Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΘΩΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ

ΑΓΙΩΝ ΠΑΘΩΝ

ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ  ΗΜΩΝ

ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ

ΠΕΜΠΤΗ ΕΣΠΕΡΑΣ

Αντιφωνον ΙΒ'. Ηχος πλ.δ'

Ταδε λεγει Κυριος τοις Ιουδαιοις, Λαος μου τι εποιησα σοι, η τι σοι παρηνωχλησα ; τους τυφλους σου εφωτισα, τους λεπρους σου εκαθαρισα, ανδρα οντα επι κλινης ηνωρθωσαμην. Λαος μου, τι εποιησα σοι, και τι μοι ανταπεδωκας ; αντι του μαννα χολην, αντι του υδατος οξος, αντι του αγαπαν με, σταυρω με προσηλωσατε. Ουκετι στεγω λοιπον, καλεσω μου τα εθνη, κακεινα με δοξασουσι, συν τω Πατρι και τω Πνευματι, καγω αυτοις δωρησομαι, ζωην την αιωνιον.

ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Κοντακιον. Ηχος πλ. δ'

Τον δι' ημας Σταυρωθεντα, δευτε παντες υμνησωμεν, αυτον γαρ κατειδε Μαρια επι του ξυλου, και ελεγεν, Ει και σταυρον υπομενεις, συ υπαρχεις ο Υιος και Θεος μου.

Ο Οικος

Τον ιδιον Αρνα, η Αμνας θεωρουσα προς σφαγην ελκομενον, ηκολουθει Μαρια, τρυχομενη μεθ'  ετερων γυναικων, ταυτα βοωσα, Που πορευει, Τεκνον ; τινος χαριν, τον ταχυν δρομον τελεις ; Μη ετερος γαμος παλιν εστιν εν Κανα, κακει νυν σπευδεις, ινα εξ υδατος αυτοις  οινον ποιησης ;  Συνελθω σοι Τεκνον, η μεινω σοι μαλλον ; Δος μοι λογον Λογε, μη σιγων παρελθης με, ο αγνην τηρησας με. Συ γαρ υπαρχεις ο Υιος και Θεος μου.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

του Μηναιου ειτα το παρον

Τη Αγια και Μεγαλη Παρασκευη, τα Αγια και σωτηρια και φρικτα Παθη του Κυριου και Θεου και Σωτηρος ημων Ιησου Χριστου επιτελουμεν, τους εμπτυσμους, τα ραπισματα, τα κολαφισματα, τας υβρεις, τους γελωτας, την πορφυραν χλαιναν, τον καλαμον, τον σπογγον, το οξος, τους ηλους, την λογχην, και προ παντων, τον σταυρον, και τον θανατον, α δι' ημας εκων κατεδεξατο, ετι δε και την του ευγνωμονος Ληστου, του συσταυρωθεντος αυτω, σωτηριον εν τω Σταυρω ομολογιαν.

Εις την Σταυρωσιν

Στιχ. Ζων ει Θεος συ, καν νεκρωθεις εν

ξυλω,

Ω νεκρε, γυμνε, και Θεου ζωντος Λογε

Ετεροι εις τον ευγνωμονα Ληστην

Στιχ. Κεκλεισμενας ηνοιξε πυλας, Βαλων ο Ληστης κλειδα το, Μνησθητι μου.

Τη υπερφυει και περι ημας παναπειρω σου ευσπλαχνια, Χριστε ο Θεος, ελεησον ημας. Αμην.

Εξαποστειλαριον . Ηχος γ'

Τον Ληστην αυθημερον, του Παραδεισου ηξιωσας, Κυριε καμε τω ξυλω του Σταυρου, φωτισον και σωσον με.  ( Εκ γ' )

ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ

Εκαστον μελος της αγιας σου σαρκος,  ατιμιαν δι' ημας υπεμεινε, τας ακανθας η κεφαλη, η οψις τα εμπτυσματα, οι σιαγονες τα ραπισματα,  το στομα την εν οξει κερασθεισαν χολην τη γευσει, τα ωτα τας δυσσεβεις βλασφημιας, ο νωτος την φραγγελωσιν, και η χειρ τον καλαμον, αι του ολου σωματος εκτασεις εν τω σταυρω, τα αρθρα τους ηλους, και η πλευρα την λογχην, ο παθων υπερ ημων, και παθων ελευθερωσας ημας, ο συγκαταβας ημιν φιλανθρωπια, και ανυψωσας ημας, παντοδυναμε Σωτηρ, ελεησον ημας.