26 Ιανουαρίου 2019

Η ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΙΛΚΙΣ


ΕΠΙΑΣΕ ΔΟΥΛΕΙΑ Η ΠΟΝΗΡΑ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΑ ΣΚΟΠΙΑ

Η ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΙΛΚΙΣ

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2019/01/blog-post_148.html



25 Ιανουαρίου 2019

ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥΣ. ΕΙΠΑΝΕ ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥΣ. ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥΣ.


Η ΠΟΝΗΡΑ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ ΣΑΤΑΝΙΣΤΩΝ ΜΑΣΟΝΩΝ ΤΗΣ ΦΙΔΟΦΩΛΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥΣ.

20 Ιανουαρίου 2019

ΛΑΒΑ ΗΦΑΙΣΤΙΟΥ ΠΟΥ ΒΡΑΖΕΙ ΟΛΗ Η  ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΕ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΕΚΡΑΓΕΙ ΘΑ ΚΑΤΑΚΑΨΕΙ ΘΑ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΛΙΩΣΕΙ ΚΑΘΕ ΕΧΘΡΟ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.


ΛΑΒΑ ΗΦΑΙΣΤΙΟΥ ΠΟΥ ΒΡΑΖΕΙ ΟΛΗ Η  ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΕ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΕΚΡΑΓΕΙ ΘΑ ΚΑΤΑΚΑΨΕΙ ΘΑ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΛΙΩΣΕΙ ΚΑΘΕ ΕΧΘΡΟ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΥΝΤΡΙΒΟΥΜΕ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΩΣ ΣΚΕΥΗ ΚΕΡΑΜΕΩΣ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΜΑΣΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΑ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ ΠΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ 700 ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΑΛ.

ΤΡΕΜΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ ΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΙΕΡΑΡΧΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ



Η ΣΥΝΑΞΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ



Μνημη δικαιου μετ' εγκωμιων σοι δε αρκεσει η μαρτυρια του Κυριου Προδρομε, ανεδειχθης γαρ οντως και Προφητων σεβασμιωτερος, οτι και εν ρειθροις βαπτισαι κατηξιωθης τον κηρυττομενον. Οθεν της αληθειας υπεραθλησας, χαιρων ευηγγελισω, και τοις εν Αδη, Θεον φανερωθεντα εν σαρκι, τον αιροντα την αμαρτιαν του κοσμου, και παρεχοντα ημιν το μεγα ελεος.

Την σωματικην σου παρουσιαν δεδοικως ο Ιορδανης, τρομω υπεστρεφετο, την πνευματικην δε λειτουργιαν εκπληρων ο Ιωαννης, φοβω υπεστελλετο των Αγγελων αι ταξεις εξεπληττοντο, ορωσαι σε εν ρειθροις σαρκι βαπτιζομενον, και παντες οι εν τω σκοτει κατηυγαζοντο, ανυμνουντες σε τον φανεντα, και φωτισαντα τα παντα.


19 Ιανουαρίου 2019

ΤΗ ΣΤ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ  ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Εν Ιορδανη βαπτιζομενου σου Κυριε, η της Τριαδος εφανερωθη προσκυνησις, του γαρ Γεννητορος η φωνη προσεμαρτυρει σοι, αγαπητον σε Υιον ονομαζουσα, και το Πνευμα εν ειδει περιστερας, εβεβαιου του λογου το ασφαλες. Ο επιφανεις Χριστε ο Θεος, και τον κοσμο φωτισας δοξα σοι.      ( εκ γ' )


Κοντακιον Ηχος δ' Αυτομελον.

Ρωμανου του Μελωδου

Επεφανης σημερον τη οικουμενη, και το φως σου  Κυριε, εσημειωθη εφ' ημας εν επιγνωσει υμνουντας σε, Ηλθες εφανης το Φως το απροσιτον.

Εξαποστειλαριον

Επεσκεψατο ημας ...

Επεφανη ο Σωτηρ, η χαρις η αληθεια, εν ρειθροις του Ιορδανου, και τους εν σκοτει και σκια, καθευδοντας εφωτισε και γαρ ηλθεν εφανη, το φως το απροσιτον.        ( εκ γ' )

Μεγαλυνον ψυχη μου, την τιμιωτεραν και ενδοξοτεραν των ανω στρατευματων.  (Δις)

Μεγαλυνον ψυχη μου, τον εν Ιορδανη, ελθοντα βαπτισθηναι.

Μεγαλυνον ψυχη μου,  τον υπο Προδρομου, το βαπτισμα λαβοντα.

Μεγαλυνον ψυχη μου, τον εκ της πατρωας, φωνης μαρτυρηθεντα.

Μεγαλυνον ψυχη μου, τον ενα της Τριαδος, κλιναντα τον αυχενα, και βαπτισμα λαβοντα.

Προφητα, δευρο προς με, εκτεινον την χειρα, και βαπτισον με ταχος.

Προφητα, αφες αρτι, και βαπτισον με θελων, πληρωσαι και γαρ ηλθον, πασαν δικαιοσυνην.

Σημερον ο Δεσποτης, κλινει τον αυχενα, χειρι τη του Προδρομου.

Σημερον Ιωαννης, βαπτιζει τον Δεσποτην, εν ρειθροις Ιορδανου.

Σημερον ο Δεσποτης, ναμασιν ενθαπτει, βροτων την αμαρτιαν.

Σημερον ο Δεσποτης, ανωθεν μαρτυρειται, Υιος ηγαπημενος.

Σημερον ο Δεσποτης, ηλθεν αγιασαι, την φυσιν των υδατων.

Σημερον ο Δεσποτης, το βαπτισμα λαμβανει, υπο χειρος Προδρομου.

Δοξα Πατρι και Υιω και Αγιω Πνευματι,

Μεγαλυνον ψυχη μου, της τρισυποστατου, και αδιαιρετου, Θεοτητος το κρατος.

Και νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων. Αμην.

Μεγαλυνον ψυχη μου, την λυτρωσαμενην, ημας εκ της καταρας.



17 Ιανουαρίου 2019

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 20/1/2019 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΙΩΣΟΥΝΕ ΟΙ ΨΕΥΤΟΜΑΓΚΙΕΣ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΜΑΣ. Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.



ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 20/1/2019 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΙΩΣΟΥΝΕ ΟΙ ΨΕΥΤΟΜΑΓΚΙΕΣ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΜΑΣ.

Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΝΗΡΑ ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΕΡΑΡΧΙΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΤΑΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣΟΝΟΙ.

ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ.

ΣΑΤΑΝΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΜΑΣΟΝΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ.

ΣΤΙΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΝΕΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

ΣΑΤΑΝΙΣΤΕΣ ΜΑΣΟΝΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΩΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΥΡΤΙΝΕΣ ΜΕ ΠΛΑΓΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.

ΑΥΤΟΙ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΕΣ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟ ΤΣΙΠΑΚΙΑ ΨΕΚΑΣΜΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑ ΦΘΟΡΙΩΣΗ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΣΤΙΣ ΕΝΤΑΤΙΚΕΣ.

ΑΥΤΟΙ ΦΕΡΝΟΥΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΠΟΡΝΕΙΑ ΑΝΩΜΑΛΙΕΣ ΑΙΣΧΗ.

ΑΥΤΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΓΕΝΝΕΤΙΚΑ ΣΑΤΑΝΙΚΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ. 

ΑΥΤΟΙ ΧΤΥΠΑΝΕ ΜΕ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.

ΑΥΤΟΙ ΦΕΡΝΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΑΤΑΝΙΚΑ ΑΤΟΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΡΙΜΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ ΜΑΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΣ.







16 Ιανουαρίου 2019

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΝ. ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ  ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ  ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ : Η ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΊΣΚΟΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ  ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥΣ.

ΟΤΑΝ Η ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ ΣΥΝΑΝΤΑΕΙ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ

Δείτε πως ένας καθηγητής θεολογιας του Πανεπιστημίου της Αθήνας αυτό - ξευτιλίζεται,  από τις αιρετικές πλάνες ενός άρρωστου επισκόπου, πνευματικα χαμένου και τυφλού οπαδού της μασονίας και γενικά της πονηριάς συναγωγής του σατανα.

Ο πατήρ που είναι και καθηγητής, εξυμνεί, παραδέχεται και εγκρίνει τις κακοδοξίες, τις διαστροφές και τις παπικές πλανες  του υπερ - παν - αιρεσιάρχη της Περγάμου φανατικού οικουμενιστη μητροπολίτη Ιωάννη Ζηζιούλα. 

https://youtu.be/7IVledLWvMg

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΟΡΝΑΡΑΚΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΝ. ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ  ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ  ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ : Η ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΊΣΚΟΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ  ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΤΟΥΣ

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΩΣ ΠΡΟΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ — του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Παν. Αθηνών


Στο περιοδικό της Ιεράς Μητροπόλεως Περιστερίου «Διάβαση» και στο 54ο τεύχος του των μηνών Μαρτίου-Απριλίου 2005, δημοσιεύεται άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ιωάννου Ζηζιούλα, με θέμα «Ο Επίσκοπος ως προεστώς της Ευχαριστίας».                                                                                                

Πρόκειται, στο κείμενο αυτό, για ανάπτυξη σκέψεων του Σεβασμιωτάτου, που αφορούν στο νόημα του επισκοπικού αξιώματος στον χώρο της λειτουργικής και, γενικώτερα, της εκκλησιαστικής μας ζωής. Κατά τον Σεβασμιώτατο κ. Ιωάννη, η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι «επισκοποκεντρική». Την βασική αυτή θέση του, σχετικώς με το νόημα και τον ρόλο του επισκοπικού αξιώματος, προσπαθεί να στηρίξει με την παράθεση λειτουργικών και εκκλησιολογικών στοιχείων. Συνοπτικώς, και μάλλον επιγραμματικώς, τα στοιχεία αυτά είναι τα εξής:                                   

Η επισκοπική προεδρία της Θείας Ευχαριστίας είναι το κύριο και κατ΄ εξοχήν έργο του Επισκόπου. Από την ιδιότητά του αυτή «πηγάζει όλη η εξουσία του Επισκόπου, όχι μόνο η αγιαστική, αλλά και η λεγομένη διοικητική». Έτσι, ο Επίσκοπος «έχει ως κύριον έργον του πρωταρχικόν να ηγείται της Θείας Ευχαριστίας, όλα τα άλλα έργα του είναι δευτερεύοντα» (σ. 5).                                                              


Ο Επίσκοπος, συνεπώς, «όταν διοικεί, δεν ασκεί διοίκησιν, αλλά προεκτείνει σε όλους τους τομείς της ζωής της Εκκλησίας τη χάρη και την ευλογία της Θείας Ευχαριστίας της οποίας προϊσταται» (σ. 6). «Όλα στην Εκκλησία γίνονται με την ευλογία του Επισκόπου» (σ. 6), εφ’  όσον ο Επίσκοπος «είναι ο προεστώς της Θείας Ευχαριστίας» (σ.6).                                                                                                                               


Ο Επίσκοπος εικονίζει, ως προεστώς της Εκκλησίας, «τον Βασιλέα Χριστόν όπως θα έλθει στην Βασιλεία του», με λαμπρότητα και ακτινοβολία!                                                    


Η Θεία Λειτουργία «είναι εντελώς αδιανόητος χωρίς την έννοια του εικονισμού. Αλλά όταν λέμε ότι ο Επίσκοπος στη Θεία Ευχαριστία είναι εικών του Χριστού, δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε αυτό, διότι χάσαμε πλέον την γλώσσα της εικόνος της εκκλησιαστικής ζωής» (σ. 7).                                                                                                       


Πάντως, εφ΄ όσον «ο Επίσκοπος είναι εικών του Χριστού, δεν μπορούμε να παρακάμψουμε την εικόνα του και να πάμε απευθείας στο πρωτότυπο» (σ. 7). «Με άλλα λόγια, δεν μπορούμε να προσευχόμαστε στο Χριστό (σημ. σ. απευθείας) αλλά πρέπει να παρεμβάλλεται η εικόνα του Επισκόπου» (σ. 7). «Υπάρχουν βέβαια ακόμη πολλοί που βλέπουν στο πρόσωπο του Επισκόπου τον ίδιο το Χριστό, αλλά ο αριθμός τους μειώνεται διαρκώς και χάνεται η εικονολογική αντίληψη των δρωμένων της Θείας Ευχαριστίας» (σ. 8).                                              


«Εάν η επικοινωνία μας με το Θεό παρακάμπτει τον άνθρωπο (Επίσκοπο), τότε η επικοινωνία αυτή πραγματοποιείται μέσω της φαντασίας» (σ. 9).                                                                         


«Το μνημόσυνο του Επισκόπου κατά τη Θεία Λειτουργία αποτελεί το πλέον καίριο στοιχείο, που αναδεικνύει την Θεία Ευχαριστία επισκοποκεντρικό γεγονός στη ζωή της Εκκλησίας» (σ. 10).                                                                                                
8. «Το γεγονός ότι ο ιερεύς, όταν πρόκειται να τελέσει τη Θεία Ευχαριστία λαμβάνει καιρόν…. Και από τον θρόνον του Επισκόπου, έστω και αν είναι κενός, δείχνει ότι και όταν ακόμη δεν λειτουργεί ο Επίσκοπος, αυτός είναι το κέντρο της Θείας Ευχαριστίας» (σ. 10).


Μία μόνο δυνατότητα έχουμε  να ελέγξουμε την αλήθεια αυτού του ισχυρισμού του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου ότι, ως κύριο έργο και πρωταρχικό του Επισκόπου είναι το να ηγείται της Θείας Ευχαριστίας και ότι προϊσταται και προεδρεύει αυτής. Να ανατρέξουμε στο κείμενο της Θείας Λειτουργίας, στο Ιερατικόν, για να ιδούμε αν, πράγματι, ο Επίσκοπος είναι «ο προεστώς και το κατεξοχήν κέντρο της Θείας Ευχαριστίας»!

Α. Προ της ενάρξεως της Θείας Λειτουργίας.                                                                                                    

Στην τελευταία ευχή της προετοιμασίας του ιερέως, στον σολέα, προ του τέμπλου, θα ζητήσει την «χείρα» του Δεσπότου Χριστού, για να επιτελέσει την αναίμακτο θυσία, ο λειτουργός ιερεύς:                                                                                                                         

Κύριε, εξαπόστειλόν μοι την χείρα σου εξ αγίου κατοικητηρίου σου και ενίσχυσόν με, εις την προκειμένην διακονίαν σου, ίνα ακατακρίτως παρασταθώ τω φοβερώ σου βήματι, και την αναίμακτον ιερουργίαν επιτελέσω. Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων.                                                                                                 

Στην ευχή αυτή ο λειτουργός ιερεύς δεν ζητεί την χείρα του οικείου επισκόπου για να επιτελέσει την «αναίμακτον ιερουργίαν», αλλά του προσφέροντος εαυτόν, για την θυσία αυτή, Κυρίου Ιησού Χριστού!                                                                                    
Β. Κατά την ακολουθίαν της Αναφοράς, της καθαγιάσεως των τιμίων δώρων.                                 

α)  Η πρόσκληση του λαού του Θεού να προσέλθει, προετοιμαζόμενος, στην τράπεζα της αναιμάκτου θυσίας γίνεται δια των λόγων του Κυρίου Ιησού και όχι δια του Επισκόπου!                                                                                                                                   

Λάβετε, φάγετε· τούτό μου εστί το σώμα, το υπέρ κλώμενον εις άφεσιν αμαρτιών.                                    

Πίετε εξ αυτού πάντες· τούτό εστι το αίμα μου, το της καινής Διαθήκης, το υπέρ υμών και πολλών εκχυνόμενον, εις άφεσιν αμερτιών.                                                                              

β) Για την καθαγίαση των τιμίων δώρων ο ιερεύς λειτουργός απευθύνεται προς τον Κύριο, που είναι συγχρόνως θύτης και θύμα. Και στο σημείο τούτο η παρουσία ή μετοχή του Επισκόπου είναι ανύπαρκτη:                                                                          
Έτι προσφέρομεν την λογικήν ταύτην και αναίμακτον λατρείαν και παρακαλούμέν σε και δεόμεθα, και ικετεύομεν· κατάπεμψον το Πνεύμα σου το Άγιον εφ΄ ημάς και επί τα προκείμανα δώρα ταύτα. Και ποίησον τον μεν Άρτον τούτον, τίμιον Σώμα του Χριστού σου. Το δε εν τω ποτηρίω τούτω τίμιον Αίμα του Χριστού σου. Μεταβαλών τω Πνεύματί σου τω Αγίω.                                                                                                 

γ) Προ της Θείας Μεταλήψεως  και πάλι η σχετική ευχή του ιερέως θα απευθυνθεί στον θυσιασθέντα Κύριο και όχι στον Επίσκοπο:                                                                             

Πρόσχες Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, εξ αγίου κατοικητηρίου σου, και από θρόνου δόξης της Βασιλείας σου, και ελθέ εις το αγιάσαι ημάς, ο άνω τω Πατρί συγκαθήμενος και ώδε ημίν αοράτως συνών. Και καταξίωσον τη κραταιά σου χειρί μεταδούναι ημίν του αχράντου σώματός σου και του τιμίου αίματός, και δι΄ ημών παντί τω λαώ.                                                                                                                             

Της αναιμάκτου, λοιπόν, θυσίας του Χριστού προεστώς και ηγέτης και πρόεδρος και κέντρο είναι ο ίδιος ο Χριστός και ουδείς άλλος. Στο γίγνεσθαι του φρικτού μυστηρίου της θυσίας αυτής ο Επίσκοπος είναι τελετουργικώς ανύπαρκτος!!! Συνομολογεί και βεβαιώνει το τελευταίο γεγονός και ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας, στο έργο του «Εις την Θείαν Λειτουργίαν» : «Διότι δεν μεταλαμβάνουν πραγματικά όλοι αυτοί στους οποίους δίδει ο ιερεύς, αλλά οπωσδήποτε μόνον εκείνοι στους οποίους δίδει μόνον ο Χριστός. Ο ιερεύς δίδει γενικά σε όλους τους προσερχομένους, ο δε Χριστός (μόνον) στους αξίους να μετάσχουν. Από αυτά είναι φανερό ότι μόνον ένας είναι αυτός, που τελεί το μυστήριο για τις ψυχές και αγιάζει ζωντανούς και αποθανόντας, ο Σωτήρ» (Φιλοκαλία των Νηπτικών και Ασκητικών, Νικόλαος Καβάσιλας, Πατερικαί Εκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμάς», Θεσσαλονίκη 1979, σ. 208). Από το κείμενο, λοιπόν, της Θείας Λειτουργίας δεν προκύπτει ότι ο Επίσκοπος είναι προεστώς της Θείας Ευχαριστίας, με το νόημα που θέλει ο Σεβασμιώτατος κ. Ιωάννης Ζηζιούλας, ούτε υπάρχει κάποιο στοιχείο ότι ηγείται στα εξελικτικά στάδια της μυστηριακής ιερουργίας. Ούτε, επίσης, μαρτυρείται στο κείμενο αυτό ότι «ο Επίσκοπος στη Θεία Ευχαριστία είναι εικών του Χριστού»! Έτσι η Θεία Λειτουργία είναι ακραιφνώς χριστοκεντρική και καθόλου επισκοποκεντρική! Στα δρώμενα της Θείας Ευχαριστίας, αλλά και όλης της Θείας Λειτουργίας, όπως είναι φυσικό και αυτονόητο, δεσπόζει η εικόνα του Χριστού ως θύτου και θύματος. Κάθε αναφορά, επομένως, στο γεγονός αυτό της Θείας Ευχαριστίας ή γενικώτερα, της Θείας Λειτουργίας έχει αποκλειστικώς χριστοκεντρική λειτουργική νοηματική. Αντιθέτως, η εικόνα του Επισκόπου παρουσιάζεται εξαιρετικώς περιθωριακή στο όλο γίγνεσθαι της Θείας Ευχαριστίας-Θείας Λειτουργίας. Απλώς, ο Επίσκοπος μνημονεύεται ως ο εκκλησιαστικός-διοικητικός προϊστάμενος τέσσερις φορές, χωρίς ιδιαίτερη επισήμανση χαρισματικής ή λειτουργικής υπεροχής. Δίδει ευλογία ως ιερατικός προϊστάμενος και από αυτόν εξαρτώνται όλα τα διοικητικά θέματα της Επισκοπής του. Με το νόημα αυτό, άλλωστε, γίνεται και η μνημόνευσή του. Δεν μπορεί, λοιπόν, να ισχυρίζεται ο Σεβασμιώτατος ότι: «το πλέον κύριον στοιχείο, που αναδεικνύει τη Θεία Ευχαριστία επισκοποκεντρικό γεγονός στη ζωή της Εκκλησίας, είναι η μνημόνευση του ονόματος του Επισκόπου».  Η διοικητική εξουσία μπορεί να στηρίζει ευθύνες επισκοπικής μέριμνας για την διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της όλης επισκοπής, αλλά η έννοια αυτή της εξουσίας δεν σχετίζεται με το γεγονός της Ευχαριστίας. Στο σημείο αυτό λησμονεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης ότι ο Κύριος απέτρεψε τους μαθητές του από αξιώσεις εξουσίας, οποιασδήποτε μορφής. Ο λόγος Του, εν προκειμένω, είναι σαφής και έχει απόλυτο χαρακτήρα: «… οι άρχοντες των εθνών κατακυριεύουσιν αυτών και οι μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αυτών. Ουχ ούτως έσται εν υμίν, αλλ΄ ος εάν θέλη εν υμίν μέγας γενέσθαι, έσται υμών διάκονος, και ος εάν θέλη εν υμίν είναι πρώτος,έσται υμών δούλος· ώσπερ ο υιός του ανθρώπου ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι και δούναι την ψυχήν αυτού λύτρον αντί πολλών» (Ματθ. 20: 25-28). Για τον λόγο αυτόν, άλλωστε, του Κυρίου ο Απόστολος Παύλος καλεί τον Τιμόθεο «διάκονον του Ιησού Χριστού» (Α΄ Τιμ. 4:6). Και ο Επίσκοπος είναι διάκονος και δούλος του Δεσπότου Χριστού και δεν μπορεί να θέλει να είναι ηγέτης και προεστώς του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, εφ΄ όσον «ουκ έστι δούλος μείζων του κυρίου αυτού» (Ιω. 15: 20)!

Επιπλέον δύο σημεία, από τα πολλά και απαράδεκτα του κειμένου του Μητροπολίτου Περγάμου, βρίσκονται, όχι μόνον έξω από το πνεύμα της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας, αλλά και πέραν της κοινής λογικής!                                      

Ι. Είναι δυνατόν να ισχυρίζεται ο Σεβασμιώτατος ότι ο δεσποτικός θρόνος, απουσιάζοντος του Επισκόπου, κατά την Θεία Λειτουργία, «έστω κι αν είναι κενός, δείχνει ότι και όταν ακόμη δεν λειτουργεί ο Επίσκοπος, αυτός είναι το κέντρο της Θείας Ευχαριστίας»; Και μόνον αυτή η σκέψη του (η εκκλησιολογική) δείχνει την διάθεση της αξιώσεώς του υπεροχικής δεσποτικής θέσεως έναντι του Αρχιερέως Χριστού!!!  Λησμονεί, δυστυχώς, ο Σεβασμιώτατος ότι ο δεσποτικός θρόνος στον οποίο κάθεται κατά την Θεία Λειτουργία είναι θρόνος του Αρχιερέως Χριστού, γεγονός που επισημαίνει η Αρχιερατική Του εικόνα; Και ότι, επίσης, το γεγονός αυτό σημαίνει ότι, και κενός να είναι, είναι πλήρης της Αρχιερατικής παρουσίας του Χριστού; Εξ άλλου, όταν ο λειτουργός ιερέας θυμιά τον κενό δεσποτικό θρόνο, θυμιά την Αρχιερατική εικόνα του Χριστού, βλέπει το πρόσωπο του Χριστού, και είναι φυσικό να μη έχει προ οφθαλμών του την εικόνα του οικείου μητροπολίτου. Πάντως, ούτως ή άλλως, και όταν ακόμη κάθεται ο Επίσκοπος επί του θρόνου αυτού, ο Χριστός είναι πάντοτε ο Μέγας Αρχιερεύς! Δεν χωράει δεύτερος!                                                                                                                                          ΙΙ. Επίσης, είναι δυνατόν να λέγεται και να γράφεται ότι ο πιστός, προσευχόμενος, μόνον μέσω της εικόνας του Επισκόπου μπορεί να φθάσει στο πρωτότυπο, δηλαδή στον Χριστό; Και ότι αν δεν περάσει μέσα από την εικόνα του Επισκόπου, δεν συναντά τον Χριστό, αλλά προσεύχεται με την φαντασία του; Λησμονεί ο Σεβασμιώτατος κ. Ιωάννης Ζηζιούλας την αξιωματική αρχή του Αποστόλου Παύλου: «Εις γαρ Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπου, άνθρωπος Χριστός Ιησούς»! (Α΄ Τιμ. 2: 5). Υπάρχει, άραγε, μεγαλύτερος παραλογισμός για την στήριξη μιας αντιεκκλησιολογικής Δεσποτοκρατίας;

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Περγάμου κ. Ιωάννης έχει ήδη κάνει χρήση της εξουσίας του επί της Θείας Ευχαριστίας, ως ηγέτης αυτής και προεστώς και πρόεδρος, και έχει ενεργήσει ανεπίτρεπτη τομή στον μυστηριακό πυρήνα της Θείας Ευχαριστίας, αρνούμενος την σωτηρία μας δια του σταυρικού θανάτου του Χριστού!!!  Γράφει, για να δομήσει μια σημαντική αιρετική θέση στην «καρδιά» της Ορθόδοξης χριστολογίας, ότι: «Ο Χριστός είναι Σωτήρ του κόσμου όχι γιατί θυσιάσθηκε στο Σταυρό εξαλείφοντας μ΄ αυτόν τον τρόπο τις αμαρτίες του κόσμου, αλλά γιατί «ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας». Η Δύση (συνεχίζει)-Ρωμαιοκαθολική και Προτεσταντική- που είδε το πρόβλημα του κόσμου ως πρόβλημα ηθικό (παράβαση εντολής και τιμωρία) έκαμε το Σταυρό του Χριστού επίκεντρο της πίστεως και της λατρείας. Αλλά η Ορθοδοξία εξακολουθεί να τονίζει την Ανάσταση ως το κέντρο της όλης ζωής της…» («Χριστολογία και ύπαρξη»,  περιοδ. Σύναξη, τ. 2, 1982, σ. 18). Προκειμένου, όμως να στηρίξει την αιρετική αυτή θέση επί καινοδιαθηκικού εδάφους, επικαλείται τον παύλειο λόγο. Αναφέρεται στο χωρίο της Α΄ προς Κορινθίους Επιστολής του, 15, 14: «Ει Χριστός ουκ εγήγερται ματαία η πίστις υμών». Αλλά το χωρίο αυτό το παραποιεί (το πλαστογραφεί;) αντικαθιστώντας την προσωπική αντωνυμία «υμών» με την αντωνυμία «ημών» !!! Έτσι το χωρίο αυτό φαίνεται ότι έχει καθολική-υποχρεωτική ισχύ, ενώ, όπως φαίνεται από το ίδιο το κείμενο, αφορά ειδική περίπτωση Κορινθίων συνομιλητών στους οποίους απευθύνεται ο Απόστολος Παύλος, για να τους δείξει ότι η πίστη τους στον Χριστό χωρίς την πίστη τους στην Ανάστασή Του, είναι ματαία και περιττή! Ο Σεβασμιώτατος, με την κακοδοξία του αυτή, ακυρώνει και μάλλον ακρωτηριάζει την ορθόδοξη σωτηριολογία και χριστολογία και ενεργεί διχοτόμηση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, αρνούμενος την λυτρωτική δύναμη του Σταυρού του Χριστού! Οπωσδήποτε, ο πυρήνας της Ορθοδοξίας είναι σταυροαναστάσιμος! Σταυρός και Ανάστασις δεν ξεχωρίζουν, αφού η Ανάσταση ανατέλλει από τον Σταυρό του Κυρίου!

Φαίνεται ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης  Περγάμου ρέπει στην …αιρεσιολογία! Ως «αφεντικό» της Θείας Ευχαριστίας, μπορεί να λέει και να γράφει ό,τι θέλει!  «Έτσι, ακούσαμε από τον Μητροπολίτη Περγάμου, σε ένα θεολογικό συμπόσιο που έγινε στο Boze της Ιταλίας, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει, βέβαια, όλην την αλήθεια, αλλά όχι μόνον αυτή, αλλά και άλλες εκκλησίες μη ορθόδοξες. Είναι η γνωστή εκκλησιολογία των αδελφών εκκλησιών. Σε ένα του άρθρο, που δημοσιεύθηκε στο καθολικό περιοδικό “Regno”, μας αναλύει την γνωστή του εκκλησιολογία και δηλώνει ξεκάθαρα πως η Εκκλησία έχει ανάγκη από το Πρωτείο του Πάπα» (απόσπασμα άρθρου του Γεωργ. Καραλή, Διευθυντού του Ορθοδόξου περιοδ. Italia Ortodossa, ανταποκριτού του «Ο.Τ.» από την Ιταλία, «Ο.Τ.» 16.7.1999).

Την 23.12.2005 ο «Ο.Τ.» δημοσίευσε πληροφορία, σύμφωνα με την οποία, εις το Θ΄ Διαχριστιανικό (διάβαζε: μεταξύ παπικών και ορθοδόξων εξ Αθηνών) Συμπόσιον, μεταξύ άλλων πορισμάτων, «διαπιστώθηκε ότι η «Ευχαριστηριακή εκκλησιολογία» είναι δυνατό να αποτελέσει σημαντική βάση προσεγγίσεως των δύο Εκκλησιών, στα πλαίσια του οικουμενικού διαλόγου, για την κατανόηση της λειτουργίας του Επισκοπικού πρωτείου στην τοπική Εκκλησία, στα πλαίσια του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας»!  Ιδού η χρήση της περιλάλητης ευχαριστηριακής εκκλησιολογίας στην…. συνάντησή της με το Επισκοπικό πρωτείο! Να περιμένουμε, άραγε, να χρησιμοποιηθεί η «βάση» αυτή και για την από μέρους της Εκκλησίας των Αθηνών αποδοχή του πρωτείου του Πάπα; Ο εισηγητής, πάντως, της εν λόγω εκκλησιολογίας έχει γραπτώς ξεκαθαρίσει την θέση του: η Εκκλησία μας έχει ανάγκη το πρωτείο του Πάπα!  Ιδού ο Πάπας, ιδού και το ορθόδοξο…πήδημα, ενδεχομένως, από το Επισκοπικό πρωτείο στο Παπικό πρωτείο!!!

14 Ιανουαρίου 2019

ΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΟΥ ΚΟΒΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

Χθεσινή ομιλία του πατρός Γεωργίου Αγγελάκη στην Θεία Λειτουργία.

https://youtu.be/0rd9g7ItYkg

Όλοι οι Άγιοι των Ιερών Συνόδων κόβανε το μνημόσυνο των αιρετικών επισκόπων σύμφωνα με τις εντολές του Αγίου Πνεύματος.


ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ΕΧΩΝ ΗΜΕΡΑΣ ΤΡΙΑΚΟΝΤΑ ΜΙΑΝ Η ημερα εχει ωρας ι' και η νυξ ωρας ιδ' ΤΗ Α' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Η κατα σαρκα Περιτομη του Κυριου και Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου και μνημη του εν Αγιοις Πατρος ημων Βασιλειου του Μεγαλου.

Απολυτίκιον της εορτής. Ήχος α'. Του λίθου σφραγισθέντος.

Μορφην αναλλοιωτως ανθρωπινην προσελαβες, Θεος ων κατ' ουσιαν, πολυευσπλαχνε Κυριε, και Νομον εκπληρων περιτομην, θελησει καταδεχη σαρκικην, οπως παυσης τα σκιωδη, και περιελης το καλυμμα των παθων ημων. Δοξα τη αγαθοτητι τη ση, δοξα τη ευσπλαγχνια σου, δοξα τη ανεκφραστω Λογε συγκαταβασει σου.

Απολυτικιον του Αγιου. Ηχος α'

Εις πασαν την γην εξηλθεν  ο φθογγος σου, ως δεξαμενην τον λογον σου, δι' ου θεοπρεπως εδογματισας, την φυσιν των οντων ετρανωσας, τα των ανθρωπων ηθη κατεκοσμησας. Βασιλειον ιερατευμα, Πατερ Οσιε, Χριστον τον Θεον ικετευε, δωρησασθαι ημιν το μεγα ελεος.

Κοντακιον της εορτης. Ηχος γ' . Η Παρθενος σημερον.

Ο των ολων Κυριος περιτομην υπομενει, και βροτων τα πταισματα, ως αγαθος περιτεμνει, διδωσι, την σωτηριαν σημερον κοσμω, χαιρει δε, εν τοις υψιστοις και ο του Κτιστου, Ιεραρχης και φωσφορος, ο θειος μυστης Χριστου Βασιλειος.

Κοντακιον. Ηχος δ' 

Επεφανης σημερον...

Ρωμανου του Μελωδου

Ωφθης βασις ασειστος τη Εκκλησια, νεμων πασιν ασυλον,  την κυριοτητα βροτοις, επισφραγιζων σοις δογμασιν, ουρανοφαντορ Βασιλειε οσιε.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ : 

Τη Α' του αυτου μηνος, εορταζομεν την κατα σαρκα Περιτομην του Κυριου και Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου.

Στιχ. Χριστου περιτμηθεντος, ετμηθη Νομος, 

Και του Νομου τμηθεντος, εισηχθη Χαρις.

Τη αυτη ημερα, μνημη του εν Αγιοις Πατρος ημων Βασιλειου, Αρχιεπισκοπου Καισαρειας Καππαδοκιας του Μεγαλου.

Στιχ. Ζη Βασιλειος, και θανων εν Κυριω.

Ζη και παρ' ημιν, ως λαλων εκ των βιβλιων.

Ιανουαριοιο θανες, Βασιλειε, πρωτη.

Τη αυτη ημερα, ο Αγιος Μαρτυς Θεοδοτος ξιφει τελειουται.

Στιχ. Ο Θεοδοτος, ουκ ανεξομαι, λεγει,

Ει μη κεφαλην του Θεου τμηθω χαριν.

Τη αυτη ημερα, ο Αγιος Γρηγοριος, ο πατηρ του Αγιου Γρηγοριου του Θεολογου, εν ειρηνη τελειουται.

Στιχ. Εγκωμιαστην οικοθεν πλουτεις, Πατερ, 

Της σης τελευτης, σου τον εκ μηρου γονον.

Ταις αυτων αγιαις πρεσβειαις, Χριστε ο Θεος ελεησον ημας. Αμην.

Μεγαλυναρια. Της εορτης.

Σαρκα οκταημερος ως βροτος, ο των ολων Κτιστης, περιτεμνεται νομικως, την εξ ακρασιας, ημων κακιαν τεμνων, αυτου την αγαθοτητα μεγαλυνωμεν.

Του Αγιου.

Τον ουρανοφαντορα του Χριστου, μυστην του Δεσποτου, τον φωστηρα τον φαεινον, τον εκ Καισαρειας, και Καππαδοκων χωρας, Βασιλειον τον μεγαν, παντες τιμησωμεν.

9 Ιανουαρίου 2019

ΗΡΘΕ Η ΜΕΓΑΛΗ ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΖΗΤΑΜΕ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΚΡΙΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΕΣ. 1) ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡ - ΠΑΝ - ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΝΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΙΣΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. 2) ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΠΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΥ ΕΣΧΙΣΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΙΣΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. 3) ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΠΙΣΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΚΡΙΑ ΚΑΙ ΕΞΩ :

1) ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΕΡ - ΠΑΝ - ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΤΟ 1833.

2) ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΤΟ 1924.

3) ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΩΝ Γ.Ο.Χ. ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕ ΤΟ 1935.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΜΑΣΟΝΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ

ΕΛΑΤΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΜΑΣΟΝΩΝ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ :

1) ΤΗΣ ΥΠΕΡ - ΠΑΝ - ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

2) ΤΟΥ ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

3) ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΩΝ Γ.Ο.Χ.

ΑΡΧΙΣΕ Η ΕΝΩΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΟΤΙ ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΛΑΝΕΣ ΤΩΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΩΝ ΥΠΟΔΙΚΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ

ΜΗΝΥΜΑ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΩΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΩΝ

ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΩΝ :

ΕΛΑΤΕ ΟΛΟΙ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΑΝΕΣ

ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΕΣ ΠΛΑΝΕΣ :

1) ΤΗΣ ΥΠΕΡ - ΠΑΝ - ΑΙΡΕΣΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

2) ΤΟΥ ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ

3) ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΩΝ Γ.Ο.Χ.

ΤΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΛΑΝΕΣ

ΤΟ  ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΛΛΙΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΟΤΙ :   

1) ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ

2) ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ

3) ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΙΕΡΑΡΧΙΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΗΣ Γ.Ο.Χ.

1) Αν αφαιρεσουμε απο την Εκκλησια της Ελλαδος τους αιρετικους οικουμενιστες και ολους αυτους που συγκοινωνουν μαζι τους θα μεινουμε μονο οι Ορθοδοξοι Χριστιανοι.

Αυτο το πετυχαινουμε με την αποτειχιση και την διακοπη μνημοσυνου και κοινωνιας απο την αιρεση των οικουμενιστων επισκοπων.

Δηλαδη περναμε απο το καινοτομο πληρωμα των αιρετικων οικουμενιστων της Εκκλησιας της Ελλαδος, στο Ακαινοτομητο πληρωμα των Ορθοδοξων Χριστιανων της Εκκλησιας της Ελλαδος.

Δηλαδη παμε στην Εκκλησια της Ελλαδος πριν απο το 1833 και πριν απο την αρχη της υπερ - παν - αιρεσης των οικουμενιστων επισκοπων.

2) Αν αφαιρεσουμε απο την Εκκλησια της Ελλαδος τους νεο - ημερολογιτες σχισματικους οικουμενιστες και ολους αυτους που συγκοινωνουν μαζι τους θα μεινουμε μονο Ορθοδοξοι Χριστιανοι με το παλαιο ημερολογιο.

Αυτο το πετυχαινουμε παλι με την αποτειχιση και την διακοπη κοινωνιας  με τους σχισματικους οικουμενιστες επισκοπους κρατωντας το παλαιο ημερολογιο.

Δηλαδη παλι περναμε απο το καινοτομο πληρωμα των νεο - ημερολογιτων σχισματικων οικουμενιστων της Εκκλησιας της Ελλαδος στο Ακαινοτομητο πληρωμα των Ορθοδοξων Χριστιανων παλαιο - ημερολογιτων της Εκκλησιας της Ελλαδος.

Δηλαδη παμε στην Εκκλησια της Ελλαδος  πριν απο την αρχη του νεο - ημερολογιτικου σχισματος του 1924 των οικουμενιστων επισκοπων.

Αυτη ειναι η  Εκκλησια της Ελλαδος χωρις την κοινωνια της  υπερ - παν - αιρεσεως και του νεο - ημερολογιτικου σχισματος των οικουμενιστων.

3) Αυτη η Εκκλησια της Ελλαδος δεν εχει εκκλησιαστικη κοινωνια με καμια παλαιο - ημερολογιτικη ιεραρχια, συνοδο και παραταξη παρασυναγωγης των λεγομενων Γ.Ο.Χ.

Αυτη ειναι η Εκκλησια της Ελλαδος και πριν απο την αρχη της πρωτης παρασυναγωγης παραταξης επισκοπων του  1935.

Οσοι αποτειχιστουν και διακοψουν το μνημοσυνο και την κοινωνια με την παρασυναγωγη των παραταξιακων επισκοπων, εαν εχουν κανονικη αποστολικη διαδοχη και αφου κρατανε το παλαιο ημερολογιο, μπορουν να βρισκονται και αυτοι μεσα σε αυτη την Εκκλησια της Ελλαδος, την παλαια, την κανονικη και την νομιμη που ηδη υπηρχε.

Αφου αφαιρεσουμε  και την παρασυναγωγη ολων των παραταξεων Γ.Ο.Χ. εχουμε την Εκκλησια της Ελλαδος μακρια απο τις τρεις πλανες της εποχης μας.

Οι επισκοποι ολων  των ιεραρχιων, συνοδων και παραταξεων παρασυναγωγης των Γ.Ο.Χ. εαν θελουν να ερθουν σε αυτη την Εκκλησια της Ελλαδος που παει με το παλαιο ημερολογιο,  χωρις να εχει κοινωνια με τους αιρετικους και σχισματικους νεο - ημερολογιτες οικουμενιστες, και εαν εχουν κανονικη αποστολικη διαδοχη, πρεπει να καταβιβαστουν στο βαθμο του πρεσβυτερου, διοτι πηραν αντικανονικα και παρανομα την αρχιεροσυνη, επειδη βρισκοντουσαν μεσα σε παρασυναγωγη, ενω οικονομικα μπορουσαν να παρουν μονο την ιεροσυνη για τις αναγκες των μυστηριων, αφου επρεπε να αγωνιζονται ως αποτειχισμενοι κατα των οικουμενιστων μεσα σε αυτη την Εκκλησια της Ελλαδος.

Αυτη η Εκκλησια της Ελλαδος που λεμε ειναι σημερα γνωστη ως ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

Σε αυτο το πληρωμα της Εκκλησιας της Ελλαδος σημερα δεν υπαρχει επισκοπος.

Μακαρι να βγουν επισκοποι.

Εαν θελουν να ερθουν σε αυτη την Εκκλησια της Ελλαδος επισκοποι απο το καινοτομο πληρωμα των αιρετικων νεο - ημερολογιτων σχισματικων οικουμενιστων, πρεπει να αποτειχιστουν απο την κοινωνια της υπερ - παν - αιρεσεως και του  νεο - ημερολογιτικου σχισματος ολων των συνεπισκοπων τους, ειτε βρισκονται στο  καινοτομο πληρωμα  της Εκκλησιας της Ελλαδος, ειτε σε ολα τα αλλα καινοτομα πληρωματα των Ορθοδοξων Τοπικων Εκκλησιων, και να γυρισουν με το παλαιο ημερολογιο.

Ετσι θα εχουμε την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ χωρις την υπερ - παν - αιρεση των οικουμενιστων.

Ετσι θα εχουμε την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ  με το παλαιο ημερολογιο, χωρις το νεο - ημερολογιτικο σχισμα των οικουμενιστων.

Ετσι θα εχουμε την ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ και οχι καποια παραταξη ιεραρχιας και  συνοδου παρασυναγωγης Γ.Ο.Χ.

ΑΥΤΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΗ.

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΙΑ ΑΚΡΑ ΩΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΟΥΜΕ ΣΥΝΟΔΟ ΑΓΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΛΑΣΦΗΜΟΥΣ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΚΑΙ ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΞΑΝΑΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ  Η ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΛΑΝΕΣ.

7 Ιανουαρίου 2019

ΤΗ ΚΕ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Ωδη α'. Ηχος α'. Ο Ειρμος

Χριστος γενναται, δοξασατε. Χριστος εξ ουρανων, απαντησατε. Χριστος επι γης, υψωθητε, Ασατε τω Κυριω πασα η γη, και εν ευφροσυνη, ανυμνησατε λαοι, οτι δεδοξασται.

Απολυτικιον. Ηχος δ' ( εκ γ' )

Η Γεννησις σου Χριστε ο Θεος ημων, ανετειλε τω κοσμω, το φως το της γνωσεως, εν αυτη γαρ οι τοις αστροις λατρευοντες, υπο αστερος εδιδασκοντο, σε προσκυνειν, τον Ηλιον της δικαιοσυνης, και σε γινωσκειν εξ' υψους ανατολην. Κυριε δοξα σοι.

Κοντακιον. Ηχος γ'. Αυτομελον.

Ποιημα Ρωμανου του Μελωδου

Η Παρθενος σημερον, τον Υπερουσιον τικτει, και η γη το Σπηλαιον, τω απροσιτω προσαγει. Αγγελοι, μετα Ποιμενων δοξολογουσι. Μαγοι δε, μετα αστερος οδοιπορουσι, δι' ημας γαρ εγεννηθη, Παιδιον νεον, ο προ αιωνων Θεος.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ :

Τη ΚΕ' του αυτου μηνος, η κατα σαρκα Γεννησις του Κυριου και Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου.

Στιχ. Θεος το τεχθεν, η δε Μητηρ Παρθενος,

Τι μειζον αλλο καινον ειδεν η κτισις ;

Παρθενικη Μαριη Θεον εικαδι γεινατο πεμπτη.

Τη αυτη ημερα, η Προσκυνησις των Μαγων.

Στιχ. Σε προσκυνουσα ταξις εθνικη, Λογε,

Το προς σε δηλοι των Εθνων

μελλον σεβας.

Τη αυτη ημερα, μνημη των Θεασαμενων Ποιμενων τον Κυριον.

Στιχ. Ποιμνην αφεντες την εαυτων ποιμενες,

Ιδειν καλον σπευδουσι Χριστον ποιμενα.

Αυτω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων. Αμην.

Εξαποστειλαριον. Αυτομελον

Επεσκεψατο ημας,  εξ' υψους ο Σωτηρ ημων, ανατολη ανατολων, και οι εν σκοτει και σκια, ευρομεν την αληθειαν, και γαρ εκ της Παρθενου ετεχθη ο Κυριος.          ( εκ γ' )

Η Υπακοη. Ηχος πλ δ'.

Την απαρχην των εθνων, ο ουρανος σοι προσεκομισε, τω κειμενω Νηπιω εν φατνη, δι' αστερος τους Μαγους καλεσας, ους και κατεπληττεν, ου σκηπτρα και θρονοι, αλλ' εσχατη πτωχεια, τι γαρ ευτελεστερον σπηλαιου ; τι δε ταπεινοτερον  σπαργανων ; εν οις διελαμψεν ο της Θεοτητος σου πλουτος. Κυριε δοξα σοι.

Μεγαλυναριον.

Δοξα εν υψιστοις πασα πνοη, εν χαρα βοατω, τω τεχθεντι εν Βηθλεεμ, επι γης γαρ ωφθη, δωρουμενος ειρηνην. Την τουτου προσκυνησωμεν, θειαν Γεννησιν.

1 Ιανουαρίου 2019

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΣΥΝΟΔΟΥ ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΓΝΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΚΟΔΟΞΟΥΣ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ Η ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΗ ΤΑΞΗ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Σήμερα στον χώρο του Ακαινοτομήτου Εκκλησιαστικού πληρώματος όπου γίνεται Ορθοδόξη ομολογία και ενστάση κατά των οικουμενιστών  επισκόπων, μερικοί επίσκοποι, κληρικοί και μοναχοί πολεμούν την αποτείχιση με διαφόρους τρόπους, για να εμποδίζουν το εκκλησιαστικό ομολογιακό ενιστάμενο πλήρωμα να αθλείται νομίμως, έτσι ώστε να μην έχει η αποτείχιση Άγιο - Πνευματικά  αποτελέσματα Συνοδικής συγκροτήσεως, όπου και εκεί θα γίνει η εξέταση και η δίκη των κακοδόξων οικουμενιστών επισκόπων, για να ξαναπάρουν τις θέσεις των αιρετικό - σχισματικών νεό - ημερολογιτών οικουμενιστών επισκόπων οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί Επίσκοποι.

Ο πόλεμος αυτών κατά της αποτείχισης γίνεται με τους εξής τρόπους :

1)Διακόπτουν μόνο το μνημόσυνο των αιρετικών επισκόπων τους, ενώ έχουν κοινωνία με άλλους αιρετικούς οικουμενιστές επισκόπους άλλων μητροπόλεων.

2) Κάνουν αγώνα μόνο κατά την αίρεση των οικουμενιστων, ενώ αγκαλίαζουν με αγάπη και είναι υπέρ του νεό - ημερολογίτικου σχίσματος των οικουμενιστών επισκόπων, ακόμη και οι αποτειχισμένοι αγιορείτες.

3) Ανήκουν σε συνόδους και παρατάξεις παρασυναγωγής Γ.Ο.Χ. ενώ δεν έχουν καμία σχέση με την αποτείχιση από αιρετικούς επισκόπους πρό - συνοδικής καταδίκης.

https://youtu.be/BXd4ae1ACTs