Απολυτικιον. Ηχος βαρυς
Μετεμορφωθης εν τω ορει Χριστε ο Θεος, δειξας τοις Μαθηταις σου την δοξαν σου, καθως ηδυναντο. Λαμψον και ημιν τοις αμαρτωλοις, το φως σου το αιδιον, πρεσβειαις της Θεοτοκου, φωτοδοτα δοξα σοι. ( Τρις )
Κοντακιον Αυτομελον.
Ηχος βαρυς
Επι του ορους μετεμορφωθης, και ως εχωρουν οι Μαθηται σου την δοξα σου, Χριστε ο Θεος εθεασαντο, ινα οταν σε ιδωσι σταυρουμενον, το μεν παθος νοησωσιν εκουσιον, τω δε κοσμω κηρυξωσιν, οτι συ υπαρχεις αληθως, του Πατρος το απαυγασμα.
ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ
Τη ΣΤ' του αυτου μηνος, αναμνησις της Θειας Μεταμορφωσεως του Κυριου και Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου.
Στιχ. Θαβωρ υπερ παν γης εδοξασθη μερος.
Ιδον Θεου λαμψασαν εν δοξη
φυσιν.
Μορφην ανδρομεην κατα εκτην
Χριστος αμειψε.
Αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας. Αμην.
Μεγαλυναριον.
Θελων επιδειξαι τοις Μαθηταις, δυναμιν εξ' υψους, και σοφιαν παρα Πατρος, εν ορει ανηλθες, Χριστε τω Θαβωριω, και λαμψας ως Δεσποτης, τουτους εφωτισας.
