ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ - ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΡΟ - ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡ - ΠΑΝ - ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟ - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΥ ΣΧΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
ΕΚΘΕΣΗ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΕΞΩΔΙΚΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Προς τον Παναγιοτατο : Μητροπολιτη Θεσσαλονικης κ. Ανθιμο.
Βογατσικου 7. Τ.Κ. 54622.
Ιερα Μητροπολη Θεσσαλονικης.
Με το κειμενο "Αληθινη Ομολογια Πιστεως" σας δηλωνω πιο συγκεκριμενα : οτι εδω και 10 περιπου χρονια εχω αποτειχιστει απο την εκκλησιαστικη κοινωνια σας, διοτι δημοσια και "γυμνη τη κεφαλη" πρωτοστατειτε και αδιαμαρτυρητα κοινωνειτε αμεσα μετα παρρησιας της μεγαλυτερας αντιχριστου υπερ-παν-αιρεσεως των οικουμενιστων Πατριαρχων και Αρχιεπισκοπων του "Παγκοσμιου Συμβουλιου Εκκλησιων".
Ακομη συνεχιζετε και συντηρειτε το νεο-ημερολογιτικο σχισμα των υποδικων καινοτομων οικουμενιστων Αρχιερεων καταστρεφοντας την ενοτητα της Λατρειας μεσα στη Μια Αγια Καθολικη και Αποστολικη Ορθοδοξη Ανατολικη του Χριστου Εκκλησια.
Η αποτειχιση μου θα ισχυει Προ - και μεχρι να συγκροτηθει Μια Αγια και οχι ληστρικη Πανορθοδοξη Τοπικη η Οικουμενικη Συνοδος για να τοποθετησει και παλι Ορθοδοξο Κανονικο Επισκοπο στην Τοπικη Εκκλησια της Θεσσαλονικης.
Μεχρι τοτε ουτε μνημονευω, ουτε αναγνωριζω αλλα ουτε εχω κοινωνια με τους επισκοπους Θεσσαλονικης ολων των συνοδων και παραταξεων παρασυναγωγου μορφης των λεγομενων Γ.Ο.Χ.
Εκ του Ορθοδοξου Ακαινοτομητου Πληρωματος της Ιερας Μητροπολεως Θεσσαλονικης της Εκκλησιας της Ελλαδος :
Γεωργιος Γιαννοπουλος
Θρακης 6
Τριανδρια
Θεσσαλονικη.
Τηλ. 6909149568.
Κανονικό κείμενο αποτειχίσεως του Ορθοδόξου Εκκλησιαστικού πληρώματος
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ
ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΛΕΗΣΟΝ ΚΑΙ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ
ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΑΛΗΘΙΝΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ
ΤΟΥ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί τῆς Μίας Ἀγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας ἔχουμε χρέος νά ὁμολογήσουμε τήν ἀληθινή πίστη στά σημερινά χρόνια τῆς ἀποστασίας: γι' αὐτό, σύμφωνα μέ τό κανονικό ἐκκλησιαστικό δίκαιο καί τήν πράξη τῆς Ἐκκλησίας δηλώνουμε: ὅτι γιά λόγους εὐσεβείας καί δικαιοσύνης, ἔχουμε ἀποτειχισθεῖ μέ διακοπή πᾶσης ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας πρό συνοδικῆς διαγνώσεως, ἀπό τούς Ἐπισκόπους πού κηρύττουν γυμνῇ τῇ κεφαλῄ στήν Ἐκκλησία τήν αἴρεση καί τό νέο-ἡμερολογίτικο σχίσμα τοῦ οἰκουμενισμοῦ, καί ἀπό αὐτούς πού συγκοινωνοῦν μαζί τους. Ἀκόμη δηλώνουμε πῶς δέν ἔχουμε καμία ἐκκλησιαστική κοινωνία, μέ τούς Ἐπισκόπους τῆς παρασυναγωγῆς ὅλων τῶν παρατάξεων τῶν λεγομένων Γ.Ο.Χ., καί μέ αὐτους πού συγκοινωνοῦν μαζί τους. Μέ τήν θεάρεστη, λυτρωτική καί σωτήρια πράξη τῆς ἀποτειχίσεως, εἴμαστε ὥς Ὀρθόδοξοι ἄξιοι τιμῆς καί ὄχι καταδίκης, διότι ὄχι μόνο σχίσμα δέν προξενήσαμε, ἀλλά ἐλευθερώσαμε τήν Ἐκκλησία ἀπό τήν κοινωνία τῶν αἰρέσεων καί τῶν σχισμάτων τῶν ψευδεπισκόπων. Ἡ Ὀρθόδοξη ἔνσταση εἶναι ἡ κανονική ὁδός, πού ὁδηγεῖ σέ συγκρότηση γενικῆς ἐκκλησιαστικῆς συνόδου γιά τή δίκη τοῦ καινοτομοῦντος πληρώματος, καί τήν ἐπαναφορά τῆς κανονικῆς τάξης στήν ἀνατολική Ἐκκλησία.
Ακολουθούν υπογραφές :
ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΩΝ ΠΡΟ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΕΩΣ
Το αληθες των προλεχθεντων καταφαινεται δια της Αγιας Ζ' Οικουμενικης Συνοδου, οτε ο Προεδρος Αυτης Αγιος Ταρασιος ειπεν : "δεχομεθα τους απο αιρετικων χειροτονηθεντας" μεχρι Συνοδικης κρισεως της αιρεσεως τουτων. "Εαν δε Συνοδικη εκφωνησις (αποφασις) γενηται και ομονοια των Εκκλησιων επι Ορθοδοξια" και κατα της αιρεσεως, τοτε "ο τολμων απο βεβηλων αιρετικων χειροτονεισθαι, τη καθαιρεσει υποπεσειται. Η Αγια Συνοδος ειπεν αυτη δικαια κρισις" (Μ. 12,
ΤΟ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΕΝΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ ΕΝΩΣΙΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΝ ΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ - Η ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ - Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ - Η ΚΑΚΟΔΟΞΙΑ ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ.
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ......
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ Α.Δ ΔΕΛΗΜΠΑΣΗ "ΠΑΣΧΑ ΚΥΡΙΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ - ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ " ΑΘΗΝΑΙ 1985 - Σελ 808 -815
"Ενστασις καί ενωσις έν τη έκκλησιολογία τών Πατέρων
Μεταξύ έορτολογικής καινοτομίας καί κακοδοξίας περί άκύρων Μυστηρίων, ίσταται ή άκαινοτόμητος καί ορθόδοξος οδός του Κυρίου τής ’Εκκλησίας Ίησου Χρίστου. Αύτη δεικνύεται εις τούς άνθρώπους προς σωτηρίαν διά τών 'Αγίων τής Μιας 'Αγίας Καθολικής (’Ορθοδόξου) καί Άποστολικής Εκκλησίας.
’Ανευρίσκεται δε εις τήν διδαχήν τών άγιων Πατέρων, οιτινες είναι οί άσφαλείς διδάσκαλοι καί οδηγοί τής έν Χριστώ σωτηρίας πάντοτε, μάλιστα δε εις τούς έσχατους τούτους καιρούς τής άντιχρίστου άποστασίας. «Ούδέν γάρ» έστιν, «ο μή είρήκασιν (έχουσιν εΐπει) οί Πατέρες» 6156. Κατωτέρω έκτίθενται αί κατά τούς Πατέρας έκκλησιολογικαί θέσεις Ιεράρχου τής ορθοδόξου ένστάσεως, ώς αύται έδημοσιεύθησαν προσφάτως.
«Έ κ κ λ η σ ί α καί α ί ρ ε σ ι ς. Πιστεύομεν εις «Μίαν 'Αγίαν Καθολικήν καί Άποστολικήν Εκκλησίαν» 6157. «Μία» είναι «ή ’Εκκλησία, έν ούρανοίς, ή αυτή καί έπί γής» 6158, «καν έκ διαφόρων τόπων προσαγορεύηται (όνομάζηται)» 6159, ώς π.χ. Εκκλησία «τής Γαλατίας»6160, «έν Έφέσω» Εκκλησία 6161, έν Έλλάδι Εκκλησία. «Είς» είναι ό «Κύριος» τής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο Κύριος ημών Ιησούς Χρίστος. «Μία» είναι ή «πίστις» τής Εκκλησίας, ή Όρδοδοξία των θεοπνεύστων ’Αποστόλων, των 'Αγίων Οικουμενικών Συνόδων καί τών δεοφόρων Πατέρων. «Έν» είναι το σωτήριον «Βάπτισμα» 6162, το ορθόδοξον Βάπτισμα «εις το όνομα του Πατρός καί τού Υιου καί του 'Αγίου πνεύματος» 6163
Ή καθ’ ολου Όρδόδοξος Εκκλησία είναι αλάθητος καί αήττητος. «Καί πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» 6164, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ. Οί Χριστιανοί, όμως, καί αί κατά τόπους Έκκλησίαι είναι δυνατόν να ήττηθούν έν πίστει. Δηλαδή, είναι δυνατόν να νοσήσουν πνευματικώς καί να ΐδη τις «νόσημα έν τώ σώματι τής Εκκλησίας «πεφυτευμένον», ως λεγει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσοστομος 6165. Να διαιρεθούν οί Χριστιανοί καί να έμφανισθούν εις τάς Εκκλησίας «σχίσματα», ως γράφει ό ’Απόστολος Παύλος προς Κορινθίους 6166. Είναι δυνατόν αί τοπικαί Έκκλησίαι να καταπέσουν εις την αίρεσιν, όπως συνέβη μέ την πάλαι ποτέ Όρδόδοξον Δυτικήν Εκκλησίαν, ή οποία κατέρρευσεν εις τάς μεγάλας αιρέσεις τού Παπισμού καί τού Προτεσταντισμού, τελευταίως δε καί εις την παναίρεσιν τού Οίκουμενισμοΰ.
Αί πνευματικαί νόσοι έν τή Εκκλησία θεραπεύονται, ή διά μετάνοιας, ή διά κρίσεως. Μέχρι τής άποβολής τού αιρετικού, τού σχισματικού καί τού άμαρτάνοντος, εϊτε παρά τής Εκκλησίας, εΐτε παρά Κυρίου, προφανώς, ή γνώμη τού πιστού δεν δύναται νά άντικαταστήση την καταδικαστικήν άπόφασιν τής Εκκλησίας καί τού Κυρίου Αύτής Ιησού Χριστού, έστω καί αν ή άκριτος κατάστασις παραταθή μέχρι τής δευτέρας παρουσίας. Ώς γνωστόν ή Εκκλησία «ώμοιώδη» έν τή Γραφή προς άγρόν έχοντα «σίτον» καί «ζιζάνια» 6167, συμφώνως προς την θείαν καί έκκλησιαστικήν οικονομίαν.
Νοσούντα μέλη τής Εκκλησίας νοούνται οί πλανώμενοι μεν περί την όρδόδοξον πίστιν καί άμαρτάνοντες, μη κριθέντες δε είσέτι έκκλησιαστικώς. Τών άκριτων τούτων μελών τά Μυστήρια, κατά την Ζ' Οικουμενικήν Σύνοδον, είναι ισχυρά, καθ’ ότι ταύτα, ώς π.χ. ή «χειροτονία» «έκ τού Θεού έστιν», 'οπως είπεν ο πρόεδρος ταυτης άγιος Ταρασιος 6168. Αντιθέτως, αι τυχόν ποιναί τών κηρυττόντων αίρεσιν κατά τών Όρδοδόξων ένισταμένων είναι έκκλησιαστικώς άκυροι καί άνυπόστατοι, «άφ’ ού τοιαύτα κηρύττειν ήρξαντο», ώς γράφει ο άγιος Κελεστίνος Ρώμης καί έδέχδη ή Γ' Οικουμενική Σύνοδος 6169. Δηλαδή, άπό τής στιγμής πού ούτοι ήρχισαν νά κηρύττουν αιρετικά.
Έ ν ι σ τ ά μ ε ν ο ι και έ ν ω σ ι ς. Οί ’Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν εύαγγελικόν και κανονικόν δικαίωμα νά άποτειχισθούν, δηλαδή νά διακόψουν την εκκλησιαστικήν κοινωνίαν καί το μνημόσυνον του Επισκόπου, οστις κηρύσσει «αϊρεσιν» «δημοσία» «καί γυμνή τή κεφαλή επ’ Εκκλησίας» 6170, ή κατηγορείται, ότι σφάλλει άμετανοήτως «έν εύσεβεία καί δικαιοσύνη», ώς λέγει ό ΛΑ' Άποστολικός Κανών 6171. Δηλαδή, όταν πράττη «παρά το καθήκον καί δίκαιον», όπως ερμηνεύει ο κανονολόγος Ζωναράς 6172. Εάν ό Επίσκοπος καί ό Κληρικός, λέγει ό άγιος ’Ιωάννης ό Χρυσόστομος, είναι «πονηρός» «πίστεως ένεκεν, φεύγε αύτόν καί παραίτησαι, μη μόνον αν άνθρωπος ή (είναι), άλλά καν άγγελος εξ ούρανοΰ κατιών (κατελθών) » 6173.
Οί κανονικώς άποτειχιζόμενοι 'Ορθόδοξοι, συμφώνως. προς τούς Ιερούς Κανόνας, δεν ύπόκεινται «τή κανονική έπιτιμήσει», ήτοι δεν τιμωρούνται κανονικώς, άλλά είναι άξιοι καί έκκλησιαστικής «τιμής», «πρεπούσης» «τοις Όρθοδόξοις (εις τούς ’Ορθοδόξους)». Ούτοι τιμώνται ώς άξιοι ’Ορθόδοξοι, διότι «ου σχίσματι την ένωσιν τής Εκκλησίας κατέτεμον, άλλά», τούναντίον, άπό «σχισμάτων καί μερισμών την ’Εκκλησίαν έσπούδασαν ρύσασθαι (νά σώσουν)» 6174. Δηλαδή, όχι «σχίσμα κατά τής Έκλησίας έποίησαν, άλλά μάλλον» άπό «σχισμάτων την Εκκλησίαν άπήλλαξαν, οσον το έπ’ αύτοίς», ήτοι όσον έξαρτάται άπό αύτούς, έρμηνεύει πάλιν ό Ζωναράς 6175. Ό κηρύττων αίρεσιν καί είσάγων εις την ’Εκκλησίαν καινοτομίαν διαιρεί την ’Εκκλησίαν καί καταλύει την ένότητα ή ένωσιν ταύτης. Ό ένιστάμενος κατ’ αύτου ή άποτειχιζόμενος σπουδάζει νά σώση την ένωσιν ή ένότητα τής Εκκλησίας. Σκοπός τής ένστάσεως καί άποτειχίσεως είναι ή κατα- πολέμησις τής αίρέσεως, ή ύπεράσπισις τής ορθοδόξου πίστεως καί ή διάσωσις τής ένότητος τής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας, ήτοι τής Όρθοδοξίας.
Ή οίκουμενιστική διαίρεσις τής Εκκλησίας. Ή έν Έλλάδι Εκκλησία είναι σήμερον, δυστυχώς, διηρημένη καί άσθενουσα. Το έτος 1924 σκοτειναί δυνάμεις την διήρεσαν διά τής έορτολογικής καινοτομίας τών δέκα τριών ημερών. Ή καινοτομία αΰτη ομοιάζει προς την καινοτομίαν τής αίρέσεως τής Είκονομαχίας. Ή είκονομαχική αιρεσις ένεφανίσθη ώς κατάργησις των ιερών εικόνων. Δεν «άνεφέρετο» όμως «μόνον εις την προσκύνησήν των εικόνων, άλλ ήτο εύρυτέρα θρησκευτική και εκκλησιαστική μεταρρύθμισις» (812). Ήτο, άληΘώς, «μεταστοιχείωσις τών άπάντων άύεωτάτη», ώς τήν χαρακτηρίζει ό άγιος Θεόδωρος ό Στουδίτης 6176. Και ή σημερινή έορτολογική καινοτομία παρουσιάζεται ώς άθώα δήθεν χρονική άλλαγή. Καί όμως, αυτή είναι έκδήλωσις και άφετηρία τής αίρέσεως του Οίκουμενισμού. Δεν είναι άπλώς εύρυτέρα θρησκευτική καί εκκλησιαστική μεταρρύθμισις, άλλα οίκουμενιστική καινοτομία, μέχρις άφομοιώσεώς τής ’Ορθοδοξίας υπό των αιρέσεων καί υποταγής των ’Ορθοδόξων εις τον άντίχριστον αίρεσιάρχην Πάπαν. Είναι, όντως «άνατροπή τού παντός μέχρι του ’Αντίχριστου» 6177, όπως γράφει πάλιν ό αύτός άγιος διά τήν μοιχειανικήν αί'ρεσιν, ή οποία καταλύει τον νόμον του Θεού, όπως καί ή παναίρεσις τού Οίκουμενισμοϋ.
Διά τής έορτολογικής καινοτομίας, οί ’Ορθόδοξοι διηρέθησαν εις δύο. Εις νοσοϋντας εν πίστει καί ύγιαίνοντας. Εις καινοτόμους καί ένισταμένους. Εις οπαδούς τής καινοτομίας, εν έπιγνώσει ή εν άγνοια, καί εις ένισταμένους καί άποτειχιζομένους κατά τής αίρέσεως καί υπέρ τής ’Ορθοδοξίας. Δηλαδή εις άγωνιζομένους προς ένωσιν «των διεστώτων», όπως ονομάζει τούς ούτω διηρημένους ή Ζ' Οικουμενική Σύνοδος 6178, δι’ ορθοδόξου ένώσεως τής Εκκλησίας.
Οί οπαδοί τής έορτολογικής καινοτομίας τού 1924 δεν έκρίθησαν είσέτι είδικώς καί πανορθοδόξως, ώς προβλέπεται παρά τής ’Ορθοδοξίας. 'Όπως γράφει ό άγιος Νικόδημος ό 'Αγιορείτης, ο άθετήσας τά νόμιμα θεωρείται κατακεκριμένος, έφ’ όσον κριθή υπό «τού β' προσώπου, ήτοι τής Συνόδου» 6179.
Οί καινοτομήσαντες άπό τού 1924 κείνται υπό κρίσιν καί πρόκειται νά κριθοΰν, βάσει των Ί. Συνόδων, Τοπικών καί Οικουμενικών, καί τών αγίων Πατέρων, μάλιστα δε τών εκκλησιαστικών αποφάσεων τού ΙΣΤ' αίώνος κατά τών τότε παπικών προτάσεων περί έορτολογικής καινοτομίας. Διά τούτο οί άποτειχιζόμενοι εκ τούτων τών καινοτόμων διακόπτουν τήν κοινωνίαν «προ συνοδικής διαγνώσεως» αύτών, όπως γράφεται εις τον ΙΕ' Κανόνα τής Πρωτοδευτέρας Συνόδου 6180. Δηλαδή οί καινοτόμοι ούτοι είναι είσέτι άκριτοι. Συνεπώς τά Μυστήρια αύτών είναι ισχυρά, αί τυχόν έπιβαλλόμεναι παρ’ αυτών ποιναί κατά των ένισταμένων άκυροι καί άνυπόστατοι, ή δέ μετάνοιά των καί ή άποκατάστασίς των έίς την ’Ορθοδοξίαν εύκολος, εάν θελήσουν την μακαρίαν επιστροφήν.
Μετάνοια καί επιστροφή. Παν καινοτόμον μέλος τής διηρημένης έν Έλλάδι Εκκλησίας δύναται. νά μετατραπή είς ένιστάμενον κατά τής οίκουμενιστικής καινοτομίας. Τούτο είναι δυνατόν νά πραγματοποίησή διά μετάνοιας, όπως έγίνετο πάντοτε εις την ’Ορθοδοξίαν. Εις την Δ' Οικουμενικήν Σύνοδον, κατά τάς εργασίας αύτής, επίσκοποι ταύτης έβόησαν: «πάντες ήμάρτομεν, πάντες συγγνώμην αίτουμεν». «Καί άναστάς ο εύλαβέστατος έπίσκοπος Ίουβενάλιος άμα αύτοίς (μαζί με αυτούς), μετήλθεν εις το άλλο μέρος», ήτοι των ’Ορθοδόξων. «Καί άνεβόησαν οί άνατολικοί καί οί συν αύτοίς ευλαβέστατοι επίσκοποι...ο Θεός καλώς ήνεγκέ σε (σε έφερεν), ’Ορθόδοξε, καλώς ήλθες» 6181. Δηλαδή έγένοντο δεκτοί διά μετάνοιας καί προσχωρήσεως εις τούς ’Ορθοδόξους. Παρόμοιον τρόπον επιστροφής βλέπομεν καί εις τήν ΣΤ' Οικουμενικήν Σύνοδον.
Ό πρόεδρος τής Ζ' Οικουμενικής Συνόδου άγιος Ταράσιος είπεν, ότι «οί πλείους (οί περισσότεροι)» τών άγιων Πατέρων τής ΣΤ' Οικουμενικής Συνόδου υπό αιρετικών «έκεχειροτόνηντο (είχον χειροτόνηθή)», μάλιστα «τών καθηγητών (αρχηγών) τής αίρέσεως τών μονοσελητών» 6182. Δηλαδή ένετάχσησαν εις τήν Όρθοδοξίαν διά προσχωρήσεως.
Προσέτι επιστροφή εις τήν Όρθοδοξίαν έγένετο καί διά ρητής άποκηρύξεως τής αίρέσεως. Ό άγιος Μελέτιος ’Αντιόχειας έχειροτονήθη υπό αιρετικών ακρίτων είσέτι καί διά τούτο λεγομένων «καινών αιρετικών» 6183. Επειδή ομως κατά τον ένθρονιστήριον λόγον του ύπεστήριξε τήν Όρθοδοξίαν, ήγήθη τών Όρθοδόξων τής ’Αντιόχειας καί κατόπιν έγινε πρόεδρος τής Β' Οικουμενικής Συνόδου. Δηλαδή έγένετο δεκτός υπό τών Όρθοδόξων δι’ ομολογίας καί κηρύξεως τής Ορθοδόξου πίστεως.
ΣΧΟΛΙΟ : ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Τα μυστηρια των ακριτων αιρετικων, σχισματικων, και παρασυναγωγων ειναι εγκυρα ενεργα
( εαν εχουν φυσικα Κανονικη Αποστολικη Διαδοχη ) και δυνατα, προ συνοδικης διαγνωσεως, διοτι δεν εχουν καταδικαστει απο Ορθοδοξη Συνοδο και Αγια.
Οποιος ομως ενω γνωριζει την κατασταση και εχει εκκλησιαστικη κοινωνια με τους ακριτους και δυναμει αιρετικους- σχισματικους και παρασυναγωγους μολυνεται κολασιμα και αν δεν αποτειχιστει απο την κοινωνια τους προ-συνοδικης καταδικης θα καταδικαστει μαζι τους, διοτι δεν πηγανε στην κολαση μονο οι αιρετικοι-σχισματικοι και παρασυναγωγοι αλλα και αυτοι που συγκοινωνουσανε μαζι τους. Οταν Μια Αγια Ορθοδοξη Συνοδος διαγνωσει δικασει και καταδικασει τους αμετανοητους αιρετικους-σχισματικους και παρασυναγωγους τοτε αυτοματως γινονται κεκριμενοι και ενεργεια
αιρετικοι-σχισματικοι και παρασυναγωγοι με ανενεργητα και ακυρα μυστηρια.
Η εκκλησιαστικη κοινωνια με τους δυναμει ακριτους κακοδοξους προ-συνοδικης διαγνωσεως μολυνει και κολαζει τους Ορθοδοξους και οχι τα εγκυρα και ενεργα μυστηρια τους.
Για να μην κολασθουνε οι Ορθοδοξοι ειναι υποχρεωμενοι
να λαμβανουν τα πλουσιως εγκυρα δυνατα και ενεργα με την Χαρη του Αγιου-Πνευματος μυστηρια απο Ορθοδοξους και οχι απο κακοδοξους ακριτους εν δυναμει προ-συνοδικης διαγνωσεως ποσο μαλον απο κακαδοξους κεκριμενους εν ενεργεια μετα συνοδικης καταδικης με ανενεργητα και ακυρα μυστηρια.
Κοιταξτε την μεγαλη διαστροφη που εκαναν στα λογια της Θειας Λειτουργιας οι μασονοι πατριαρχες και αρχιεπισκοποι του σατανα.
Ενω το κειμενο της Θειας Λειτουργιας του εν Αγιοις Πατρος Ημων Ιωαννου του Χρυσοστομου γραφει :
Ο Διακονος λεγει.
Εν Ειρηνη του Κυριου δεηθωμεν.
Υπερ της ανωθεν ειρηνης........
Υπερ της ειρηνης του συμπατος κοσμου.............
Υπερ του αγιου Οικου τουτου.........
Υπερ των ευσεβων και Ορθοδοξων Χριστιανων...........
Υπερ του Αρχιεπισκοπου ημων..........
Και ενω μετα ητανε οι δυο παρακατω ευχες :
1) Υπερ των ευσεβεστατων και Θεοφυλακτων βασιλεων ημων, παντος του παλατιου και του στρατοπεδου αυτων, του Κυριου δεηθωμεν.
2) Υπερ του συμπολεμησαι και υποταξαι υπο τους ποδας αυτων, παντα εχθρον και πολεμιον, του Κυριου δεηθωμεν.
Αυτοι λοιπον ξηλωσαν απο την φυλλαδα της Θειας Λειτουργιας αυτες τις δυο ευχες και προσθεσανε μια δικη τους ευχη που λεει :
(Υπερ του ευσεβους ημων Εθνους,
"ΠΑΣΗΣ ΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΕΝ ΑΥΤΩ",
του κατα ξηραν θαλασσαν και αερα φιλοχριστου ημων στρατου, του Κυριου δεηθωμεν).
Δηλαδη με αυτην την πορνικη και βλασφημη μνημονευση να μνημονευονται με το ζορι ολες οι πολιτικες αρχες και εξουσιες, των Ελληνων ειτε ειναι αντιχριστοι, ειτε ειναι βλασφημοι, ειτε ειναι πλανεμενοι, ειτε ειναι κακοδοξοι, ειτε ειναι μασονοι, ειτε ειναι σατανιστες, ειτε ειναι μαγοι, ειτε ειναι αιρετικοι οικουμενιστες.
Και οι καημενοι οι πιστοι συμφωνουν και συμετεχουν και αυτοι και ακολουθουν χωρις να αντιδρουν και χωρις να διαμαρτυρονται.
Προβατα οι πιστοι που σφαζονται απο την δικη τους βλακεια.
Οταν ακουει ο Θεος να μνημονευονται μεσα στην Θεια Λειτουργια εκτος απο την αιρετικη ηγεσια της Εκκλησιας και ολες οι αιρετικες λαικες ηγεσιες, οι μασονοι οι σατανιστες, και ολοι οι διεστραμενοι και αρρωστοι πολιτικοι αδιακριτως απο τους πιστους στις Εκκλησιες και στα μοναστηρια τοτε και ο Θεος επιτρεπει ολους αυτους να καταστρεφουν και να ριμαζουν ψυχικα και σωματικα του Ελληνες ορθοδοξους, διοτι την καταστροφη τους την ζητανε απο τον Θεο με δεησεις μονοι τους, οι ιδιοι, οι λεγομενοι ορθοδοξοι χριστιανοι κληρικοι μοναχοι και λαικοι σημερα.
Ενω ο Χριστος μας εδωσε οπλα για αυτες τις περιπτωσεις.
Και οι Ορθοδοξοι Χριστιανοι δεν τα χρησιμοποιουν.
Υπαρχουν στις Αγιες Οικουμενικες και Τοπικες Συνοδους της Μιας Ορθοδοξου Ανατολικης Εκκλησιας οι Ιεροι Κανονες, οι Αποτειχισεις, τα Αναθεματα, οι Αφορισμοι και οι Καθαιρεσεις.
Γιατι μας τα εδωσε ο Θεος για να τα κρυβουμε στα ντουλαπια ?????????????????????????????
Δεν κοβουμε κοινωνια μονο με τους αιρετικους εκκλησιαστικους ηγετες, αλλα και με τους λαικους πολιτικους αιρετικους ηγετες πασης αρχης και εξουσιας.
Ειναι γραμμενα για να διαβαζονται απο τους λειτουργους στα δυπτιχα και στις δεησεις στην Θεια Λειτουργια :
...........υπερ των πιστοτατων και φιλοχριστων ημων βασιλεων, παντος του παλατιου και του στρατοπεδου αυτων. Δος αυτοις, Κυριε, ειρηνικον το βασιλειον, ινα και ημεις, εν τη γαληνη αυτων, ηρεμον και ησυχιον βιον διαγωμεν, εν παση ευσεβεια και σεμνοτητι.
Εαν αγαπουσαμε πραγματικα τους εχθρους της πιστεως εκκλησιαστικους και πολιτικους αρχοντες επρεπε να βαλουμε σε ισχυ ολα αυτα τα Αγιο-Πνευματικα οπλα, αρχιζοντας με την Αποτειχιση απο την κοινωνια τους.
Ο Αγιος Τριαδικος Θεος μας εδωσε ολα αυτα τα οπλα που τα χρησιμοποιησαν παρα πολλες φορες ολοι οι Αγιοι Πατερες των Ιερων Συνοδων στην ιστορια : Αποτειχιση, Αφορισμο, Καθαιρεση και Αναθεμα για να ασφαλιζομαστε οι Ορθοδοξοι μεσα στην Εκκλησια κοβοντας κοινωνια με τους διεστραμενους και αρρωστους στην πιστη, αλλα και για να χτυπηθουν απο τον σατανα ολοι οι κακοδοξοι και οι πλανεμενοι με σκοπο να γυρισουν μετανοημενοι μεσα στην Εκκλησια.
Γιαυτο πρεπει οι Ορθοδοξοι Χριστιανοι να χρησιμοποιουμε τα Αγιο-Πνευματικα οπλα που μας εδωσε ο Αγιος Θεος αμα θελουμε να μην καταστραφουμε ψυχικα και σωματικα απο τους εχθρους της πιστεως, εκκλησιαστικους και πολιτικους αρχοντες, αλλα και για να μετανοησουν και αυτοι.
βιβλιογραφια :
1) Η Θεια Λειτουργια, περιεχουσα τον εσπερινον, τον ορθρον, την προσκομιδην, τας τρεις λειτουργιας Ιωαννου του Χρυσοστομου, Βασιλειου του Μεγαλου και των προηγιασμενων, ως και πολλα αλλα χρησιμα εις τους Ιερεις και Διακονους. Επιμελεια Νικ.
Παπαδοπουλου. Πρεσβυτερου εφημεριου Αγιου Γεωργιου (Καρυτση). Εκδοτης Βασ. Σαλιβερος. Εκδοσις νεα Γ. Καρυοφυδη.
2) Θεια Λειτουργια Αγιου Ιωαννου του Χρυσοστομου
Το πρωτοτυπο κειμενο με νεο-ελληνικη αποδοση του μακαριστου Μητροπολιτου Σερβιων και Κοζανης Διονυσιου (κοιμ.1998).
Διπτυχα και δεησεις.