Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ

ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Το παρον Τροπαριον εις τον αυτον Ηχον

Ιδου ο Νυμφιος ερχεται εν τω μεσω της νυκτος, και μακαριος ο δουλος, ον ευρησει γρηγορουντα, αναξιος δε παλιν, ον ευρησει ραθυμουντα. Βλεπε ουν, ψυχη μου, μη τω υπνω κατενεχθης, ινα μη τω θανατω παραδοθης, και της βασιλειας εξω κλεισθης, αλλα ανανηψον κραζουσα, Αγιος, Αγιος, Αγιος ει ο Θεος ημων (#) προστασιαις των Ασωματων ελεησον ημας.

( Εκ γ' )

Ηχος α' Τον ταφον σου Σωτηρ...

Τα Παθη τα σεπτα, η παρουσα ημερα, ως φωτα σωστικα, ανατελλει τω κοσμω, Χριστος γαρ επειγεται, του παθειν αγαθοτητι, ο τα συμπαντα, εν τη δρακι περιεχων, καταδεχεται, αναρτηθηναι εν ξυλω, του σωσαι τον ανθρωπον.

Το Κοντακιον, Ηχος πλ. δ'.

Ως απαρχας...

Ο Ιακωβ ωδυρετο, του Ιωσηφ την στερησιν, και ο γενναιος εκαθητο αρματι, ως βασιλευς τιμωμενος, της Αιγυπτιας γαρ τοτε ταις ηδοναις μη δουλευσας, αντεδοξαζετο παρα του βλεποντος τας των ανθρωπων καρδιας, και νεμοντος στεφος αφθαρτον.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ

του Μηναιου, ειτα το παρον

Τη Αγια και Μεγαλη Δευτερα μνειαν ποιουμεθα του μακαριου Ιωσηφ του Παγκαλου και της υπο του Κυριου καταρασθεισης και ξηρανθεισης Συκης.

Στιχοι εις τον παγκαλον Ιωσηφ

Σωφρων Ιωσηφ δικαιος κρατωρ ωφθη,

Και σιτοδοτης, ω καλων θημωνια.

Ετεροι, εις την ξηρανθεισαν Συκην

Την συναγωγην, συκην Χριστος, Εβραιων, Καρπων αμοιρον πνευματικων εικαζων,

Αρα ξηραινει, ης φυγωμεν το παθος.

Ταις του Παγκαλου Ιωσηφ πρεσβειαις, Χριστε ο Θεος, ελεησον ημας. Αμην.

Το Εξαποστειλαριον. Αυτομελον. Ηχος γ'

Τον Νυμφωνα σου βλεπω, Σωτηρ μου, κεκοσμημενον, και ενδυμα ουκ εχω, ινα εισελθω εν αυτω, λαμπρυνον μου την στολην της ψυχης, Φωτοδοτα, και σωσον με.            ( Εκ γ' )

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ ΤΩ ΣΑΒΒΑΤΩ ΕΙΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ

Ο εχων θρονον Ουρανον, και υποποδιον την γην, ο του Θεου Πατρος Λογος, και Υιος συναιδιος, επι πωλου αλογου εμετριασε σημερον, εν Βηθανια ελθων, οθεν παιδες Εβραιων, κλαδους χερσι κατεχοντες, ευφημουν φωνη, Ωσαννα εν τοις υψιστοις, ευλογημενος ο ερχομενος, Βασιλευς του Ισραηλ.

Προ εξ ημερων του Πασχα, ηλθεν Ιησους εις Βηθανιαν, και προσηλθον αυτω οι Μαθηται αυτου, λεγοντες αυτω. Κυριε, που θελεις, ετοιμασωμεν σοι φαγειν το Πασχα ; ο δε απεστειλεν αυτους, Απελθετε εις την απεναντι κωμην, και ευρησετε ανθρωπον, κεραμιον υδατος βασταζοντα, ακολουθησατε αυτω, και τω οικοδεσποτη ειπατε, ο Διδασκαλος λεγει, Προς σε ποιω το Πασχα, μετα των Μαθητων μου.

ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Ηχος δ' Κατεπλαγη Ιωσηφ...

Μετα κλαδων νοητως, κεκαθαρμενοι τας ψυχας, ως οι Παιδες τον Χριστον, ανευφημησωμεν πιστως, μεγαλοφωνως κραυγαζοντες τω Δεσποτη, Ευλογημενος ει Σωτηρ, ο εις τον Κοσμον ελθων, του σωσαι τον Αδαμ, εκ της αρχαιας αρας, πνευματικως γενομενος Φιλανθρωπε, νεος Αδαμ ως ευδοκησας, ο παντα Λογε, προς το συμφερον, οικονομησας δοξα σοι.

Ηχος α'. Του λιθου σφραγισθεντος...

Αινεσατε συμφωνως, οι λαοι και τα εθνη, ο γαρ Βασιλευς των Αγγελων, επεβη νυν τω πωλω, και ερχεται θελων εν Σταυρω, παταξαι τους εχθρους ως δυνατος, δια τουτο και οι Παιδες, μετα Βαιων, κραζουσι τον υμνον, Δοξα σοι τω ελθοντι Νικητη, δοξα σοι τω Σωτηρι Χριστω, δοξα σοι τω ευλογημενω μονω Θεω ημων.

Καταβασια, Εβοησαν, εν ευφροσυνη...

Κοντακιον, Αυτομελον. 

Ηχος  πλ. β'

Τω θρονω εν Ουρανω, τω πωλω επι της γης, εποχουμενος Χριστε ο Θεος, των Αγγελων την αινεσιν, και την Παιδων ανυμνησιν προσεδεξω βοωντων σοι, Ευλογημενος ει ο ερχομενος, τον Αδαμ ανακαλεσασθαι.

ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ 

του Μηναιου, ειτα το παρον

Τη Κυριακη των Βαιων, την λαμπραν και ενδοξον πανηγυριν της εις Ιερουσαλημ εισοδου του Κυριου ημων Ιησου Χριστου εορταζομεν.

Στιχ. Πωλω καθισας, ο λογω τεινας πολον,

Βροτους εκζητει λυσαι, της αλογιας.

Τη αφατω σου ευσπλαχνια, Χριστε ο Θεος ημων, νικητας ημας των παραλογων παθων ποιησον, και την σην εναργη κατα θανατου νικην, την φαιδραν σου και ζωηφορον Αναστασιν ιδειν καταξιωσον, και ελεησον ημας.