Είχα προσωπική επικοινωνία με τον γέροντα Αλύπιο Αγιορείτη μοναχό εκ Καψάλας, ενός εκ των πολλών Αγιορειτών Πατέρων οι οποίοι αγωνίζονται τον αγώνα της καλής διαφωνίας, αποτειχιζόμενοι από τους οικουμενιστές-νεοημερολογίτες και τις παρατάξεις των Γ.Ο.Χ. Μετά από σχετικές ερωτήσεις για το δημοσίευμα του κ. Ν. Σωτηρόπουλου που γράφει: ''όσοι λένε ότι το θέμα του ημερολογίου είναι δογματικό είναι αιρετικοί'' μας είπε τα εξής:..........
''όποιος λέγει ότι το θέμα της αλλαγής του ημερολογίου δεν είναι δογματικό κηρύττει αίρεση, γίνεται αντιπατερικός και διακονεί την κακοδοξία και όχι την ΟΡΘΟΔΟΞΊΑ. Διότι η εγκύκλιος του 1920 ως γνωστόν αναγνωρίζει τους Λατίνους και Προτεστάντες ως αδελφούς εν Χριστώ και όχι αιρετικούς. Την ενότητα της πίστεως, που είναι δόγμα της Εκκλησίας την καταλύει, και την ΜΙΑΝ, ΑΓΙΑΝ, ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ Εκκλησίαν την εξισώνει με τις συναγωγές των πονηρευομένων, για τις οποίες το Πνεύμα το Άγιον διά του προφήτου Δαυΐδ λέγει: ''εμίσησα εκκλησίαν πονηρευομένων'' (ψαλμ.25). Οι Άγιοι Πατέρες και εμείς οι αμαρτωλοί που προσπαθούμε να ακολουθούμε την ορθόδοξη παράδοση έχουμε καύχημα που είμεθα μακριά (δεν έχουμε κοινωνίας από οικουμενιστάς διότι αυτό μας εγγίζει και μας ενώνει με το Θεό και μας κάνει φίλους και όχι εχθρούς του Θεού) αντιθέτως ο κ. Ν. Σωτηρόπουλος πρωτοστατεί εις την κοινωνία με οικουμενιστές, διαμαρτύρεται μόνο στα λόγια, και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς γι' αυτό γράφει ότι είναι αθεΐα. Αφορίστηκε μεν ο κ. Σωτηρόπουλος διότι ήλεγξε βλασφημίες οικουμενιστών, αλλά με το να μην αποτειχίζεται και να παραμένει εις αυτούς, και ενεργοποιεί και δικαιώνει τον αφορισμό του. Κατά φαντασίαν ομολογητής όποιος είπε κάποιος ή ''νυκτερινός θεοσεβής'' κατά τον Άγιο Θεόδωρο τον Στουδίτη, τον ατρόμητο ομολογητή.
Γίνεται και λόγος για τον γέροντα Εφραίμ Φιλοθεΐτη πρώην Αγιορείτη κτίτορα μοναστηριών εις Αμερική ως σύγχρονο ομολογητή. Όταν ο Γ. Εφραίμ ήταν ηγούμενος εις Ι.Μ. Φιλοθέου Αγίου Όρους και ετοιμαζόταν ν' αναχωρήσει στο εξωτερικό, αφήνοντας τον διάδοχο (νέο ηγούμενο) ανακοίνωσε σε όλη την αδελφότητα ότι η Παναγία του είπε ότι πρέπει να παύσει το μνημόσυνο του οικουμενιστού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και των κοινωνούντων μετ' αυτού και να προσχωρήσει εις την εκκλησία των Ρώσων της διασποράς. Μετά από λίγες ημέρες συγκέντρωσε πάλι την αδελφότητα και είπε ότι η Παναγία του είπε να επαναφέρει το μνημόσυνο του Πατριάρχου. Ο ένας από τους μοναχούς που έφυγαν από τη μονή με ιερή αγανάκτηση έλεγε: ''είναι δυνατόν η Παναγία να λέγει φύγετε από τους οικουμενιστές του φαναρίου είναι προδοσία πίστεως και μετά ξαναεπιστρέψτε;'' Η ίδια η Παναγία μας τότε επί Βέκκου όταν πήγαιναν οι φιλοπαπικοί εις το Άγιον Όρος με στρατό του βασιλέως Ιωάννου Η' του Παλαιολόγου (ο οποίος αναγνώρισε τους Λατίνους το 1274 εις την Λυών και ήθελε να επιβάλλει την ένωση ζητώντας και την συγκατάθεση των Αγιορειτών) φανερώθηκε εις τον Γέροντα της Ι.Μ. Ζωγράφου και είπε: ''έρχονται οι εχθροί του Υιού Μου και Εμού''. Όσοι τελικά στην πράξη ομολόγησαν ότι οι Λατίνοι είναι αιρετικοί και δεν μπορούν να συλλειτουργήσουν μ' αυτούς, διότι μνημόσυνο σημαίνει κοινωνία πίστεως, θανατώθηκαν μαρτυρικά. Οι δε συλλειτουργήσαντες με Λατινόφρονες ως γνωστόν έμειναν τυμπανιαίοι, σκεύη φρίκης και οργής Θεού. Δυστυχώς σήμερα υπάρχουν αγιορείτες μνημονευτές που λέγουν δεν υπήρξαν ποτέ τέτοιοι αδιάλυτοι - τυμπανιαίοι, αλλά τα διαδίδουν ζηλωτές μοναχοί. Και στο βιβλίο του Γ. Χρυσοστόμου επισκόπου (πρώην σχολάρχου Αθωνιάδος) γράφει ότι οι τυμπανιαίοι δεν είναι αλήθεια. Τους διαψεύδουν ο πνευματικός της Ι.Μ. Ξενοφώντος και κωνσταμονίτου Ιερομ. Γαβριήλ Μαλάκης εις ιδιοχειρόγραφον επιστολήν που περιγράφει πως ο ίδιος τους είδε το έτος 1944 εις το σπήλαιον εις τον αρσανά της Ι.Μ. Προδρόμου (Ρουμάνικη σκήτη), ο Γέροντας Δαμασκηνός του Ιερού κελλίου Τιμίου Προδρόμου (Ιβηρίτικο) εγγύς Καρυών που έχουμε την ομιλία του που λέγει πως το 1932 είδε τους τρεις τυμπανιαίους (την ομιλία αυτή καθώς και του Γ. Νήφωνος - Ι. κελλίο Αγ. Άννης - Κολιτσού - Βατοπεδίου, που τους είδε και αυτός, μπορείτε να την ακούσετε στο παρακάτω video):
Επίσης ο προσκυνητής εις Ι.Μ. Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους εις την τράπεζα της μονής που έχει αγιογραφηθεί η παράστασις των οσιομαρτύρων αγιορείτων επί Βέκκου μαρτυρησάντων βλέπει και τους τυμπανιαίους της Λαύρας, το φρικτό αυτό θέαμα.
Όταν ο γέροντας Εφραίμ φιλοθεΐτης ήταν δόκιμος στον γέροντα Ιωσήφ τον Σπηλαιώτη, ο οποίος ήταν τότε ζηλωτής (εις παράταξη Γ.Ο.Χ.), και τον ζητούσε η αστυνομία να παρουσιαστεί στο στρατό, ο γέροντας Ιωσήφ προσευχήθηκε να του δείξει ο Θεός αν είναι σωστή η γραμμή που ακολουθεί. Είδε ότι εις πλοίο ταξίδευαν αγιορείτες, γενομένης τρικυμίας οι μνημονευτές έπιασαν τα σωσίβια, οι δε ζηλωτές Γ.Ο.Χ. τις άγκυρες. Την άλλη μέρα έστειλε τον υποτακτικό του (το νυν γέροντα Εφραίμ πρώην φιλοθεΐτη) και έβαλε μετάνοια εις Λαύρα και όλη η συνοδεία γύρισε με το μνημόσυνο (από την παράταξη Γ.Ο.Χ.-παρασυναγωγή - επέστρεψε εις την κοινωνία του οικουμενισμού). Έρχεται τώρα και στην ερώτηση αν πρέπει να αποτειχιστούν από κακοδοξούντας - οικουμενιστάς άπαντα: ''δεν είναι καιρός ακόμα! αργότερα'' (αχρικαιρικό πνεύμα λοιπόν). Μοναχός μνημονευτής (νυν μακαρίτης ο γερ. Κοσμάς κελλί Εισοδίων Καψάλας) έλεγε σε μοναχό του ακαινοτομήτου αγιορείτικου πληρώματος:''βάζεις το χέρι στην καρδιά και να ειπής ότι ο πάπας είναι 100% αιρετικός και δεν έχει καθόλου χάρη;'' και έλαβε την ακόλουθη απάντηση: ''δεν ντρέπεσαι ολόκληρος άντρας φοράς παντελόνια, θα πέσει το κελλί να μας πλακώσει......θέλεις ξύλο να σε κυνηγάω; τι ανοησίες είναι αυτές;'' Θα λέμε μπορεί η γυναίκα να είναι ολίγο έγκυος; ή είναι ή δεν είναι, ή αιρετικός είναι ή ορθόδοξος. Αυτοί είναι οιμ καρποί της ενόχου σιωπής, της αποστασίας των καιρών μας. Τι άλλο περιμένει να ακούσει κανείς!! Μνημονευτής γέροντας έλεγε: ''αν κοινωνήσει ο Πατριάρχης με όστια σε συλλείτουργο με πάπα, εμείς δεν θα αποτειχιστούμε, δεν θα παύσουμε το μνημόσυνο του, διότι δεν κρίνεται από έναν πεπτωκότα στην πίστη η εκκλησία;
Εις Ι.Μ. Διονυσίου ήταν δόκιμος από Ευρώπη κάποιος νέος που βαπτίστηκε ορθόδοξος. Όταν είδε την προδοσία των οικουμενιστών είπε τον ηγούμενο αν οι αγιορείτες έχουν τους Λατίνους αιρετικούς. Ο ηγούμενος τον έστειλε εις τον γερ. Εφραίμ εις Καρυές (εις Σκήτη Αγ. Ανδρέα), και αυτός αντί να ομολογήσει την αλήθεια ώς όφειλε, τον έστειλε εις τον ηγούμενο της Ι.Μ. Ξηροποτάμου να τον πληροφορήσει (επειδή ήταν εις την επιτροπή επί των αιρέσεων), ο ηγούμενος Ξηροποτάμου δεν έδωσε και αυτός απάντηση αλλά του προέτρεψε να πάει εις π. Αρσένιο Βλιαγκοφτη ως αρμόδιο να τον πληροφορήσει. Δικαίως πολλοί γέροντες όπως ο μακαρίτης Ιερ. Θεοδώρητος Μαύρος έλεγαν: ''ντρέπομαι που είμαι Αγιορείτης''. Ο ίδιος ο παπα-Θεοδώρητος όταν τον ρώτησε λαϊκός προσκυνητής αν πρέπει να περιμένουν οι νεο-ημερολογίτες να ενημερώσουν τον λαό πριν παύσουν το μνημόσυνο των οικουμενιστών επειδή και οι γέροντες π. Παΐσιος και π. Πορφύριος παρέμειναν σε κοινωνία με κακοδόξους, έλαβε την εξής απάντηση:''εσείς οι νεοημερολογίτες έχετε την ενότητα υπεράνω του δόγματος της αληθείας και παθαίνετε ότι έπαθαν και οι παπικοί. Αντί να διαχωρίσουν τη θέση τους και να απομακρυνθούν από πάπα και λυκοποιμένες, έφθασαν σε αυτά τα χάλια. Όχι ένας Παΐσιος και Πορφύριος αλλά πολλοί τέτοιοι και αν είναι δεν θα μας γίνουν παράδειγμα προς μίμηση, διότι οι Άγιοι Πατέρες λέγουν: ''αν ο επίσκόπος σου είναι αιρετικός, φεύγε από αυτόν, διότι είναι λύκος με δορά προβάτου, απώλεια ψυχών εργαζόμενος'', φθάσαμε δηλαδή να έχουμε ορθόδοξο τυπικό, παπική διοίκηση και προτεσταντικό τυπικό.
Ο π. Ευθύμιος Τρικαμηνάς πιστεύει ότι το θέμα του ημερολογίου είναι θέμα 13 ημερών μόνο. Έλεγε αυτό προ ετών και στον ιερομ. Χρύσανθο καψαλιώτη και έλαβε την απάντηση ότι το πρώτο βήμα του οικουμενισμού είναι η αλλαγή του ημερολογίου και αναγνωρίζει τους αιρετικούς ως ορθοδόξους, άρα αφού καταλύεται η μοναδικότης -ΑΛΗΘΕΙΑ- της ορθοδοξίας και ενότης της πίστεως, είναι θέμα δογματικό.
Ο π. Επιφάνειος Θεοδωρόπουλος διακονούσε και ρίζωσε η μεγαλύτερη αίρεση εις την εκκλησία, ότι μπορείς να διαμαρτύρεσαι μόνο στα λόγια για το αιρετικό πιστεύω του επισκόπου σου ή ιερέως, αλλά να μην απομακρύνεσαι από αυτόν και να παύσεις το μνημόσυνο του, διότι θα κάνεις σχίσμα. Δηλαδή πλήρης διαστροφή και καταπάτηση των Ιερών Κανόνων που επιβάλλουν - υποχρεώνουν τον πιστό να κόψει κοινωνία από τον κακόδοξο ιεράρχη σώζοντας έτσι την εκκλησία από το σχίσμα και την αίρεση, ενώ σε αντίθεση ο π. Επιφάνειος έλεγε και έγραφε και δίδασκε πως οι Ιεροί Κανόνες αποτειχίσεως είναι δυνητικοί. Πόσο δίκαιο είχαν οι γέροντες π. Μάξιμος Αγιοβασιλειάτης και π. Θεοδώρητος όταν έλεγαν για την λύση του εκκλησιαστικού προβλήματος των δύο άκρων (οικουμενισμού-παρατάξεις Γ.Ο.Χ.) όπως διαβάζουμε εις το περιοδικο αγιορείτης τεύχος 13 για την κανονική και νόμιμη άθληση, σε αντίθεση με ότι γίνεται σήμερα με τις όσες παρατάξεις Γ.Ο.Χ., που αντί να δακτυλοδεικτούν την ορθόδοξη θεάρεστη ένσταση για την συγκρότηση πανορθοδόξου συνόδου προς επίλυση των κακώς εχόντων (βιβλίο: αποστασία και διχασμός), αυτοί αυθαιρέτως και όλως αντικανονικώς γίνονται τροχοπέδη-εμπόδιο προς επίλυση του εκκλησιαστικού προβλήματος, αφού οι ίδιοι ως παρασυνάγωγοι - με δημιουργία παράλληλων συνόδων - οικοιοποιήθησαν και σφετερίστηκαν αποφάσεις Ιερών Εκκλησιαστικών Συνόδων (άκυρα μυστήρια - βαπτίσματα - τριήμερα νηστείας προ Θ. Κοινωνίας - κλπ...κλπ...κλπ...)
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥ. ΑΜΗΝ
