὸ τὶς Συνόδους».
Καὶ ἂν δὲν γνωρίζει αὐτὸ, δὲν μπορεῖ νὰ μὴν γνωρίζει, ὅτι:
«Ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὤν ποιμὴν οὗ οὒκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα. Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὖ μέλλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων». (Ἰω. Ι΄ 12-13).
Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη λέγει: «Μὴ μέταιρε (ἀλλάζεις, μεταθέτεις) ὅρια αἰώνια, ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου». (Παροιμ. ΚΒ΄28).
Στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους, οἱ Ἅγιοι Πατέρες ὅρισαν, ὅτι:
• «Ὁ γὰρ ἀντιφερόμενος εἰς τὰς Οἰκουμενικάς Συνόδους καὶ ἀντιπίπτων εἰς αὐτάς ἀντιφέρεται καὶ ἀντιπίπτει εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον καὶ αἱρετικὸς καὶ ἀναθεματισμένος γίνεται». (Προλεγόμ. Α΄ Οἰκ. Συν.).
• «Οὔτε βασιλεὺς οὔτε ἄλλη Σύνοδος δύναται νὰ ἀθετήση τοὺς Κανό-νες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων». (Δ΄Οἰκ. Σύν.).
• «Ἡμεῖς τοὺς θεσμοὺς τῆς Ἐκκλησίας τηροῦμεν, ἡμεῖς τοὺς ὅρους τῶν Πατέρων φυλάτομεν, ἡμεῖς τοὺς προστεθέντας τί ἢ ἀφαιροῦντας ἐκ τῆς Ἐκκλησίας ἀναθεματίζομεν». (Ε΄, ΣΤ΄, Ζ΄ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι).
• «Μὴ καινοτομίαν καὶ ἀφαίρεσιν ποιήσασθαι τῆς εὐσεβοῦς ἐν ἡμῖν κεκρατηκυίας συνηθείας. Τὰ γὰρ παραδοθέντα ἐν τῇ Καθολικῇ (= τό καθ’ ὃλον τῆς πίστεως) καὶ Ἀποστολικῇ Ἐκκλησίᾳ οὔτε γὰρ προσθήκην οὔτε μείωσιν ἐπιδέχονται. Ἐπικατάρατος γὰρ φησὶν ὃς μετατίθησιν ὅρια Πατέρων αὐτοῦ». Καί: «Εἰ τὶς παράδοσιν Ἐκκλησιαστικὴν ἔγγραφον ἢ ἄγραφον ἀθετῆ ἀνάθεμα τρίς». (Ζ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος).
• «Αὕτη εἶναι ἡ Ὀρθόδοξος πίστις, αὐτὴν ὁ μὴ τηρῆσαι ἀμώμητον σωθῆναι οὐ δύναται». (Ἀπό τόν πρόλογο τῆς Α΄Οἰκ. Συνόδου). Ὁ νεωτερισμὸς τοῦ Νέου - Παπικοῦ ἡμερολογίου εἶναι μία βλασφημία στὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς «μὴ ἀρτίως λαλῆσαν ἐν ταῖς γραφαῖς καὶ ταῖς Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις». Οὐδεὶς ἔχει τὸ δικαίωμα μεταθέσεως ἑορτῶν καὶ κατασκευῆς “ΝΕΑΣ” λειτουργικῆς τάξεως!!!
•Προσκρούει ἐπίσης εἰς τούς Α΄ καί Γ΄ Κανόνες τῆς ἐν Καρθαγένῃ: «Ταῦτα οὕτω παρ’ ἡμῖν ἔχοντα τὰ ἴσα τῶν ὁρισθένων, ἃπερ τότε οἱ Πατέρες ἡμῶν ἐκ τῆς ἐν Νικαίᾳ Συνόδου μεθ’ ἑαυτῶν κατήγαγον, ἧς τὸν τύπον φυλάττοντα τὰ ἑπόμενα καὶ ὁρισθέντα παρ’ ἡμῶν, φυλαχθήσεται βεβαιωθέντα». Καί: «...τὸ διὰ τῶν Ἀποστόλων παραδοθέν, καὶ ἀρχαιότητος κρατηθέν, καὶ ἡμεῖς ὁμοίως φυλάξωμεν».
•Προσκρούει εἰς τὸν Α΄ Κανόνα τῆς Πενθέκτης: «Ἀλλὰ καὶ ὅποιος δὲν κρατεῖ τὰ τῶν προειρημένων Πατέρων δόγματα τῆς εὐσεβείας, μήτε φρονεῖ ταῦτα μὲ τὸν νοῦν, μήτε κηρύττει μὲ τὴν γλῶσσαν ἀλλ’ ἐπιχειρεῖ νὰ ἐναντιώνεται εἰς αὐτὰ νὰ εἶναι ΑΝΑΘΕΜΑ...».
•Προσκρούει καὶ εἰς τάς ρήτρας καὶ διατάξεις τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας σχετικῶς πρός τὴν ἀκριβῆ τήρηση τῶν Παραδόσεων καὶ δὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, Μεγάλου Ἀθανασίου, Χρυσοστόμου, Γρηγορίου Νύσσης, Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ καὶ Ἐπιφανίου.
89 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ (1924 – 2013)
Τὸ δένδρο τῆς Καινοτομίας τοῦ Νέου ἡμερολογίου στὸ διάστημα αὐτῶν τῶν ἐτῶν καρποφόρησε καὶ δὲν ἀπομένει παρὰ νὰ γνωρίσουμε «ἐκ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον» κατὰ τοὺς ἀψευδεῖς λόγους τοῦ Κυρίου: «Οὐ γὰρ ἔστι δένδρον καλὸν ποιοῦν καρπὸν σαπρόν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν ποιοῦν καρπὸν καλόν, ἕκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γιγνώσκεται. Οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶν συλλέγουσι σῦκα, οὐδὲ ἐκ βάτου τρυγῶσι σταφυλήν». (Λουκ. Στ΄ 43-45).
Παραβλέποντας τὰ διάφορα σκάνδαλα καὶ παραπτώματα τῶν Κληρικῶν κλπ., τὰ ὁποία ὑπάρχουν καὶ στὴν Ἐκκλησία τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, διότι: «Ρίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστὶν ἡ φιλαργυρία, ἧς τινὲς ὀρεγόμενοι ἀπεπλανήθησαν ἀπὸ τῆς πίστεως καὶ ἑαυτοὺς περιέσπειραν ὀδύναις πολλαῖς». (Α΄Τιμ. Γ΄16). Θὰ ἀναφέρουμε μόνον τὰ παρέκτροπα ἀπὸ τὴν ΟΡΘΗ ΠΙΣΤΗ, τὰ ὁποῖα δυστυχῶς εἶναι πάρα πολλὰ στὴν Ἐκκλησία τῶν Νεοημερολογιτῶν.
Μετὰ τὴν κατάργηση τοῦ Ἰουλιανοῦ - Παλαιοῦ ἡμερολογίου καὶ τὴν εἰσαγωγὴ τοῦ Νέου Γρηγοριανοῦ (Παπικοῦ) ἡμερολογίου, τὸ 1924, τὸ πρόγραμμα τῶν Οἰκουμενιστῶν περιελάμβανε καὶ διάφορες ἄλλες ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ, ἐκ τῶν ὁποίων πολλὲς ἤδη ἔγιναν καὶ ἄλλες πρόκειται νὰ γίνουν σύντομα.
Κυριώτερες εἶναι:
-Ἡ ἀλλαγὴ τῆς τέλεσης τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος μὲ τὴν 3πλή κατάδυση, καὶ ἡ ἀντικατάστασίς του ἀπὸ ἕνα ἁπλὸ ΡΑΝΤΙΣΜΑ, ὅπως γίνεται στοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες.
-Ἡ ἀνατροπὴ τοῦ Πασχαλίου τῆς Ἁγίας A΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καὶ ὁ συνεορτασμὸς ὅλων, μαζὶ μὲ τοὺς Ἑβραίους.
-Ἡ κατάργηση τῆς Θείας Κοινωνίας καὶ εἰσαγωγὴ τῆς ὄστιας.
-Ἡ κατάργηση τῶν φώτων ἐξ ἐλαίου ἐλαιῶν καὶ ἐκ κηρίου μελισσῶν στὴν Ἐκκλησία καὶ εἰσαγωγὴ τοῦ ἠλεκτρικοῦ φωτός.
-Ἡ μεταρρύθμιση τῆς Λειτουργίας καὶ ἡ κατάργηση εὐχῶν της.
-Ἡ κατάργηση τῶν ἑορτῶν καὶ ἑορτασμὸς μόνον τῆς Κυριακῆς.
-Ἡ κατάργηση τῶν Ἁγίων εἰκόνων, κυρίως τῆς Ἁγίας Τριάδος!
-Ἡ ἀνατροπὴ τῆς ὑπάρχουσας Ὁμολογίας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως (τοῦ Πιστεύω) καὶ ἡ σύνταξη “ΝΕΑΣ” ὁμολογίας πίστεως κατὰ τὴν γνώμη τῶν μεταρρυθμιστῶν.
-Ἡ ἀναθεώρηση ὅλης τῆς Ἐκκλησιαστικῆς νομοθεσίας.
-Ἡ ἀνάγνωση τοῦ Ἀποστόλου καὶ τοῦ Εὐαγγελίου στὴν δημοτική.
-Ἡ εἰσαγωγὴ ἐντός τῆς Ἐκκλησίας μουσικῶν ὀργάνων. -Ἡ μεταρρύθμιση τῶν Ἱερῶν ἀμφίων καὶ Ἱερῶν σκευῶν.
-Ἡ κοπὴ τῶν μαλλιῶν καὶ τὸ ξύρισμα τῶν κληρικῶν, πολιτικὴ ἐνδυμασία ἐκτὸς Ἐκκλησίας.
-Ἡ κατάργηση ὅλων τῶν νηστειῶν καὶ τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς.
-Ἡ τέλεση τοῦ Μυστηρίου τοῦ γάμου ἐν καιρῶ Τεσσαρακοστῆς.
-Νὰ ἐπιτραπεῖ ὁ γάμος τῶν Ἀρχιερέων, κατά τό ἑβραϊκό σύστημα.
-Ἡ πολυγαμία τοῦ κατώτερου κλήρου, καί ὁ γάμος τῶν Μοναχῶν.
-Ὁ ἐκ συγγενείας γάμος. -Ἡ κατάργηση τοῦ Μοναχικοῦ Σχήματος.
-Ἡ ἀναγνώριση ὅλων τῶν αἱρετικῶν δογμάτων, διὰ τῆς ἀποδοχῆς, τῆς ἐπικοινωνίας καὶ συμπροσευχῆς, ἀπὸ ὅλους τούς Ὀρθόδοξους κ.ἂ!
Ὁ τελικὸς στόχος εἶναι νὰ καταργήσουν τὶς 9 Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ τοὺς περίπου 800 Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, κατὰ τὸ πρότυπο τοῦ μὲν Παπισμοῦ, πού ἔχει ἐν ἰσχύει περὶ τοὺς 30, καὶ τοῦ δὲ Προτεσταντισμοῦ πού δὲν ἔχει κανένα! Ἔτσι φαντάζονται ὅτι θὰ καταργήσουν μαζὶ καὶ τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!
Οἱ Δυτικοὶ, Παπικοί καί Προτεστάντες, σιγά σιγά ἀπό τό 1924, κατάφεραν νά διεισδύσουν στὸ χῶρο τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τό νά χορηγοῦν, ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ σὲ Ὀρθόδοξους θεολόγους καὶ Μητροπολῖτες, ὥστε νὰ σπουδάσουν σὲ ΠΑΠΙΚΑ πανεπιστήμα τή ΦΡΑΓΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ (σήμερα περίπου 80 θεολόγοι σπουδάζουν σὲ παπικὲς θεολογικὲς σχολές)! Ἐξ αὐτῶν ὁ Βαρθολομαῖος, σπούδασε σὲ παπικὴ σχολή, ἔχοντας μάλιστα Ἰησουίτη καθηγητή, ὁ ὁποῖος ἐπέβλεψε τὴ διδακτορικὴ διατριβή του, γιὰ τὴν κωδικοποίηση τῶν Ἱερῶν κανόνων ἀποφάνθηκε ὅτι: «Ἂλλοι μὲν ἐξ αὐτῶν (τῶν Ἱερῶν Κανόνων) πρέπει νὰ τροποποιηθοῦν, ἄλλοι νὰ συγχωνευθοῦν, ἄλλοι νὰ συντμηθοῦν καὶ ἄλλοι τέλος νὰ καταργηθοῦν, ἴσως καθ’ ὁλοκληρίαν».
Ὕστερα ἀπὸ ὅλα αὐτά, δὲν πρέπει νὰ ἐκπλήσσεται κανένας, ὅταν ἀκούει τὸν Βαρθολομαῖο νὰ λέει ὅτι: «Ὀρθοδοξία καὶ παπισμὸς ἀποτελοῦν “τὸ ἑνιαῖο σῶμα τοῦ Χριστοῦ”». ( Βλπ. Ἀρχιμ. (νῦν Πατριάρχου) Βαρθολομαίου Ἀρχοντώνη: «Περὶ τὴν κωδικοποίησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν Κανονικῶν Διατάξεων ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησία», Θεσ/νίκη 1970, σελ.15 Περιοδικό «Ὀρθοδοξία» Ἰούλιος-Σεπτέμβριος 1994, σελ.444).
Σήμερα ὅλα τὰ μέχρι πρὸ τινὸς Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα βρίσκονται ὑπὸ τὴν Παπικὴ ὑποταγή, γι’ αὐτὸ θεωροῦμε ὡς ἐπίκαιρη ἐπιστολή τοῦ Πατριάρχη Κων/πόλεως, Γερμανοῦ (1222-1246), πρὸς τοὺς Κυπρίους, τὸ 1229, ὅταν οἱ Φράγκοι κυρίευσαν τὸ νησί τους, ἡ ὁποία λέγει: «…γι’ αὐτὸν τὸν λόγον καί παραγγέλλω σέ ὅλους τούς λαϊκούς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, ὅσοι εἶστε γνήσια τέκνα τῆς Καθολικῆς (Ὀρθόδοξης) Ἐκκλησίας νὰ ἀποφεύγετε μὲ κάθε τρόπο, ὅσους ἱερεῖς εὑρίσκονται κάτω ἀπὸ τὴν λατινική ὑποταγὴ καὶ νὰ μὴν ἔχετε μαζί τους καμιὰ σχέση ἐντὸς τῶν Ἐκκλησιῶν, οὔτε νὰ λαμβάνετε ὁποιαδήποτε εὐλογία ἀπὸ τὰ χέρια τους, διότι εἶναι καλύτερα νὰ προσεύχεστε στὸν Θεὸ μόνοι στὰ σπίτια σας, παρὰ νὰ συναθροίζεστε στὴν Ἐκκλησία μαζὶ μὲ τοὺς λατινόφρονες ἰερεῖς, διαφορετικὰ τὴν ἴδια τιμωρία θὰ ὑποστεῖται μὲ αὐτούς»!
Ὃλοι μαζί λοιπόν οἱ αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστές: Ἑβραῖοι, Καθολικοί, Προτεστάντες, Χιλιαστές, Εὐαγγελιστές, Βουδιστές, Μωαμεθανοὶ κλπ., συλλειτουργοῦν καὶ συμπροσεύχονται σὲ ἕνα “θεό”, τὸν Πάπα, τὸν Ἰεχωβά, τὸ Βούδα, τὸ Μωάμεθ κλπ. καὶ θεωροῦνται «ἀδελφοὶ ἐν Κυρίῳ»!
Καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι Παλαιοημερογῖται πού δὲν δέχονται νὰ συλλειτουργήσουν καὶ νὰ συμπροσευχηθοῦν μὲ ὅλους τούς αἱρετικοὺς Οἰκουμενιστὲς, καὶ παραμένουν στὴν Ὀρθόδοξη Ἀποστολοπαράδοτη πίστη θεωροῦνται ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ, ἐπειδὴ προσεύχονται στὸν Ἕνα καὶ μόνο Ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεό, στὸν ὁποῖο ἀνήκει ἡ δόξα καὶ τὸ μεγαλεῖο, ἡ δύναμις καὶ ἡ ἰσχὺς καὶ νῦν καὶ εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν
https://www.scribd.com/fullscreen/58026721?access_key=key-1penxg7h1jq3s245sxgl
Απολυτικιον της Εορτης.
Δοξα.. Της Αγιας.
Ηχος πλ. α'
Τον συναναρχον Λογον...
Την πανευφημον νυμφην Χριστου υμνησωμεν, Αικατεριναν την θειαν και πολιουχον Σινα, την βοηθειαν ημων και αντιληψιν, οτι εφιμωσε λαμπρως, τους κομψους των ασεβων, του Πνευματος τη μαχαιρα, και νυν ως Μαρτυς στεφθεισα, αιτειται πασι το μεγα ελεος.
Του Αγιου. Ηχος δ'. Ταχυ προκαταλαβε.
Ουρανιον Αγγελον, χειραγωγον ασφαλη, προς δοξαν αριδηλον, ως του φωτος κοινωνος, Μερκουριε εσχηκας, οθεν τω αθανατω, Βασιλει πειθαρχησας, ηθλησας υπερ φυσιν, ως γενναιος οπλιτης, διο τους σοι προσιοντας, μακαρ περισωζε.
Κοντακιον. Της Αγιας.
Ηχος β'. Τα ανω ζητων...
Χορειαν σεπτην, ενθεως φιλομαρτυρες, εγειρατε νυν, γεραιροντες την πανσοφον, Αικατεριναν, αυτη γαρ, εν σταδιω τον Χριστο εκηρυξε, και τον οφιν επατησε, ρητορων την γνωσιν καταπτυσασα.
Του Αγιου. Ηχος δ'. Επεφανης σημερον.
Ωσπερ θειον θωρακα, ημφιεσμενος, του Χριστου την δυναμιν, αθλητικως ανδραγαθεις, καταπυρσευων τους ψαλλοντας, χαιρε Μαρτυρων το κλεος Μερκουριε.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ :
Τη ΚΕ' του αυτου μηνος, μνημη της αγιας Μεγαλομαρτυρος Αικατερινης.
Στιχ. Αικατερινα, και σοφη και παρθενος,
Εκ δε ξιφους, και Μαρτυς ω καλα τρια!
Εικαδι πεμπτη αορ κατεπεφνεν ρητορα Κουρην.
Τη αυτη ημερα, οι Αγιοι εκατον πεντηκοντα Ρητορες, οι δια της Αγιας Αικατερινης πιστευσαντες τω Χριστω, πυρι τελειουνται.
Στιχ. Αι προς πλανης Ρητορσιν ανδρασι στασεις,
Εις πυρ θανουσι, των στεφανων ευρεσεις.
Τη αυτη ημερα, η Αγια βασιλισσα, η γαμετη Μαξεντιου, ξιφει τελειουται
Στιχ. Τμηθεισα θνητου συζυγος βασιλεως,
Αφθαρτον ευρε νυμφωνα Βασιλεως.
Τη αυτη ημερα, ο Αγιος Πορφυριος, ο Στρατηλατης, συν τοις διακοσιοις στρατιωταις, ξιφει τελειουνται.
Στιχ. Συν τω στρατω σου, Πορφυριε, προς ξιφος,
Προθυμος ηκεις, οια περ Στρατηλατης.
Τη αυτη ημερα, μνημη της αθλησεως του Αγιου Μεγαλομαρτυρος Μερκουριου.
Στιχ. Ει και πατασση, Μερκουριε τω ξιφει,
Και νεκρος εχθρον συ πατασσεις Κυριου.
Τη αυτη ημερα, μνημη του Οσιου Πατρος ημων Πετρου του Ησυχαστου.
Στιχ. Ησυχως βιου το πελαγος ανυσας,
Προς ησυχιον, Πετρε, λιμενα φθανεις.
Τη αυτη ημερα, οι Αγιοι εξακοσιοι εβδομηκοντα Μαρτυρες ξιφει τελειουνται.
Στιχ. Τεμνουσιν ανδρων εικαδας τριπλως δεκα.
Μεθ' ων και αλλους ανδρας επτακις δεκα.
Ταις των Αγιων σου πρεσβειαις, Χριστε ο Θεος, ελεησον ημας. Αμην.
Εξαποστειλαριον. Της Αγιας
Εν Πνευματι τω Ιερω...
Ενευρωσας το φρονημα, γυναικων ω παρθενε, Αικατερινα παντιμε, αθλοφορων η δοξα, και φιλισοφων ανοιαν, εν Θεω διηλεγξας, ως ληρον ουσαν και μυθον, την Παναμωμον οντως, και Μητερα του Θεου, συλληπτορα κεκτημενη.
Του Αγιου. Ομοιον
Τας παραταξεις των εχθρων, και δαιμονων τα θραση, εις τελος κατηδαφισας, και στεφος εδεξω, Μερκουριε μακαριε, εκ χειρος του Κτιστου σου, ως Μαρτυς της αληθειας, διασωζεις δε παντας, εκ παντοιων θλιβερων, σκανδαλων του αλλοτριου.
Της Εορτης Ομοιον
Του Ιερου σε σημερον, Θεοτοκε Παρθενε, δεχεται τα ενδοτερα, χερσιν Αρχιερεως, εν οις τριων απο χρονων, εως δυο και δεκα, διεμεινας τρεφομενη, χερσι θειου Αγγελου, ως αγια κιβωτος, του παντα τεκτηναμενου.
Μεγαλυναρια. Της Αγιας.
Νυμφη του Σωτηρος παναυκλεης, αιγλη παρθενιας, και σοφιας τη καλλονη, και Μαρτυρων αθλοις, λαμπρως πεποικιλμενη, Αικατερινα ωφθης, ως καλλιπαρθενος.
Του Αγιου.
Ωφθης νεανιας πανευπρεπης, οια στρατιωτης, του Σωτηρος περιφανης, φυσεως γαρ ωρα, την αθλησιν ανθησας, Μερκουριε θεοφρον, Χριστω δεδοξασαι.
ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ
ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
https://www.scribd.com/fullscreen/58026640?access_key=key-6viol0qny4zttann4r6
Οσιομαρτυρες Αγιορειτες Πατερες οπως ο Κοσμας ο πρωτοεπιστατης, εκοψαν το μνημοσυνο του λατινοφρονα πατριαρχη βεκκου και δεν τον μνημονευανε στις Ιερες Ακολουθιες. Εχουμε το Αγιο Λειψανο του στις καρυες στο πρωτατο. Απο τον ναο του Αξιον Εστι το πηρανε και το τοποθετησαν στο σκευοφυλακιο, το εκρυψαν για να μην ελεγχονται οι σημερινοι αγιορειτες. Εκαναν την ανακομιδη του Αγιου Λειψανου γυρω στα 1981 μεσα σε πανηγυρικη ατμοσφαιρα, το επομενο ετος 1982 σε αγρυπνια στον ναο του Πρωτατου εβγαλε κηρυγμα ο π. Γεωργιος Καψανης και ειπε για τον Αγιο Οσιομαρτυρα Κοσμα "Ευλογημενη η ομολογια σου. Ευλογημενος ο μαρτυρικος σου θανατος... Το Αγιον Ορος στο προσωπο σου και στα προσωπα των αλλων Αγιων Αγιορειτων Οσιομαρτυρων, των ελεγξαντων τους λατινοφρονας δεν συνεβιβασθη, ουτε συμβιβαζεται".
Αυτο ηταν μεγαλο ψεμα. Ντρεπονται να πουν την αληθεια οι αγιορειτες ακομη και σημερα.
Ελεγε αυτα τα λογια ενω ο ιδιος και πολλοι αγιορειτες ηγουμενοι μνημονευαν τοτε τον οικουμενιστη πατριαρχη,
ενω οι παλαιοι μοναχοι που ακουμε στο βιντεο, ειδαν τα τυμπανιαια και αλυωτα σωματα των μοναχων εκεινων που μνημονευανε τοτε τον λατινοφρονα πατριαρχη βεκκο
και τρομαξανε απο τον φοβο του θεαματος που αντικρυσαν.
Με μασονικη εντολη επι πατριαρχη αθηναγορα γυρω στο 1960 φροντισαν να θαψουν και να τσιμενταρουν τους τυμπανιαιους για να μην τα μαθαινει ο κοσμος και τους χαλασει την ενωση με τους αιρετικους ολου του κοσμου που κανουν.
Η Παναγια μας ειπε στον μοναχο που εκανε τους χαιρετισμους της, οτι ερχονται στο Αγιον Ορος οι εχθροι του Υιου μου και εμου. Και εχθρους ενοουσε τον αντιχριστο παπα του βατικανου και τον ορθοδοξο αλλα λατινοφρονα πατριαρχη βεκκο.
Και λεει η Παναγια οσοι αντεχετε το μαρτυριο που θα ακολουθησει καθιστε, οσοι δεν το αντεχετε φυγετε στο βουνο.
Σημερα ηγουμενοι και μοναχοι στο Αγιον Ορος ενω εορταζουν και κανουν πολυωρες αγρυπνιες για να τιμησουν τους Οσιομαρτυρες Αγιορειτες οπως τον Κοσμα του πρωτοεπιστατη που προτιμησε το μαρτυριο για να μην μνημονευσει τον λατινοφρονα πατριαρχη βεκκο, οι ιδιοι μνημονευουν και κοινωνουν με πολυ χειροτερους οπως τον μεγαλοσχημο φαναριωτη υπηρετη της νεας εποχης του αντιχριστου βαρθολομαιο.
Δεν τρομαζουν με το φρικιαστικο παραδειγμα των τυμπανιαιων και αλυωτων σωματων των αγιορειτων μοναχων που μνημονευαν τον λατινοφρονα πατριαρχη βεκκο ?
Γιατι δεν μιμουνται το παραδειγμα των Οσιομαρτυρων Αγιορειτων Πατερων που αγιασαν αφου προηγουμενως ειχαν κοψει το μνημοσυνο του λατινοφρονα πατριαρχη βεκκου ?
Δυο αντιθετα θαυματα, δυο αντιθετα παραδειγματα.
Οσοι μνημονευαν τον λατινοφρονα πατριαρχη βεκκο εγιναν σαν βρυκολακες, ενω οσοι αποτειχιστηκαν απο την κοινωνια του λατινοφρονα πατριαρχη βεκκου και δεν τον μνημονευαν στις ακολουθιες εγιναν Αγιοι και εχουμε τα Αγια Λειψανα των Οσιομαρτυρων Αγιορειτων Πατερων τα προσκυναμε τους τιμουμε και παιρνουμε την ευλογια τους.
Αυτοι ολοι που μνημονευουν και κοινωνουν με χειροτερους πατριαρχες σαν το βαρθολομαιο, παιζουν την ψυχη τους με την κολαση. Η αποτειχιση και η διακοπη κοινωνιας ειναι το οχημα που θα τους βγαλει απο την κολαση των μασονων οικουμενιστων του σατανα.
Αγιορείτες πατέρες μιλάνε για τους τυμπανιαιους :
ΤΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΕΝΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΕΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ - Η ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ - Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ - Η ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ.
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ......
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ Α.Δ ΔΕΛΗΜΠΑΣΗ "ΠΑΣΧΑ ΚΥΡΙΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ - ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ " ΑΘΗΝΑΙ 1985 - Σελ 808 -815
"Ενστασις καί ενωσις έν τη έκκλησιολογία τών Πατέρων
Μεταξύ έορτολογικής καινοτομίας καί κακοδοξίας περί άκύρων Μυστηρίων, ίσταται ή άκαινοτόμητος καί ορθόδοξος οδός του Κυρίου τής ’Εκκλησίας Ίησου Χρίστου. Αύτη δεικνύεται εις τούς άνθρώπους προς σωτηρίαν διά τών 'Αγίων τής Μιας 'Αγίας Καθολικής (’Ορθοδόξου) καί Άποστολικής Εκκλησίας.
’Ανευρίσκεται δε εις τήν διδαχήν τών άγιων Πατέρων, οιτινες είναι οί άσφαλείς διδάσκαλοι καί οδηγοί τής έν Χριστώ σωτηρίας πάντοτε, μάλιστα δε εις τούς έσχατους τούτους καιρούς τής άντιχρίστου άποστασίας. «Ούδέν γάρ» έστιν, «ο μή είρήκασιν (έχουσιν εΐπει) οί Πατέρες» 6156. Κατωτέρω έκτίθενται αί κατά τούς Πατέρας έκκλησιολογικαί θέσεις Ιεράρχου τής ορθοδόξου ένστάσεως, ώς αύται έδημοσιεύθησαν προσφάτως.
«Έ κ κ λ η σ ί α καί α ί ρ ε σ ι ς. Πιστεύομεν εις «Μίαν 'Αγίαν Καθολικήν καί Άποστολικήν Εκκλησίαν» 6157. «Μία» είναι «ή ’Εκκλησία, έν ούρανοίς, ή αυτή καί έπί γής» 6158, «καν έκ διαφόρων τόπων προσαγορεύηται (όνομάζηται)» 6159, ώς π.χ. Εκκλησία «τής Γαλατίας»6160, «έν Έφέσω» Εκκλησία 6161, έν Έλλάδι Εκκλησία. «Είς» είναι ό «Κύριος» τής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο Κύριος ημών Ιησούς Χρίστος. «Μία» είναι ή «πίστις» τής Εκκλησίας, ή Όρδοδοξία των θεοπνεύστων ’Αποστόλων, των 'Αγίων Οικουμενικών Συνόδων καί τών δεοφόρων Πατέρων. «Έν» είναι το σωτήριον «Βάπτισμα» 6162, το ορθόδοξον Βάπτισμα «εις το όνομα του Πατρός καί τού Υιου καί του 'Αγίου πνεύματος» 6163
Ή καθ’ ολου Όρδόδοξος Εκκλησία είναι αλάθητος καί αήττητος. «Καί πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» 6164, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ. Οί Χριστιανοί, όμως, καί αί κατά τόπους Έκκλησίαι είναι δυνατόν να ήττηθούν έν πίστει. Δηλαδή, είναι δυνατόν να νοσήσουν πνευματικώς καί να ΐδη τις «νόσημα έν τώ σώματι τής Εκκλησίας «πεφυτευμένον», ως λεγει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσοστομος 6165. Να διαιρεθούν οί Χριστιανοί καί να έμφανισθούν εις τάς Εκκλησίας «σχίσματα», ως γράφει ό ’Απόστολος Παύλος προς Κορινθίους 6166. Είναι δυνατόν αί τοπικαί Έκκλησίαι να καταπέσουν εις την αίρεσιν, όπως συνέβη μέ την πάλαι ποτέ Όρδόδοξον Δυτικήν Εκκλησίαν, ή οποία κατέρρευσεν εις τάς μεγάλας αιρέσεις τού Παπισμού καί τού Προτεσταντισμού, τελευταίως δε καί εις την παναίρεσιν τού Οίκουμενισμοΰ.
Αί πνευματικαί νόσοι έν τή Εκκλησία θεραπεύονται, ή διά μετάνοιας, ή διά κρίσεως. Μέχρι τής άποβολής τού αιρετικού, τού σχισματικού καί τού άμαρτάνοντος, εϊτε παρά τής Εκκλησίας, εΐτε παρά Κυρίου, προφανώς, ή γνώμη τού πιστού δεν δύναται νά άντικαταστήση την καταδικαστικήν άπόφασιν τής Εκκλησίας καί τού Κυρίου Αύτής Ιησού Χριστού, έστω καί αν ή άκριτος κατάστασις παραταθή μέχρι τής δευτέρας παρουσίας. Ώς γνωστόν ή Εκκλησία «ώμοιώδη» έν τή Γραφή προς άγρόν έχοντα «σίτον» καί «ζιζάνια» 6167, συμφώνως προς την θείαν καί έκκλησιαστικήν οικονομίαν.
Νοσούντα μέλη τής Εκκλησίας νοούνται οί πλανώμενοι μεν περί την όρδόδοξον πίστιν καί άμαρτάνοντες, μη κριθέντες δε είσέτι έκκλησιαστικώς. Τών άκριτων τούτων μελών τά Μυστήρια, κατά την Ζ' Οικουμενικήν Σύνοδον, είναι ισχυρά, καθ’ ότι ταύτα, ώς π.χ. ή «χειροτονία» «έκ τού Θεού έστιν», 'οπως είπεν ο πρόεδρος ταυτης άγιος Ταρασιος 6168. Αντιθέτως, αι τυχόν ποιναί τών κηρυττόντων αίρεσιν κατά τών Όρδοδόξων ένισταμένων είναι έκκλησιαστικώς άκυροι καί άνυπόστατοι, «άφ’ ού τοιαύτα κηρύττειν ήρξαντο», ώς γράφει ο άγιος Κελεστίνος Ρώμης καί έδέχδη ή Γ' Οικουμενική Σύνοδος 6169. Δηλαδή, άπό τής στιγμής πού ούτοι ήρχισαν νά κηρύττουν αιρετικά.
Έ ν ι σ τ ά μ ε ν ο ι και έ ν ω σ ι ς. Οί ’Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν εύαγγελικόν και κανονικόν δικαίωμα νά άποτειχισθούν, δηλαδή νά διακόψουν την εκκλησιαστικήν κοινωνίαν καί το μνημόσυνον του Επισκόπου, οστις κηρύσσει «αϊρεσιν» «δημοσία» «καί γυμνή τή κεφαλή επ’ Εκκλησίας» 6170, ή κατηγορείται, ότι σφάλλει άμετανοήτως «έν εύσεβεία καί δικαιοσύνη», ώς λέγει ό ΛΑ' Άποστολικός Κανών 6171. Δηλαδή, όταν πράττη «παρά το καθήκον καί δίκαιον», όπως ερμηνεύει ο κανονολόγος Ζωναράς 6172. Εάν ό Επίσκοπος καί ό Κληρικός, λέγει ό άγιος ’Ιωάννης ό Χρυσόστομος, είναι «πονηρός» «πίστεως ένεκεν, φεύγε αύτόν καί παραίτησαι, μη μόνον αν άνθρωπος ή (είναι), άλλά καν άγγελος εξ ούρανοΰ κατιών (κατελθών) » 6173.
Οί κανονικώς άποτειχιζόμενοι 'Ορθόδοξοι, συμφώνως. προς τούς Ιερούς Κανόνας, δεν ύπόκεινται «τή κανονική έπιτιμήσει», ήτοι δεν τιμωρούνται κανονικώς, άλλά είναι άξιοι καί έκκλησιαστικής «τιμής», «πρεπούσης» «τοις Όρθοδόξοις (εις τούς ’Ορθοδόξους)». Ούτοι τιμώνται ώς άξιοι ’Ορθόδοξοι, διότι «ου σχίσματι την ένωσιν τής Εκκλησίας κατέτεμον, άλλά», τούναντίον, άπό «σχισμάτων καί μερισμών την ’Εκκλησίαν έσπούδασαν ρύσασθαι (νά σώσουν)» 6174. Δηλαδή, όχι «σχίσμα κατά τής Έκλησίας έποίησαν, άλλά μάλλον» άπό «σχισμάτων την Εκκλησίαν άπήλλαξαν, οσον το έπ’ αύτοίς», ήτοι όσον έξαρτάται άπό αύτούς, έρμηνεύει πάλιν ό Ζωναράς 6175. Ό κηρύττων αίρεσιν καί είσάγων εις την ’Εκκλησίαν καινοτομίαν διαιρεί την ’Εκκλησίαν καί καταλύει την ένότητα ή ένωσιν ταύτης. Ό ένιστάμενος κατ’ αύτου ή άποτειχιζόμενος σπουδάζει νά σώση την ένωσιν ή ένότητα τής Εκκλησίας. Σκοπός τής ένστάσεως καί άποτειχίσεως είναι ή κατα- πολέμησις τής αίρέσεως, ή ύπεράσπισις τής ορθοδόξου πίστεως καί ή διάσωσις τής ένότητος τής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας, ήτοι τής Όρθοδοξίας.
Ή οίκουμενιστική διαίρεσις τής Εκκλησίας. Ή έν Έλλάδι Εκκλησία είναι σήμερον, δυστυχώς, διηρημένη καί άσθενουσα. Το έτος 1924 σκοτειναί δυνάμεις την διήρεσαν διά τής έορτολογικής καινοτομίας τών δέκα τριών ημερών. Ή καινοτομία αΰτη ομοιάζει προς την καινοτομίαν τής αίρέσεως τής Είκονομαχίας. Ή είκονομαχική αιρεσις ένεφανίσθη ώς κατάργησις των ιερών εικόνων. Δεν «άνεφέρετο» όμως «μόνον εις την προσκύνησήν των εικόνων, άλλ ήτο εύρυτέρα θρησκευτική και εκκλησιαστική μεταρρύθμισις» (812). Ήτο, άληΘώς, «μεταστοιχείωσις τών άπάντων άύεωτάτη», ώς τήν χαρακτηρίζει ό άγιος Θεόδωρος ό Στουδίτης 6176. Και ή σημερινή έορτολογική καινοτομία παρουσιάζεται ώς άθώα δήθεν χρονική άλλαγή. Καί όμως, αυτή είναι έκδήλωσις και άφετηρία τής αίρέσεως του Οίκουμενισμού. Δεν είναι άπλώς εύρυτέρα θρησκευτική καί εκκλησιαστική μεταρρύθμισις, άλλα οίκουμενιστική καινοτομία, μέχρις άφομοιώσεώς τής ’Ορθοδοξίας υπό των αιρέσεων καί υποταγής των ’Ορθοδόξων εις τον άντίχριστον αίρεσιάρχην Πάπαν. Είναι, όντως «άνατροπή τού παντός μέχρι του ’Αντίχριστου» 6177, όπως γράφει πάλιν ό αύτός άγιος διά τήν μοιχειανικήν αί'ρεσιν, ή οποία καταλύει τον νόμον του Θεού, όπως καί ή παναίρεσις τού Οίκουμενισμοϋ.
Διά τής έορτολογικής καινοτομίας, οί ’Ορθόδοξοι διηρέθησαν εις δύο. Εις νοσοϋντας εν πίστει καί ύγιαίνοντας. Εις καινοτόμους καί ένισταμένους. Εις οπαδούς τής καινοτομίας, εν έπιγνώσει ή εν άγνοια, καί εις ένισταμένους καί άποτειχιζομένους κατά τής αίρέσεως καί υπέρ τής ’Ορθοδοξίας. Δηλαδή εις άγωνιζομένους προς ένωσιν «των διεστώτων», όπως ονομάζει τούς ούτω διηρημένους ή Ζ' Οικουμενική Σύνοδος 6178, δι’ ορθοδόξου ένώσεως τής Εκκλησίας.
Οί οπαδοί τής έορτολογικής καινοτομίας τού 1924 δεν έκρίθησαν είσέτι είδικώς καί πανορθοδόξως, ώς προβλέπεται παρά τής ’Ορθοδοξίας. 'Όπως γράφει ό άγιος Νικόδημος ό 'Αγιορείτης, ο άθετήσας τά νόμιμα θεωρείται κατακεκριμένος, έφ’ όσον κριθή υπό «τού β' προσώπου, ήτοι τής Συνόδου» 6179.
Οί καινοτομήσαντες άπό τού 1924 κείνται υπό κρίσιν καί πρόκειται νά κριθοΰν, βάσει των Ί. Συνόδων, Τοπικών καί Οικουμενικών, καί τών αγίων Πατέρων, μάλιστα δε τών εκκλησιαστικών αποφάσεων τού ΙΣΤ' αίώνος κατά τών τότε παπικών προτάσεων περί έορτολογικής καινοτομίας. Διά τούτο οί άποτειχιζόμενοι εκ τούτων τών καινοτόμων διακόπτουν τήν κοινωνίαν «προ συνοδικής διαγνώσεως» αύτών, όπως γράφεται εις τον ΙΕ' Κανόνα τής Πρωτοδευτέρας Συνόδου 6180. Δηλαδή οί καινοτόμοι ούτοι είναι είσέτι άκριτοι. Συνεπώς τά Μυστήρια αύτών είναι ισχυρά, αί τυχόν έπιβαλλόμεναι παρ’ αυτών ποιναί κατά των ένισταμένων άκυροι καί άνυπόστατοι, ή δέ μετάνοιά των καί ή άποκατάστασίς των έίς την ’Ορθοδοξίαν εύκολος, εάν θελήσουν την μακαρίαν επιστροφήν.
Μετάνοια καί επιστροφή. Παν καινοτόμον μέλος τής διηρημένης έν Έλλάδι Εκκλησίας δύναται. νά μετατραπή είς ένιστάμενον κατά τής οίκουμενιστικής καινοτομίας. Τούτο είναι δυνατόν νά πραγματοποίησή διά μετάνοιας, όπως έγίνετο πάντοτε εις την ’Ορθοδοξίαν. Εις την Δ' Οικουμενικήν Σύνοδον, κατά τάς εργασίας αύτής, επίσκοποι ταύτης έβόησαν: «πάντες ήμάρτομεν, πάντες συγγνώμην αίτουμεν». «Καί άναστάς ο εύλαβέστατος έπίσκοπος Ίουβενάλιος άμα αύτοίς (μαζί με αυτούς), μετήλθεν εις το άλλο μέρος», ήτοι των ’Ορθοδόξων. «Καί άνεβόησαν οί άνατολικοί καί οί συν αύτοίς ευλαβέστατοι επίσκοποι...ο Θεός καλώς ήνεγκέ σε (σε έφερεν), ’Ορθόδοξε, καλώς ήλθες» 6181. Δηλαδή έγένοντο δεκτοί διά μετάνοιας καί προσχωρήσεως εις τούς ’Ορθοδόξους. Παρόμοιον τρόπον επιστροφής βλέπομεν καί εις τήν ΣΤ' Οικουμενικήν Σύνοδον.
Ό πρόεδρος τής Ζ' Οικουμενικής Συνόδου άγιος Ταράσιος είπεν, ότι «οί πλείους (οί περισσότεροι)» τών άγιων Πατέρων τής ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου υπό αιρετικών «έκεχειροτόνηντο (είχον χειροτόνηθή)», μάλιστα «τών καθηγητών (αρχηγών) τής αίρέσεως τών μονοσελητών» 6182. Δηλαδή ένετάχσησαν εις τήν Όρθοδοξίαν διά προσχωρήσεως.
Προσέτι επιστροφή εις τήν Όρθοδοξίαν έγένετο καί διά ρητής άποκηρύξεως τής αίρέσεως. Ό άγιος Μελέτιος ’Αντιόχειας έχειροτονήθη υπό αιρετικών ακρίτων είσέτι καί διά τούτο λεγομένων «καινών αιρετικών» 6183. Επειδή ομως κατά τον ένθρονιστήριον λόγον του ύπεστήριξε τήν Όρθοδοξίαν, ήγήθη τών Όρθοδόξων τής ’Αντιόχειας καί κατόπιν έγινε πρόεδρος τής Β' Οικουμενικής Συνόδου. Δηλαδή έγένετο δεκτός υπό τών Όρθοδόξων δι’ ομολογίας καί κηρύξεως τής Ορθοδόξου πίστεως.
Τα μυστηρια των ακριτων αιρετικων, σχισματικων, και παρασυναγωγων ειναι εγκυρα ενεργα
( εαν εχουν φυσικα Κανονικη Αποστολικη Διαδοχη ) και δυνατα, προ συνοδικης διαγνωσεως, διοτι δεν εχουν καταδικαστει απο Ορθοδοξη Συνοδο και Αγια.
Οποιος ομως ενω γνωριζει την κατασταση και εχει εκκλησιαστικη κοινωνια με τους ακριτους και δυναμει αιρετικους- σχισματικους και παρασυναγωγους μολυνεται κολασιμα και αν δεν αποτειχιστει απο την κοινωνια τους προ-συνοδικης καταδικης θα καταδικαστει μαζι τους, διοτι δεν πηγανε στην κολαση μονο οι αιρετικοι-σχισματικοι και παρασυναγωγοι αλλα και αυτοι που συγκοινωνουσανε μαζι τους. Οταν Μια Αγια Ορθοδοξη Συνοδος διαγνωσει δικασει και καταδικασει τους αμετανοητους αιρετικους-σχισματικους και παρασυναγωγους τοτε αυτοματως γινονται κεκριμενοι και ενεργεια
αιρετικοι-σχισματικοι και παρασυναγωγοι με ανενεργητα και ακυρα μυστηρια.
Η εκκλησιαστικη κοινωνια με τους δυναμει ακριτους κακοδοξους προ-συνοδικης διαγνωσεως μολυνει και κολαζει τους Ορθοδοξους και οχι τα εγκυρα και ενεργα μυστηρια τους.
Για να μην κολασθουνε οι Ορθοδοξοι ειναι υποχρεωμενοι
να λαμβανουν τα πλουσιως εγκυρα δυνατα και ενεργα με την Χαρη του Αγιου-Πνευματος μυστηρια απο Ορθοδοξους και οχι απο κακοδοξους ακριτους εν δυναμει προ-συνοδικης διαγνωσεως ποσο μαλον απο κακαδοξους κεκριμενους εν ενεργεια μετα συνοδικης καταδικης με ανενεργητα και ακυρα μυστηρια.
