ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Η ΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ?

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Η ΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ? Η δουλειά του Ακαινοτομήτου πληρώματος της κάθε τοπικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ή Πατριαρχείου είναι : να αγωνίζεται και να ενίστανται Θεαρέστως Κανονικώς και Πατερικώς εναντίον και κατά του καινοτόμου πληρώματος της κάθε τοπικής Ορθοδόξου Εκκλησίας η Πατριαρχείου, για να διασώζει και να διατηρεί την Ορθόδοξη υπόσταση και ιδιότητα της Εκκλησίας. Το Ακαινοτομητο πλήρωμα στην Εκκλησία της Ελλάδος έχει δημιουργηθεί από την στιγμή που αποτειχίστηκε από την εκκλησιαστική κοινωνία των υποδίκων σφαλλομένων ποιμένων του, οι οποίοι ανήκουν στο καινοτόμο πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος, διότι επέσαν στην υπέρ-παν-αίρεση του οικουμενισμού. Το Ακαινοτομητο πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος ακόμη περιφρουρεί την λατρευτική ενότητα της Μίας Ορθοδόξου Εκκλησίας γι'αυτό και τηρεί το παλαιό ημερολόγιο εντός της Εκκλησίας της Ελλάδος, που σε αντίθεση με το καινοτόμο πλήρωμα, το οποίο συνεχίζει να σχίζει και να καταστρέφει την λατρευτική ενότητα μέσα στή Μία Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος. Το Ακαινοτόμητο πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν αποτελεί ιδιαιτέρα και ανεξάρτητη Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ελλάδα, ή ότι αντικαθιστά Αυτή, ( βλέπε εκκλησίες και παρατάξεις παρασυναγωγής Γ.Ο.Χ. Ελλάδος ), δεδομένου ότι τούτο ως "Ακαινοτόμητο" Πλήρωμα Αυτής, αποτελεί την "φαεινή και αλύμαντο" πλευρά της αυτοκεφάλου Εκκλησία της Ελλάδος. Ακόμη το Ακαινοτόμητο πλήρωμα της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν αποβλέπει στήν δημιουργία και συνέχεια μονίμου καταστάσεως επί σκοπό υποκαταστάσεως ή αντιποιήσεως και σφετερισμού της ιδιότητας και αποστολής της Εκκλησίας της Ελλάδος, ή στήν ίδρυση άλλης ιδίας Εκκλησίας, ( βλέπε εκκλησίες και παρατάξεις παρασυναγωγής Γ.Ο.Χ. Ελλάδος ),αλλά διά των Κανονικών και Συνοδικών Μέτρων τόσο της "Αποτειχίσεως" όσο και της "Πρό Συνοδικής Διαγνώσεως και κρίσεως" της "...σφαλλομένης" Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αποβλέπει στή συγκρότηση Γενικής Ορθόδοξου Εκκλησιαστικής Συνόδου για τήν κατάκριση της οικουμενιστικής αίρεσεως και του νέο - ημερολογιτικού σχίσματος ώς αιτία τού διχασμού και της διαιρέσεως του πληρώματος της Εκκλησίας. Για περισσότερα δείτε στο βιβλίο "ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ" σελ. 11 - 18.

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Το παρον Τροπαριον εις τον αυτον Ηχον Ιδου ο Νυμφιος ερχεται εν τω μεσω της νυκτος, και μακαριος ο δουλος, ον ευρησει γρηγορουντα, αναξιος δε παλιν, ον ευρησει ραθυμουντα. Βλεπε ουν, ψυχη μου, μη τω υπνω κατενεχθης, ινα μη τω θανατω παραδοθης, και της βασιλειας εξω κλεισθης, αλλα ανανηψον κραζουσα, Αγιος, Αγιος, Αγιος ει ο Θεος ημων (#) προστασιαις των Ασωματων ελεησον ημας. ( Εκ γ' ) Ηχος α' Τον ταφον σου Σωτηρ... Τα Παθη τα σεπτα, η παρουσα ημερα, ως φωτα σωστικα, ανατελλει τω κοσμω, Χριστος γαρ επειγεται, του παθειν αγαθοτητι, ο τα συμπαντα, εν τη δρακι περιεχων, καταδεχεται, αναρτηθηναι εν ξυλω, του σωσαι τον ανθρωπον. Το Κοντακιον, Ηχος πλ. δ'. Ως απαρχας... Ο Ιακωβ ωδυρετο, του Ιωσηφ την στερησιν, και ο γενναιος εκαθητο αρματι, ως βασιλευς τιμωμενος, της Αιγυπτιας γαρ τοτε ταις ηδοναις μη δουλευσας, αντεδοξαζετο παρα του βλεποντος τας των ανθρωπων καρδιας, και νεμοντος στεφος αφθαρτον. ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ του Μηναιου, ειτα το παρον Τη Αγια και Μεγαλη Δευτερα μνειαν ποιουμεθα του μακαριου Ιωσηφ του Παγκαλου και της υπο του Κυριου καταρασθεισης και ξηρανθεισης Συκης. Στιχοι εις τον παγκαλον Ιωσηφ Σωφρων Ιωσηφ δικαιος κρατωρ ωφθη, Και σιτοδοτης, ω καλων θημωνια. Ετεροι, εις την ξηρανθεισαν Συκην Την συναγωγην, συκην Χριστος, Εβραιων, Καρπων αμοιρον πνευματικων εικαζων, Αρα ξηραινει, ης φυγωμεν το παθος. Ταις του Παγκαλου Ιωσηφ πρεσβειαις, Χριστε ο Θεος, ελεησον ημας. Αμην. Το Εξαποστειλαριον. Αυτομελον. Ηχος γ' Τον Νυμφωνα σου βλεπω, Σωτηρ μου, κεκοσμημενον, και ενδυμα ουκ εχω, ινα εισελθω εν αυτω, λαμπρυνον μου την στολην της ψυχης, Φωτοδοτα, και σωσον με. ( Εκ γ' )