ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

1. Το 1924 οι καινοτόμοι επίσκοποι της μασονίας έσχισαν την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος και την κατέστησαν σχισματική ως προς τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Κλήρος, μοναχοί και λαϊκοί από το 1924 σταμάτησαν να έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με τους σχισματικούς και όσους τους ακολούθησαν. Αργότερα το 1935 βγήκαν από το σχίσμα και τρεις Επίσκοποι.
2. Διεσπάσθη η ενότητα της πίστεως που είναι δογματικό θέμα, αφού
   άλλοι πανηγυρίζουν στην Εκκλησία και άλλοι νηστεύουν.
3. Δημιουργήθηκε και δεύτερη Εκκλησία νέου ημερολογίου η οποία προσκρούει στο Σύμβολο της Πίστεως αφού λέμε ''πιστεύω εις Μίαν Αγίαν Καθολική και Αποστολική Εκκλησία'' και όχι σε δύο Εκκλησίες παράλληλες μεταξύ τους με δύο ξεχωριστές αρχές.
4. Η αλλαγή του ημερολογίού δεν ήταν με απόφαση Αγίας Οικουμενικής Συνόδου αφού δεν υπήρχε κανένας ποιμαντικός λόγος, ο λόγος ήταν να εορτάζουν Ορθόδοξοι και αιρετικοί ενωμένοι μεταξύ τους. Ήταν εωσφορική απόφαση από ελάχιστους κακοδόξους Επισκόπους.
5. Ακολούθησε σύγχιση στο πλήρωμα της Εκκλησίας αφού πολλαπλασιάστηκαν τα προβλήματα όπως για παράδειγμα εξαφανίστηκε αρκετές φορές η νηστεία των Αγίων Αποστόλων που αποτελεί αρχαία παράδοση της Ορθοδόξου ανατολικής εκκλησίας. Η Ζ' Οικουμενική Σύνοδος λέει ξεκάθαρα ότι όποιος δεν ακολουθεί την άγραφη ή έγγραφη εκκλησιαστική παράδοση όπως είναι το εορτολόγιο της Εκκλησίας το οποίο θεσπίστηκε στην Α' Αγία Οικουμενική Σύνοδο ανάθεμα εστω τρις
6. Οι Πανορθόδοξες συνοδικές πράξεις καταδίκης (1583, 1587, 1593) επί ποινή αναθέματος αποκλείουσα πάσα ημερολογιακή αλλαγή ή μεταρρύθμιση ή οιανδήποτε διόρθωση αποκυρήξασα τελικώς την παπική καινοτομία του ''Γρηγοριανού νέου ημερολογίου''.
7. Η Εκκλησία της Φιλανδίας, από την ξέφρενη οικουμενιστική της πορεία άλλαξε τον Πασχάλιο Κανόνα της Α' Αγίας Οικουμενικής Συνόδου, και με αυτήν την Εκκλησία έχουν κοινωνία και οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Όλες αυτές οι αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ήταν αντικανονικές παράνομες με γκανκστερικό και μασονικό τρόπο.
Συνεχιστές, συντηρητές και συγκοινωνοί του νεοημερολογίτικου σχίσματος και της αιρέσεως του οικουμενισμού είναι σήμερα οι δήθεν παραδοσιακοί συντηρητικοί οπαδοί της δυνητικής πλάνης των ''νέων ζωναράδων''. Εάν και οι Πατέρες της Εκκλησίας έλεγαν ότι οι Ιεροί Κανόνες δεν είναι υποχρεωτικοί αλλά είναι δυνητικοί η Εκκλησία μας θα είχε καταντήσει ταμείο αιρέσεων και κακοδοξιών, Θεός φυλάξοι. Διαβάζουμε στα πρακτικά των Οικουμενικών Συνόδων ότι σε περίοδο αιρέσεων στην Εκκλησία όσοι δεν αποτειχίζονταν έγκαιρα από τους κακοδόξους, ενώ οι συνάδελφοι τους είχαν αποτειχιστεί, όταν γινόταν Ορθόδοξη σύνοδος ζητούσαν συγνώμη από τους Πατέρες ώστε να τους κρίνουν και να τους επιτιμίσουν επιεικώς.