Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Δείτε το βίντεο "Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος."

Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Δείτε το βίντεο "Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος." στο YouTube https://youtu.be/_eogkNJVSLo

Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Δείτε το βίντεο "Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος." στο YouTube

Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Δείτε το βίντεο "Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος." στο YouTube https://youtu.be/_eogkNJVSLo

Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος.

Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Δείτε το βίντεο "Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος." στο YouTube https://youtu.be/_eogkNJVSLo

Τη Παρασκευη της Διακαινησιμου, εορταζομεν τα εγκαινια του ναου της Υπεραγιας Δεσποινης ημων και Θεομητορος, της Ζωηφορου Πηγης, ετι δε και μνειαν ποιουμεθα των εν τουτω τελεσθεντων υπερφυων θαυματων παρα της Θεομητορος.

ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ ΤΗ ΑΥΤΗ ΗΜΕΡΑ ΕΣΠΕΡΑΣ Αναστασιμα της Οκτωηχου ς'. Ηχος πλ. β' Νικην εχων Χριστε, την κατα του Αδου, εν τω Σταυρω ανηλθες, ινα τους εν σκοτει θανατου καθημενους, συναναστησης σεαυτω, ο εν νεκροις ελευθερος. Ο πηγαζων ζωην, εξ οικειου φωτος, παντοδυναμε Σωτηρ, ελεησον ημας. Και της Ζωοδοχου Πηγης ( γ' ) δευτερουντες το α' Ηχος ο αυτος. Ολην αποθεμενοι... Ξενα και παροδοξα, των ουρανων ο Δεσποτης, επι σοι τετελεκε, καταρχας Παναμωμε, και γαρ ανωθεν, εμφανως εσταξεν, υετος καθαπερ, εν τη μητρα σου Θεονυμφε, Πηγην δεικνυων σε συμπαν αγαθον αναβλυζουσαν, πλημμυραν τε ιασεων, τας ευεργεσιας προρρεουσαν, απασιν αφθονως, τοις χρηζουσι την ρωσιν των ψυχων, και την υγειαν του σωματος, υδατι της χαριτος. ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ ΕΝ ΤΩ ΟΡΘΡΩ Νικηφορου Καλλιστου του Ξανθοπουλου. Ειρμος ο αυτος Νυν πηγασαις μοι Παρθενε, Θεοτοκε Πηγη, χαριν διδουσα λογου, ως ανυμνησω σου πηγην, την βλυστανουσαν ζωην, και χαριν πιστοις, συ γαρ ενυποστατον Λογον επηγασας. Ιατρειον υπερ φυσιν, ο ναος σου σεμνη, δεικνυται πασι Κορη, εκ γαρ θανατου προφανους, τους προστρεχοντας πιστους, σαφως ανιστα, και πασι την αφθονον, αναβλυζει γλυκυτητα. Υπηλθες την των κλιμακων φοραν, απειλουσαν συντριβην, τους εκεισε ζωγραφους, ω παναγια Πηγη, διασωσασα, και λαον υπο σεισμου, πεπτωκοτος του δομου. Το Κοντακιον Ηχος πλ. δ'. Τη υπερμαχω... Εξ ακενωτου σου Πηγης Θεοχαριτωτε, επιβραβευεις μοι πηγαζουσα τα ναματα, αεναως της σης χαριτος υπερ λογον, τον γαρ Λογον ως τεκουσαν υπερ εννοιαν, ικετευω σε δροσιζειν με ση χαριτι, ινα κραζω σοι, Χαιρε υδωρ σωτηριον. Ο Οικος Αχραντε Θεοτοκε, η τεκουσα αρρητως, Πατρος τον προαιωνιον Λογον, πλατυνον μου το στομα Σεμνη, συνεισφερουσα με προς τον σον επαινον, ως αν ανευφημησω σε, κραυγαζων τη Πηγη σου ταυτα, Χαιρε, πηγη χαρμονης αληκτου, χαιρε, ροη καλλονης αρρητου. Χαιρε, νοσηματων παντοιων καταλυσις, χαιρε, παθηματων ποικιλων κατακλυσις. Χαιρε, ρειθρον διειδεστατον, υγιαζον τους πιστους, χαιρε υδωρ χαριεστατον, τοις νοσουσι πολλαπλως. Χαιρε, ναμα σοφιας, αγνωσιαν εξ αιρον, χαιρε, κραμα καρδιας, αμβροσιαν προρρεον. Χαιρε, κρατηρ του μαννα ζωηρρυτε, χαιρε, λουτηρ και νεκταρ θεορρευστε. Χαιρε, πορθμον ασθενειας δεικνυσα, χαιρε, φλογμον αρρωστειας σβεννυσα. Χαιρε, υδωρ σωτηριον. ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ Του Μηναιου, ειτα το παρον Τη Παρασκευη της Διακαινησιμου, εορταζομεν τα εγκαινια του ναου της Υπεραγιας Δεσποινης ημων και Θεομητορος, της Ζωηφορου Πηγης, ετι δε και μνειαν ποιουμεθα των εν τουτω τελεσθεντων υπερφυων θαυματων παρα της Θεομητορος. Στιχ. Μαννα, Σιλωαμ, και Στοαν Σολομωντος, Πηγην Κορη σην, εμφανως πας τις βλεπει. Ταις της σης Μητρος πρεσβειαις, Χριστε ο Θεος, ελεησον ημας. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχηρα του Πασχα Ηχος πλ.α' Στιχ. Αναστητω ο Θεος, και διασκορπισθητωσαν οι εχθροι αυτου, και φυγετωσαν απο προσωπου αυτου οι μισουντες αυτον. Πασχα ιερον ημιν σημερον αναδεδεικται, Πασχα καινον, Αγιον, Πασχα μυστικον, Πασχα πανσεβασμιον, Πασχα Χριστος ο λυτρωτης, Πασχα αμωμον, Πασχα μεγα, Πασχα των πιστων, Πασχα, το πυλας ημιν του Παραδεισου ανοιξαν, Πασχα, παντας αγιαζων πιστους. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχ. Ως εκλειπει καπνος, εκλιπετωσαν, ως τηκεται κηρος απο προσωπου πυρος. Δευτε απο θεας Γυναικες ευαγγελιστριαι, και τη Σιων ειπατε, Δεχου παρ' ημων χαρας ευαγγελια, της Αναστασεως Χριστου, τερπου, χορευε, και αγαλλου Ιερουσαλημ, τον Βασιλεα Χριστον, θεασαμενη εκ του μνηματος, ως νυμφιον προερχομενον. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχ. Ουτως απολουνται οι αμαρτωλοι απο προσωπου του Θεου και οι δικαιοι ευφραθητωσαν. Αι Μυροφοροι γυναικες, ορθρου βαθεος, επιστασαι προς το μνημα του Ζωοδοτου, ευρον Αγγελον, επι τον λιθον καθημενον, και αυτος προσφθεξαμενος, αυταις ουτως ελεγε, Τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων ; τι θρηνειτε, τον αφθαρτον ως εν φθορα ; απελθουσαι κηρυξατε, τοις αυτου Μαθηταις. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχ. Αυτη η ημερα, ην εποιησεν ο Κυριος, αγαλλιασωμεθα, και ευφρανθωμεν εν αυτη. Πασχα το τερπνον, Πασχα Κυριου, Πασχα, Πασχα πανσεβασμιον ημιν ανετειλε, Πασχα, εν χαρα αλληλους περιπτυξωμεθα, ω Πασχα λυτρον λυπης, και γαρ εκ ταφου σημερον, ωσπερ εκ παστου, εκλαμψας Χριστος, τα Γυναια χαρας επλησε λεγων, Κηρυξατε Αποστολοις. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Δοξα Πατρι και Υιω και Αγιω Πνευματι, και νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων. Αμην. Αναστασεως ημερα, και λαμπρυνθωμεν τη πανηγυρει, και αλληλους περιπτυξωμεθα. Ειπωμεν αδελφοι, και τοις μισουσιν ημας. Συγχωρησωμεν παντα τη Αναστασει, και ουτω βοησωμεν, Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος.

Τη Παρασκευη της Διακαινησιμου, εορταζομεν τα εγκαινια του ναου της Υπεραγιας Δεσποινης ημων και Θεομητορος, της Ζωηφορου Πηγης, ετι δε και μνειαν ποιουμεθα των εν τουτω τελεσθεντων υπερφυων θαυματων παρα της Θεομητορος.........

ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ ΤΗ ΑΥΤΗ ΗΜΕΡΑ ΕΣΠΕΡΑΣ Αναστασιμα της Οκτωηχου ς'. Ηχος πλ. β' Νικην εχων Χριστε, την κατα του Αδου, εν τω Σταυρω ανηλθες, ινα τους εν σκοτει θανατου καθημενους, συναναστησης σεαυτω, ο εν νεκροις ελευθερος. Ο πηγαζων ζωην, εξ οικειου φωτος, παντοδυναμε Σωτηρ, ελεησον ημας. Και της Ζωοδοχου Πηγης ( γ' ) δευτερουντες το α' Ηχος ο αυτος. Ολην αποθεμενοι... Ξενα και παροδοξα, των ουρανων ο Δεσποτης, επι σοι τετελεκε, καταρχας Παναμωμε, και γαρ ανωθεν, εμφανως εσταξεν, υετος καθαπερ, εν τη μητρα σου Θεονυμφε, Πηγην δεικνυων σε συμπαν αγαθον αναβλυζουσαν, πλημμυραν τε ιασεων, τας ευεργεσιας προρρεουσαν, απασιν αφθονως, τοις χρηζουσι την ρωσιν των ψυχων, και την υγειαν του σωματος, υδατι της χαριτος. ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ ΕΝ ΤΩ ΟΡΘΡΩ Νικηφορου Καλλιστου του Ξανθοπουλου. Ειρμος ο αυτος Νυν πηγασαις μοι Παρθενε, Θεοτοκε Πηγη, χαριν διδουσα λογου, ως ανυμνησω σου πηγην, την βλυστανουσαν ζωην, και χαριν πιστοις, συ γαρ ενυποστατον Λογον επηγασας. Ιατρειον υπερ φυσιν, ο ναος σου σεμνη, δεικνυται πασι Κορη, εκ γαρ θανατου προφανους, τους προστρεχοντας πιστους, σαφως ανιστα, και πασι την αφθονον, αναβλυζει γλυκυτητα. Υπηλθες την των κλιμακων φοραν, απειλουσαν συντριβην, τους εκεισε ζωγραφους, ω παναγια Πηγη, διασωσασα, και λαον υπο σεισμου, πεπτωκοτος του δομου. Το Κοντακιον Ηχος πλ. δ'. Τη υπερμαχω... Εξ ακενωτου σου Πηγης Θεοχαριτωτε, επιβραβευεις μοι πηγαζουσα τα ναματα, αεναως της σης χαριτος υπερ λογον, τον γαρ Λογον ως τεκουσαν υπερ εννοιαν, ικετευω σε δροσιζειν με ση χαριτι, ινα κραζω σοι, Χαιρε υδωρ σωτηριον. Ο Οικος Αχραντε Θεοτοκε, η τεκουσα αρρητως, Πατρος τον προαιωνιον Λογον, πλατυνον μου το στομα Σεμνη, συνεισφερουσα με προς τον σον επαινον, ως αν ανευφημησω σε, κραυγαζων τη Πηγη σου ταυτα, Χαιρε, πηγη χαρμονης αληκτου, χαιρε, ροη καλλονης αρρητου. Χαιρε, νοσηματων παντοιων καταλυσις, χαιρε, παθηματων ποικιλων κατακλυσις. Χαιρε, ρειθρον διειδεστατον, υγιαζον τους πιστους, χαιρε υδωρ χαριεστατον, τοις νοσουσι πολλαπλως. Χαιρε, ναμα σοφιας, αγνωσιαν εξ αιρον, χαιρε, κραμα καρδιας, αμβροσιαν προρρεον. Χαιρε, κρατηρ του μαννα ζωηρρυτε, χαιρε, λουτηρ και νεκταρ θεορρευστε. Χαιρε, πορθμον ασθενειας δεικνυσα, χαιρε, φλογμον αρρωστειας σβεννυσα. Χαιρε, υδωρ σωτηριον. ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ Του Μηναιου, ειτα το παρον Τη Παρασκευη της Διακαινησιμου, εορταζομεν τα εγκαινια του ναου της Υπεραγιας Δεσποινης ημων και Θεομητορος, της Ζωηφορου Πηγης, ετι δε και μνειαν ποιουμεθα των εν τουτω τελεσθεντων υπερφυων θαυματων παρα της Θεομητορος. Στιχ. Μαννα, Σιλωαμ, και Στοαν Σολομωντος, Πηγην Κορη σην, εμφανως πας τις βλεπει. Ταις της σης Μητρος πρεσβειαις, Χριστε ο Θεος, ελεησον ημας. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχηρα του Πασχα Ηχος πλ.α' Στιχ. Αναστητω ο Θεος, και διασκορπισθητωσαν οι εχθροι αυτου, και φυγετωσαν απο προσωπου αυτου οι μισουντες αυτον. Πασχα ιερον ημιν σημερον αναδεδεικται, Πασχα καινον, Αγιον, Πασχα μυστικον, Πασχα πανσεβασμιον, Πασχα Χριστος ο λυτρωτης, Πασχα αμωμον, Πασχα μεγα, Πασχα των πιστων, Πασχα, το πυλας ημιν του Παραδεισου ανοιξαν, Πασχα, παντας αγιαζων πιστους. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχ. Ως εκλειπει καπνος, εκλιπετωσαν, ως τηκεται κηρος απο προσωπου πυρος. Δευτε απο θεας Γυναικες ευαγγελιστριαι, και τη Σιων ειπατε, Δεχου παρ' ημων χαρας ευαγγελια, της Αναστασεως Χριστου, τερπου, χορευε, και αγαλλου Ιερουσαλημ, τον Βασιλεα Χριστον, θεασαμενη εκ του μνηματος, ως νυμφιον προερχομενον. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχ. Ουτως απολουνται οι αμαρτωλοι απο προσωπου του Θεου και οι δικαιοι ευφραθητωσαν. Αι Μυροφοροι γυναικες, ορθρου βαθεος, επιστασαι προς το μνημα του Ζωοδοτου, ευρον Αγγελον, επι τον λιθον καθημενον, και αυτος προσφθεξαμενος, αυταις ουτως ελεγε, Τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων ; τι θρηνειτε, τον αφθαρτον ως εν φθορα ; απελθουσαι κηρυξατε, τοις αυτου Μαθηταις. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχ. Αυτη η ημερα, ην εποιησεν ο Κυριος, αγαλλιασωμεθα, και ευφρανθωμεν εν αυτη. Πασχα το τερπνον, Πασχα Κυριου, Πασχα, Πασχα πανσεβασμιον ημιν ανετειλε, Πασχα, εν χαρα αλληλους περιπτυξωμεθα, ω Πασχα λυτρον λυπης, και γαρ εκ ταφου σημερον, ωσπερ εκ παστου, εκλαμψας Χριστος, τα Γυναια χαρας επλησε λεγων, Κηρυξατε Αποστολοις. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Δοξα Πατρι και Υιω και Αγιω Πνευματι, και νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων. Αμην. Αναστασεως ημερα, και λαμπρυνθωμεν τη πανηγυρει, και αλληλους περιπτυξωμεθα. Ειπωμεν αδελφοι, και τοις μισουσιν ημας. Συγχωρησωμεν παντα τη Αναστασει, και ουτω βοησωμεν, Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος.

Τη Παρασκευη της Διακαινησιμου, εορταζομεν τα εγκαινια του ναου της Υπεραγιας Δεσποινης ημων και Θεομητορος, της Ζωηφορου Πηγης, ετι δε και μνειαν ποιουμεθα των εν τουτω τελεσθεντων υπερφυων θαυματων παρα της Θεομητορος.

Δείτε το βίντεο "Πάσχα 2022. Αναστάσιμη ακολουθία π.Γεωργίου Αγγελακάκη" στο YouTube

Δείτε το βίντεο "Πάσχα 2022. Αναστάσιμη ακολουθία π.Γεωργίου Αγγελακάκη" στο YouTube https://youtu.be/ILaEkPeS7NQ

Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος.

Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχηρα του Πασχα Ηχος πλ.α' Στιχ. Αναστητω ο Θεος, και διασκορπισθητωσαν οι εχθροι αυτου, και φυγετωσαν απο προσωπου αυτου οι μισουντες αυτον. Πασχα ιερον ημιν σημερον αναδεδεικται, Πασχα καινον, Αγιον, Πασχα μυστικον, Πασχα πανσεβασμιον, Πασχα Χριστος ο λυτρωτης, Πασχα αμωμον, Πασχα μεγα, Πασχα των πιστων, Πασχα, το πυλας ημιν του Παραδεισου ανοιξαν, Πασχα, παντας αγιαζων πιστους. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχ. Ως εκλειπει καπνος, εκλιπετωσαν, ως τηκεται κηρος απο προσωπου πυρος. Δευτε απο θεας Γυναικες ευαγγελιστριαι, και τη Σιων ειπατε, Δεχου παρ' ημων χαρας ευαγγελια, της Αναστασεως Χριστου, τερπου, χορευε, και αγαλλου Ιερουσαλημ, τον Βασιλεα Χριστον, θεασαμενη εκ του μνηματος, ως νυμφιον προερχομενον. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχ. Ουτως απολουνται οι αμαρτωλοι απο προσωπου του Θεου και οι δικαιοι ευφραθητωσαν. Αι Μυροφοροι γυναικες, ορθρου βαθεος, επιστασαι προς το μνημα του Ζωοδοτου, ευρον Αγγελον, επι τον λιθον καθημενον, και αυτος προσφθεξαμενος, αυταις ουτως ελεγε, Τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων ; τι θρηνειτε, τον αφθαρτον ως εν φθορα ; απελθουσαι κηρυξατε, τοις αυτου Μαθηταις. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Στιχ. Αυτη η ημερα, ην εποιησεν ο Κυριος, αγαλλιασωμεθα, και ευφρανθωμεν εν αυτη. Πασχα το τερπνον, Πασχα Κυριου, Πασχα, Πασχα πανσεβασμιον ημιν ανετειλε, Πασχα, εν χαρα αλληλους περιπτυξωμεθα, ω Πασχα λυτρον λυπης, και γαρ εκ ταφου σημερον, ωσπερ εκ παστου, εκλαμψας Χριστος, τα Γυναια χαρας επλησε λεγων, Κηρυξατε Αποστολοις. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Δοξα Πατρι και Υιω και Αγιω Πνευματι, και νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων. Αμην. Αναστασεως ημερα, και λαμπρυνθωμεν τη πανηγυρει, και αλληλους περιπτυξωμεθα. Ειπωμεν αδελφοι, και τοις μισουσιν ημας. Συγχωρησωμεν παντα τη Αναστασει, και ουτω βοησωμεν, Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος. Χριστος ανεστη εκ νεκρων, θανατω θανατον πατησας, και τοις εν τοις μνημασι, ζωην χαρισαμενος.

Δείτε το βίντεο "Τελετή Αγίου Φωτός 2022 | Πανίερος Ναός της Αναστάσεως Ιεροσόλυμα | Μ. Σάββατο" στο YouTube

Δείτε το βίντεο "Τελετή Αγίου Φωτός 2022 | Πανίερος Ναός της Αναστάσεως Ιεροσόλυμα | Μ. Σάββατο" στο YouTube https://youtu.be/UQ2NrIQg_VA

ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΩ ΑΓΙΩ ΜΕΓΑΛΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΠΡΩΙ Τη Μ. Παρασκευη εσπερας ψαλλεται ο Ορθρος του Μ. Σαββατου.

ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΩ ΑΓΙΩ ΜΕΓΑΛΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΠΡΩΙ Τη Μ. Παρασκευη εσπερας ψαλλεται ο Ορθρος του Μ. Σαββατου. ΣΤΑΣΙΣ ΠΡΩΤΗ Η ζωη εν ταφω, κατετεθης, Χριστε, και Αγγελων στρατιαι εξεπληττοντο, συγκαταβασιν δοξαζουσαι την σην Η ζωη πως θνησκεις; πως και ταφω οικεις; του θανατου το βασιλειον λυεις δε, και του Αδου τους νεκρους εξανιστας. ΣΤΑΣΙΣ ΔΕΥΤΕΡΑ Αξιον εστι, μεγαλυνειν σε τον Ζωοδοτην, τον εν τω Σταυρω τας χειρας εκτειναντα, και συντριψαντα το κρατος του εχθρου. Αξιον εστι, μεγαλυνειν σε τον παντων Κτιστην, τοις σοις γαρ παθημασιν εχομεν, την απαθειαν ρυσθεντες της φθορας. ΣΤΑΣΙΣ ΤΡΙΤΗ Αι γενεαι πασαι, υμνον τη Ταφη σου, προσφερουσι Χριστε μου. Καθελων του ξυλου, ο Αριμαθσιας, εν ταφω σε κηδευει. Απολυτικια. Ηχος β' Ο ευσχημων Ιωσηφ, απο του ξυλου καθελων το αχραντον σου Σωμα, σινδονι καθαρα, ειλησας και αρωμασιν, εν μνηματι καινω κηδευσας απεθετο. Δοξα... Οτε κατηλθες προς τον θανατον, η ζωη η αθανατος, τοτε τον Αδην ενεκρωσας, τη αστραπη της Θεοτητος, οτε δε και τους τεθνεωντας εκ των καταχθονιων ανεστησας, πασαι αι Δυναμεις των επουρανιων εκραυγαζων, Ζωοδοτα Χριστε ο Θεος ημων δοξα σοι. Και νυν... Ταις Μυροφοροις Γυναιξι, παρα το μνημα επιστας, ο Αγγελος εβοα, Τα μυρα τοις θνητοις υπαρχει αρμοδια, Χριστος δε διαφθορας εδειχθη αλλοτριος. Κοντακιον. Ηχος β' Την αβυσσον ο κλεισας, νεκρος οραται, και σμυρνη και σινδονι ενειλημενος, εν μνημειω κατατιθεται, ως θνητος ο Αθανατος. Γυναικες δε αυτον ηλθον μυρισαι, κλαιουσαι πικρως και εκβοωσαι, Τουτο Σαββατον εστι το υπερευλογημενον, εν ω Χριστος αφυπνωσας αναστησεται τριημερος. ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ του Μηναιου, ειτα το παρον. Τω Αγιω και Μεγαλω Σαββατω, την Θεοσωμον Ταφην, του Κυριου και Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου, και την εις Αδου Καθοδον εορταζομεν, δι' ων της φθορας το ημετερον γενος ανακληθεν, προς αιωνιαν ζωην μεταβεβηκε. Στιχ. Ματην.φυλαττεις τον ταφον, κουστωδια, Ου γαρ καθεξει τυμβος αυτοζωιαν. Τη ανεκφραστω σου συγκαταβασει, Χριστε ο Θεος ημων, ελησον ημας. Αμην.

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ Αντιφωνον ΙΒ'. Ηχος πλ.δ' Ταδε λεγει Κυριος τοις Ιουδαιοις, Λαος μου τι εποιησα σοι, η τι σοι παρηνωχλησα ; τους τυφλους σου εφωτισα, τους λεπρους σου εκαθαρισα, ανδρα οντα επι κλινης ηνωρθωσαμην. Λαος μου, τι εποιησα σοι, και τι μοι ανταπεδωκας ; αντι του μαννα χολην, αντι του υδατος οξος, αντι του αγαπαν με, σταυρω με προσηλωσατε. Ουκετι στεγω λοιπον, καλεσω μου τα εθνη, κακεινα με δοξασουσι, συν τω Πατρι και τω Πνευματι, καγω αυτοις δωρησομαι, ζωην την αιωνιον. ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Κοντακιον. Ηχος πλ. δ' Τον δι' ημας Σταυρωθεντα, δευτε παντες υμνησωμεν, αυτον γαρ κατειδε Μαρια επι του ξυλου, και ελεγεν, Ει και σταυρον υπομενεις, συ υπαρχεις ο Υιος και Θεος μου. Ο Οικος Τον ιδιον Αρνα, η Αμνας θεωρουσα προς σφαγην ελκομενον, ηκολουθει Μαρια, τρυχομενη μεθ' ετερων γυναικων, ταυτα βοωσα, Που πορευει, Τεκνον ; τινος χαριν, τον ταχυν δρομον τελεις ; Μη ετερος γαμος παλιν εστιν εν Κανα, κακει νυν σπευδεις, ινα εξ υδατος αυτοις οινον ποιησης ; Συνελθω σοι Τεκνον, η μεινω σοι μαλλον ; Δος μοι λογον Λογε, μη σιγων παρελθης με, ο αγνην τηρησας με. Συ γαρ υπαρχεις ο Υιος και Θεος μου. ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ του Μηναιου ειτα το παρον Τη Αγια και Μεγαλη Παρασκευη, τα Αγια και σωτηρια και φρικτα Παθη του Κυριου και Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου επιτελουμεν, τους εμπτυσμους, τα ραπισματα, τα κολαφισματα, τας υβρεις, τους γελωτας, την πορφυραν χλαιναν, τον καλαμον, τον σπογγον, το οξος, τους ηλους, την λογχην, και προ παντων, τον σταυρον, και τον θανατον, α δι' ημας εκων κατεδεξατο, ετι δε και την του ευγνωμονος Ληστου, του συσταυρωθεντος αυτω, σωτηριον εν τω Σταυρω ομολογιαν. Εις την Σταυρωσιν Στιχ. Ζων ει Θεος συ, καν νεκρωθεις εν ξυλω, Ω νεκρε, γυμνε, και Θεου ζωντος Λογε Ετεροι εις τον ευγνωμονα Ληστην Στιχ. Κεκλεισμενας ηνοιξε πυλας, Βαλων ο Ληστης κλειδα το, Μνησθητι μου. Τη υπερφυει και περι ημας παναπειρω σου ευσπλαχνια, Χριστε ο Θεος, ελεησον ημας. Αμην. Εξαποστειλαριον . Ηχος γ' Τον Ληστην αυθημερον, του Παραδεισου ηξιωσας, Κυριε καμε τω ξυλω του Σταυρου, φωτισον και σωσον με. ( Εκ γ' ) ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ Εκαστον μελος της αγιας σου σαρκος, ατιμιαν δι' ημας υπεμεινε, τας ακανθας η κεφαλη, η οψις τα εμπτυσματα, οι σιαγονες τα ραπισματα, το στομα την εν οξει κερασθεισαν χολην τη γευσει, τα ωτα τας δυσσεβεις βλασφημιας, ο νωτος την φραγγελωσιν, και η χειρ τον καλαμον, αι του ολου σωματος εκτασεις εν τω σταυρω, τα αρθρα τους ηλους, και η πλευρα την λογχην, ο παθων υπερ ημων, και παθων ελευθερωσας ημας, ο συγκαταβας ημιν φιλανθρωπια, και ανυψωσας ημας, παντοδυναμε Σωτηρ, ελεησον ημας.

'Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Τη Μ. Τεταρτη εσπερας ψαλλεται ο Ορθρος της Μ. Πεμπτης. Ο Εξαψαλμος, το Αλληλουια μετα των Στιχων. Τροπαριον. Ηχος πλ. δ'

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Τη Μ. Τεταρτη εσπερας ψαλλεται ο Ορθρος της Μ. Πεμπτης. Ο Εξαψαλμος, το Αλληλουια μετα των Στιχων. Τροπαριον. Ηχος πλ. δ' Οτε οι ενδοξοι Μαθηται, εν τω νιπτηρι του δειπνου εφωτιζοντο, τοτε Ιουδας ο δυσσεβης, φιλαργυριαν νοσησας εσκοτιζετο, και ανομοις κριταις, σε τον δικαιον Κριτην παραδιδωσι. Βλεπε χρηματων εραστα, τον δια ταυτα αγχονη χρησαμενον, φευγε ακορεστον ψυχην, την Διδασκαλω τοιαυτα τολμησασαν. Ο περι παντας αγαθος, Κυριε, δοξα σοι. ( Εκ γ' ) Ηχος γ'. Θειας πιστεως... Ταπεινουμενος, δι ευσπλαγχνιαν, ποδας ενιψας, των Μαθητων σου, και προς δρομον θειον τουτους κατευθυνας, απαναινομενος Πετρος δε νιπτεσθαι, αυθις τω θειω υπεικει προσταγματι, εκνιπτομενος, και σου εκτενως δεομενος, δωρησασθαι ημιν το μεγα ελεος. Καταβασια, Αβυσσος εσχατη... Το Κοντακιον. Ηχος β. Τα ανω ζητων... Τον αρτον λαβων, εις χειρας ο προδοτης, κρυφιως αυτας, εκτεινει και λαμβανει, την τιμην του Πλασαντος, ταις οικειαις χερσι τον ανθρωπον, και αδιορθωτος εμεινεν, Ιουδας ο δουλος και δολιος. Ο Οικος Τη μυστικη εν φοβω τραπεζη, προσεγγισαντες παντες, καθαραις ταις ψυχαις, τον αρτον υποδεξωμεθα, συμπαραμενοντες τω Δεσποτη, ινα ιδωμεν τους ποδας πως απονιπτει των Μαθητων, και εκμασσει τω λεντιω, και ποιησωμεν ωσπερ κατιδωμεν, αλληλοις υποταγεντες, και αλληλων τους ποδας εκπλυνοντες, αυτος γαρ ο Χριστος ουτως εκελευσε, τοις αυτου Μαθηταις ως προεφησεν αλλ' ουκ ηκουσεν, Ιουδας ο δουλος και δολιος. ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ του Μηναιου ειτα το παρον Τη Αγια και Μεγαλη Πεμπτη, οι τα παντα καλως διαταξαμενοι θειοι Πατερες, αλληλοδιαδοχως εκ τε των θειων Αποστολων, και των Ιερων Ευαγγελιων, παραδεδωκασιν ημιν τεσσαρα τινα εορταζειν, τον ιερο Νιπτηρα, τον μυστικο Δειπνο ( δηλαδη την παραδοσιν των καθ' ημας φρικτων Μυστηριων ), την υπερφυα Προσευχην, και την Προδοσιαν αυτην. Εις τον Ιερον Νιπτηρα Στιχ. Νιπτει Μαθητων εσπερας Θεος ποδας, Ου πους πατων ην εις Εδεμ δειλης παλαι. Εις τον Μυστικον Δειπνον Στιχ. Διπλους ο Δειπνος, Πασχα γαρ νομου φερει, Και Πασχα καινον, Αιμα, Σωμα Δεσποτου. Εις την υπερφυα Προσευχην Στιχ. Προσευχη, και φοβητρα, θρομβοι αιματων, Χριστε, προσωπου, παραιτουμενος δηθεν Θανατον, εχθρον εν τουτοις φενακιζων Εις τον Προδοσιαν Στιχ. Τι δει μαχαιρων ; τι ξυλων λαοπλανοι, Προς τον θανειν προθυμον εις κοσμου λυτρον ; Τη αφατω σου ευσπλαχνια, Χριστε ο Θεος ημων, ελεησον ημας. Αμην. Τον Νυμφωνα σου βλεπω, Σωτηρ μου, κεκοσμημενον, και ενδυμα ουκ εχω, ινα εισελθω εν αυτω, λαμπρυνον μου την στολην της ψυχης, Φωτοδοτα, και σωσον με. ( Εκ γ' ) ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ Ιουδας ο προδοτης δολιος ων, δολιω φιληματι παρεδωκε τον Σωτηρα Κυριον, τον Δεσποτην των απαντων , ως δουλον πεπρακε τοις παρανομοις, αλλ' ως προβατον επι σφαγην, ουτως ηκολουθει, ο Αμνος ο του Θεου, ο Υιος του Πατρος, ο μονος πολυελαιος. Ιουδας ο δουλος και δολιος, ο μαθητης και επιβουλος, ο φιλος και διαβολος, εκ των εργων απεφανθη, ηκολουθει γαρ τω Διδασκαλω, και καθ' εαυτον εμελετα την προδοσιαν, ελεγεν εν εαυτω, Παραδωσω τουτον, και κερδησω τα συναχθεντα χρηματα, επεζητει δε και το μυρον πραθηναι, και τον Ιησουν δολω κρατηθηναι, απεδωκεν ασπασμον, παρεδωκε τον Χριστον, και ως προβατον επι σφαγην, ουτως ηκολουθει, ο μονος ευσπλαγχνος και φιλανθρωπος. Ψαλλομεν τα παροντα Στιχηρα Ιδιομελα. Ηχος πλ. δ' Σημερον το κατα του Χριστου πονηρον συνηχθη συνεδριον, και κατ' αυτου κενα εβουλευσαντο, παραδουναι Πιλατω εις θανατον τον ανευθυνον. Σημερον την των χρηματων αγχονην, Ιουδας εαυτω περιτιθησι, και στερειται κατ' αμφω, ζωης προσκαιρου και θειας. Σημερον Καιαφας, ακων προφητευει, συμφερει λεγων, υπερ του λαου ενα απολεσθαι, ηλθε γαρ υπερ των αμαρτιων ημων του παθειν, ινα ημας ελευθερωση, εκ της δουλειας του εχθρου, ως αγαθος και φιλανθρωπος. Στιχ. Ο εσθιων αρτους μου εμεγαλυνεν επ' εμε πτερνισμον. Σημερον ο Ιουδας, το της φιλοπτωχειας κρυπτει προσωπειον, και της πλεονεξιας ανακαλυπτει την μορφην, ουκετι των πενητων φροντιζει, ουκετι το μυρον πιπρασκει, το της αμαρτωλου, αλλα το ουρανιον μυρον, και εξ αυτου νοσφιζεται τα αργυρια, τρεχει προς Ιουδαιους, λεγει τοις παρανομοις, Τι μοι θελετε δουναι, καγω υμιν παραδωσω αυτον ; Ω φιλαργυριας προδοτου ! ευωνον ποιειται την πρασιν, προς την γνωμην των αγοραζοντων, του πωλουμενου την πραγματειαν ποιειται, ουκ ακριβολογειται προς την τιμην, αλλ' ως δουλον φυγαδα απεμπολει, εθος γαρ τοις κλεπτουσι, ριπτειν τα τιμια, νυν εβαλε τα αγια, τοις κυσιν ο μαθητης, η γαρ λυσσα της φιλαργυριας, κατα του ιδιου Δεσποτου, μαινεσθαι εποιησεν αυτον, ης την πειραν φυγωμεν, κραζοντες, Μακροθυμε Κυριε, δοξα σοι.

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Τη Μ. Τεταρτη εσπερας ψαλλεται ο Ορθρος της Μ. Πεμπτης. Ο Εξαψαλμος, το Αλληλουια μετα των Στιχων. Τροπαριον. Ηχος πλ. δ'

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Τη Μ. Τεταρτη εσπερας ψαλλεται ο Ορθρος της Μ. Πεμπτης. Ο Εξαψαλμος, το Αλληλουια μετα των Στιχων. Τροπαριον. Ηχος πλ. δ' Οτε οι ενδοξοι Μαθηται, εν τω νιπτηρι του δειπνου εφωτιζοντο, τοτε Ιουδας ο δυσσεβης, φιλαργυριαν νοσησας εσκοτιζετο, και ανομοις κριταις, σε τον δικαιον Κριτην παραδιδωσι. Βλεπε χρηματων εραστα, τον δια ταυτα αγχονη χρησαμενον, φευγε ακορεστον ψυχην, την Διδασκαλω τοιαυτα τολμησασαν. Ο περι παντας αγαθος, Κυριε, δοξα σοι. ( Εκ γ' ) Ηχος γ'. Θειας πιστεως... Ταπεινουμενος, δι ευσπλαγχνιαν, ποδας ενιψας, των Μαθητων σου, και προς δρομον θειον τουτους κατευθυνας, απαναινομενος Πετρος δε νιπτεσθαι, αυθις τω θειω υπεικει προσταγματι, εκνιπτομενος, και σου εκτενως δεομενος, δωρησασθαι ημιν το μεγα ελεος. Καταβασια, Αβυσσος εσχατη... Το Κοντακιον. Ηχος β. Τα ανω ζητων... Τον αρτον λαβων, εις χειρας ο προδοτης, κρυφιως αυτας, εκτεινει και λαμβανει, την τιμην του Πλασαντος, ταις οικειαις χερσι τον ανθρωπον, και αδιορθωτος εμεινεν, Ιουδας ο δουλος και δολιος. Ο Οικος Τη μυστικη εν φοβω τραπεζη, προσεγγισαντες παντες, καθαραις ταις ψυχαις, τον αρτον υποδεξωμεθα, συμπαραμενοντες τω Δεσποτη, ινα ιδωμεν τους ποδας πως απονιπτει των Μαθητων, και εκμασσει τω λεντιω, και ποιησωμεν ωσπερ κατιδωμεν, αλληλοις υποταγεντες, και αλληλων τους ποδας εκπλυνοντες, αυτος γαρ ο Χριστος ουτως εκελευσε, τοις αυτου Μαθηταις ως προεφησεν αλλ' ουκ ηκουσεν, Ιουδας ο δουλος και δολιος. ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ του Μηναιου ειτα το παρον Τη Αγια και Μεγαλη Πεμπτη, οι τα παντα καλως διαταξαμενοι θειοι Πατερες, αλληλοδιαδοχως εκ τε των θειων Αποστολων, και των Ιερων Ευαγγελιων, παραδεδωκασιν ημιν τεσσαρα τινα εορταζειν, τον ιερο Νιπτηρα, τον μυστικο Δειπνο ( δηλαδη την παραδοσιν των καθ' ημας φρικτων Μυστηριων ), την υπερφυα Προσευχην, και την Προδοσιαν αυτην. Εις τον Ιερον Νιπτηρα Στιχ. Νιπτει Μαθητων εσπερας Θεος ποδας, Ου πους πατων ην εις Εδεμ δειλης παλαι. Εις τον Μυστικον Δειπνον Στιχ. Διπλους ο Δειπνος, Πασχα γαρ νομου φερει, Και Πασχα καινον, Αιμα, Σωμα Δεσποτου. Εις την υπερφυα Προσευχην Στιχ. Προσευχη, και φοβητρα, θρομβοι αιματων, Χριστε, προσωπου, παραιτουμενος δηθεν Θανατον, εχθρον εν τουτοις φενακιζων Εις τον Προδοσιαν Στιχ. Τι δει μαχαιρων ; τι ξυλων λαοπλανοι, Προς τον θανειν προθυμον εις κοσμου λυτρον ; Τη αφατω σου ευσπλαχνια, Χριστε ο Θεος ημων, ελεησον ημας. Αμην. Τον Νυμφωνα σου βλεπω, Σωτηρ μου, κεκοσμημενον, και ενδυμα ουκ εχω, ινα εισελθω εν αυτω, λαμπρυνον μου την στολην της ψυχης, Φωτοδοτα, και σωσον με. ( Εκ γ' ) ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ Ιουδας ο προδοτης δολιος ων, δολιω φιληματι παρεδωκε τον Σωτηρα Κυριον, τον Δεσποτην των απαντων , ως δουλον πεπρακε τοις παρανομοις, αλλ' ως προβατον επι σφαγην, ουτως ηκολουθει, ο Αμνος ο του Θεου, ο Υιος του Πατρος, ο μονος πολυελαιος. Ιουδας ο δουλος και δολιος, ο μαθητης και επιβουλος, ο φιλος και διαβολος, εκ των εργων απεφανθη, ηκολουθει γαρ τω Διδασκαλω, και καθ' εαυτον εμελετα την προδοσιαν, ελεγεν εν εαυτω, Παραδωσω τουτον, και κερδησω τα συναχθεντα χρηματα, επεζητει δε και το μυρον πραθηναι, και τον Ιησουν δολω κρατηθηναι, απεδωκεν ασπασμον, παρεδωκε τον Χριστον, και ως προβατον επι σφαγην, ουτως ηκολουθει, ο μονος ευσπλαγχνος και φιλανθρωπος. Ψαλλομεν τα παροντα Στιχηρα Ιδιομελα. Ηχος πλ. δ' Σημερον το κατα του Χριστου πονηρον συνηχθη συνεδριον, και κατ' αυτου κενα εβουλευσαντο, παραδουναι Πιλατω εις θανατον τον ανευθυνον. Σημερον την των χρηματων αγχονην, Ιουδας εαυτω περιτιθησι, και στερειται κατ' αμφω, ζωης προσκαιρου και θειας. Σημερον Καιαφας, ακων προφητευει, συμφερει λεγων, υπερ του λαου ενα απολεσθαι, ηλθε γαρ υπερ των αμαρτιων ημων του παθειν, ινα ημας ελευθερωση, εκ της δουλειας του εχθρου, ως αγαθος και φιλανθρωπος. Στιχ. Ο εσθιων αρτους μου εμεγαλυνεν επ' εμε πτερνισμον. Σημερον ο Ιουδας, το της φιλοπτωχειας κρυπτει προσωπειον, και της πλεονεξιας ανακαλυπτει την μορφην, ουκετι των πενητων φροντιζει, ουκετι το μυρον πιπρασκει, το της αμαρτωλου, αλλα το ουρανιον μυρον, και εξ αυτου νοσφιζεται τα αργυρια, τρεχει προς Ιουδαιους, λεγει τοις παρανομοις, Τι μοι θελετε δουναι, καγω υμιν παραδωσω αυτον ; Ω φιλαργυριας προδοτου ! ευωνον ποιειται την πρασιν, προς την γνωμην των αγοραζοντων, του πωλουμενου την πραγματειαν ποιειται, ουκ ακριβολογειται προς την τιμην, αλλ' ως δουλον φυγαδα απεμπολει, εθος γαρ τοις κλεπτουσι, ριπτειν τα τιμια, νυν εβαλε τα αγια, τοις κυσιν ο μαθητης, η γαρ λυσσα της φιλαργυριας, κατα του ιδιου Δεσποτου, μαινεσθαι εποιησεν αυτον, ης την πειραν φυγωμεν, κραζοντες, Μακροθυμε Κυριε, δοξα σοι.

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Τροπαριον. Ηχος πλ. δ' Ιδου ο Νυμφιος ερχεται εν τω μεσω της νυκτος, και μακαριος ο δουλος, ον ευρησει γρηγορουντα, αναξιος δε παλιν, ον ευρησει ραθυμουντα. Βλεπε ουν, ψυχη μου, μη τω υπνω κατενεχθης, ινα μη τω θανατω παραδοθης, και της βασιλειας εξω κλεισθης, αλλα ανανηψον κραζουσα, Αγιος, Αγιος, Αγιος ει ο Θεος, δια της Θεοτοκου, ελεησον ημας. ( Εκ γ' ) Καθισμα. Ηχος γ'. Την ωραιοτητα της παρθενιας σου... Πορνη προσηλθε σοι, μυρα συν δακρυσι, κατακενουσα σου, ποσι Φιλανθρωπε, και δυσωδιας των κακων, λυτρουται τη κελευσει σου, πνεων δε την χαριν σου, μαθητης ο αχαριστος, ταυτης αποβαλλεται, και βορβορω συμφυρεται, φιλαργυρια απεμπολων σε. Δοξα Χριστε τη ευσπλαχνια σου. Ηχος δ'. Ταχυ προκαταλαβε... Ιουδας ο δολιος, φιλαργυριας ερων, προδουναι σε Κυριε, τον θησαυρον της ζωης, δολιως εμελετησεν, Οθεν και παροινησας, τρεχει προς Ιουδαιους, λεγει τοις παρανομοις. Τι μοι θελετε δουναι, καγω παραδωσω υμιν, εις το σταυρωσαι αυτον ; Δοξα...Και νυν...Παλιν το αυτο. Μετα δε την γ' Στιχολογιαν, ετερον, Καθισμα. Ηχος α'. Τον ταφον σου Σωτηρ... Η Πορνη εν κλαυθμω ανεβοα Οικτιρμον, εκμασσουσα θερμως, τους αχραντους σου ποδας, θριξι της κεφαλης αυτης, και εκ βαθους στεναζουσα, Μη απωση με, μηδε βδελυξη Θεε μου, αλλα δεξαι με, μετανοουσαν και σωσον, ως μονος φιλανθρωπος. Το Κοντακιον. Ηχος α'. Ο υψωθεις... Υπερ την Πορνην Αγαθε ανομησας, δακρυων ομβρους ουδαμως σοι προσηξα, αλλα σιγη δεομενος προσπιπτω σοι, ποθω ασπαζομενος, τους αχραντους σου ποδας, οπως μοι την αφεσιν, ως Δεσποτης παρασχης, των οφληματων κραζοντι Σωτηρ. Εκ του βορβορου των εργων μου ρυσαι με. ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ : του Μηναιου ειτα το παρον Τη Αγια και Μεγαλη Τεταρτη, της αλειψασης τον Κυριον μυρω Πορνης γυναικος, μνειαν ποιεισθαι οι θειοτατοι Πατερες εθεσπισαν, οτι προ του σωτηριου Παθους μικρον τουτο γεγονεν. Στιχ. Γυνη, βαλουσα σωματι Χριστου μυρον, Την Νικοδημου προυλαβε σμυρναλοην. Αλλ' ο τω νοητω μυρω ο χρισθεις, Χριστε ο Θεος, των επιρρυτων παθων ελευθερωσον, και ελεησον ημας, ως μονος αγιος, και φιλανθρωπος. Αμην.

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Το τροπαριον Ηχος πλ.δ' Ιδου ο Νυμφιος ερχεται εν τω μεσω της νυκτος, και μακαριος ο δουλος, ον ευρησει γρηγορουντα, αναξιος δε παλιν, ον ευρησει ραθυμουντα. Βλεπε ουν, ψυχη μου, μη τω υπνω κατενεχθης, ινα μη τω θανατω παραδοθης, και της βασιλειας εξω κλεισθης, αλλα ανανηψον κραζουσα, Αγιος, Αγιος, Αγιος ει ο Θεος, πρεσβειαις του Προδρομου ελεησον ημας. ( Εκ γ' ) Κοντακιον Ηχος β'. Την ωραν ψυχη, του τελους εννοησασα, και την εκκοπην, της συκης δειλιασασα, το δοθεν σοι ταλαντον, φιλοπονως εργασαι ταλαιπωρε, γρηγορουσα και κραζουσα, Μη μεινωμεν εξω του Νυμφωνος Χριστου. Συναξαριον : του Μηναιου ειτα το παρον. Τη Αγια και Μεγαλη Τριτη της των δεκα Παρθενων παραβολης, της εκ του ιερου Ευαγγελιου, μνειαν ποιουμεθα. Στιχ. Τριτη μεγιστη παρθενους δεκα φερει, Νικην φερουσας αδεκαστου Δεσποτου. Αλλ' ω Νυμφιε Χριστε, μετα των φρονιμων ημας συναριθμησον Παρθενων, και τη εκλεκτη σου συνταξον ποιμνη, και ελεησον ημας. Αμην. Το εξαποστειλαριον. Αυτομελον. Ηχος γ' Τον Νυμφωνα σου βλεπω, Σωτηρ μου, κεκοσμημενον, και ενδυμα ουκ εχω, ινα εισελθω εν αυτω, λαμπρυνον μου την στολην της ψυχης, Φωτοδοτα, και σωσον με. ( Εκ γ' )

ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ

ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ http://orthodoxihomologia.blogspot.com/?m=0 https://youtube.com/user/orthodoxihomologia https://www.facebook.com/profile.php?id=100006564617179 https://www.facebook.com/profile.php?id=100061828225170 https://www.facebook.com/groups/778893608825390/?ref=share_group_link https://twitter.com/orthodoxihomol1?s=03 https://www.instagram.com/p/Ccdx5CirlR0xKxKJsDknrVCqUqWZ_VpjKlE5oY0/?igshid=YmMyMTA2M2Y=

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ Το παρον Τροπαριον εις τον αυτον Ηχον Ιδου ο Νυμφιος ερχεται εν τω μεσω της νυκτος, και μακαριος ο δουλος, ον ευρησει γρηγορουντα, αναξιος δε παλιν, ον ευρησει ραθυμουντα. Βλεπε ουν, ψυχη μου, μη τω υπνω κατενεχθης, ινα μη τω θανατω παραδοθης, και της βασιλειας εξω κλεισθης, αλλα ανανηψον κραζουσα, Αγιος, Αγιος, Αγιος ει ο Θεος ημων (#) προστασιαις των Ασωματων ελεησον ημας. ( Εκ γ' ) Ηχος α' Τον ταφον σου Σωτηρ... Τα Παθη τα σεπτα, η παρουσα ημερα, ως φωτα σωστικα, ανατελλει τω κοσμω, Χριστος γαρ επειγεται, του παθειν αγαθοτητι, ο τα συμπαντα, εν τη δρακι περιεχων, καταδεχεται, αναρτηθηναι εν ξυλω, του σωσαι τον ανθρωπον. Το Κοντακιον, Ηχος πλ. δ'. Ως απαρχας... Ο Ιακωβ ωδυρετο, του Ιωσηφ την στερησιν, και ο γενναιος εκαθητο αρματι, ως βασιλευς τιμωμενος, της Αιγυπτιας γαρ τοτε ταις ηδοναις μη δουλευσας, αντεδοξαζετο παρα του βλεποντος τας των ανθρωπων καρδιας, και νεμοντος στεφος αφθαρτον. ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ του Μηναιου, ειτα το παρον Τη Αγια και Μεγαλη Δευτερα μνειαν ποιουμεθα του μακαριου Ιωσηφ του Παγκαλου και της υπο του Κυριου καταρασθεισης και ξηρανθεισης Συκης. Στιχοι εις τον παγκαλον Ιωσηφ Σωφρων Ιωσηφ δικαιος κρατωρ ωφθη, Και σιτοδοτης, ω καλων θημωνια. Ετεροι, εις την ξηρανθεισαν Συκην Την συναγωγην, συκην Χριστος, Εβραιων, Καρπων αμοιρον πνευματικων εικαζων, Αρα ξηραινει, ης φυγωμεν το παθος. Ταις του Παγκαλου Ιωσηφ πρεσβειαις, Χριστε ο Θεος, ελεησον ημας. Αμην. Το Εξαποστειλαριον. Αυτομελον. Ηχος γ' Τον Νυμφωνα σου βλεπω, Σωτηρ μου, κεκοσμημενον, και ενδυμα ουκ εχω, ινα εισελθω εν αυτω, λαμπρυνον μου την στολην της ψυχης, Φωτοδοτα, και σωσον με. ( Εκ γ' )